-
1.《稍秋晓坐阁,遇舟东下扬州,即事寄上族父江阳令》 唐·卢僎
虎啸山城晚,猿鸣江树秋。
红林架落照,青峡送归流。
归流赴淮海,征帆下扬州。
族父江阳令,盛业继前修。 -
2.《贻刘高士别》 唐·储光羲
夙驾出东城,城傍早霞散。
初日照龙阙,峨峨在天半。
壮哉丽百常,美矣崇两观。
俯视趋朝客,簪珮何璀璨。 -
3.《同族弟金城尉叔卿烛照山水壁画歌》 唐·李白
高堂粉壁图蓬瀛,烛前一见沧洲清。
洪波汹涌山峥嵘,皎若丹丘隔海望赤城。
光中乍喜岚气灭, -
4.《送族弟凝至晏堌(单父三十里)》 唐·李白
雪满原野白,戎装出盘游。
挥鞭布猎骑,四顾登高丘。
兔起马足间,苍鹰下平畴。
喧呼相驰逐,取乐销人忧。
舍此戒禽荒,微声列齐讴。
鸣鸡发晏堌,别雁惊涞沟。
西行有东音,寄与长河流。 -
5.《鲁中送二从弟赴举之西京(一作送族弟锽)》 唐·李白
鲁客向西笑,君门若梦中。
霜凋逐臣发,日忆明光宫。
复羡二龙去,才华冠世雄。
平衢骋高足,逸翰凌长风。
舞袖拂秋月,歌筵闻早鸿。
送君日千里,良会何由同。 -
6.《泾川送族弟錞》 唐·李白
泾川三百里,若耶羞见之。
锦石照碧山,两边白鹭鸶。
佳境千万曲,客行无歇时。
上有琴高水,下有陵阳祠。 -
7.《同族侄评事黯游昌禅师山池二首》 唐·李白
远公爱康乐,为我开禅关。
萧然松石下,何异清凉山。
花将色不染,水与心俱闲。
一坐度小劫,观空天地间。 -
8.《敬寄族弟唐十八使君》 唐·杜甫
与君陶唐后,盛族多其人。
圣贤冠史籍,枝派罗源津。
在今气磊落,巧伪莫敢亲。
介立实吾弟,济时肯杀身。 -
9.《送高起居之泾县》 唐·徐铉
右史罢朝归,之官句水湄。
别我行千里,送君倾一卮。
酒罢长叹息,此叹君应悲。
乱中吾道薄,卿族旧人稀。 -
10.《虞美人(族兄无言召)》 宋·刘一止
浪花云叶交加舞。
身近青冥路。
天知此客解骑鲸。
今夜一江明月、送行行。
从今直上鳌峰去。
应记经行处。
莫将险语乱江声。
却怕月中高卧、彩虹惊。 -
11.《赠族人秣陵兄弟诗》 南北朝·何逊
吾宗昔多士。
文通高缙绅。
小子无学术。
丁宁困负薪。 -
12.《舟过梅李吊族祖心闲翁墓(翁故无子,笃老茕》 明·钱谦贞
轻舟漫趁落潮东,为吊孤坟半亩中。
荒草断边人种麦,浮图高处鸟呼风。
生多寄迹眠僧院,死合招魂傍梵宫。
一束生刍一杯酒,几人曾酹若敖翁。 -
13.《登高丘而望远海》 明·全室宗泐
登高丘,望东溟。
溟水方荡激,中有怒吼鲸。
耸脊类峰岳,鼓浪如雷霆。
嘘烟喷沫云雾冥,扬鬐掉尾三山倾。 -
14.《过族祖姑寿阳君主墓》 明·硕篽
高阜城西墓,荒凉卧石麟。
青山犹似黛,金粉自成尘。
花落梅妆在,莺啼竹泪新。
向来萧馆月,不照夜台人。 -
15.《过荆屿访族兄文统逸人隐居》 明·徐勃
踪迹经年懒入城,满村麻苎绿阴晴。
蝶寻野菜飞无力,蚕饱柔桑啮有声。
半榻暮云推枕卧,一犁春雨挟书耕。
清高学得南州隐,不忝吾宗孺子名。 -
16.《同族侄评事黯游昌禅师山池其二》 唐·李白
客来花雨际。
秋水落金池。
片石寒青锦。
疏杨挂绿丝。
高僧拂玉柄。
童子献霜梨。
惜去爱佳景。
烟萝欲暝时。 -
17.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
亘古英灵在,颜回有后身。
年才十三岁,才过万千人。
学到由天悟,文高见理真。
再生仍再夭,无路问鸿钧。 -
18.《晚夏高斋看雨》 宋·宋祁
云族穷天雨足垂,繁声凉阵挫炎威。
圆荷万盖翻珠琲,绿稻千畦洒佛衣。
迎浪孺鱼衔藻掷,迎风雏燕入楼飞。
原田润浃吾农乐,笞笠纷纷晚未归。 -
19.《送晁奉议高邮判官》 宋·陈师道
公族仍前辈,都城早与游。
士穷须禄食,才大岂身谋。
雪岭无归鸟,冰河有去舟。
平生湖海意,不为有鱼留。 -
20.《贺族兄宠妾生子》 宋·姚勉
艳红香紫春正中,扶舆磅礴清气融。
玉麟夜掣香案锁,五云裹送光玲珑。
吾家自是诗书裔,秀杰相承擢丹桂。
太丘合有二方儿,省华须着三尧继。
近闻络秀生伯仁,喜君掌上明珠新。
愿言种德相扶植,此子定是高车人。