-
81.《访姨兄王斌渭口别墅》 唐·郑谷
枯桑河上村,寥落旧田园。
少小曾来此,悲凉不可言。
访邻多指冢,问路半移原。
久歉家僮散,初晴野荠繁。 -
82.《题僧院紫竹》 唐·陈陶
喜游蛟井寺,复见炎州竹。
杳霭万丈间,啸风清独速。
江南正霜霰,吐秀弄颛顼。
似瑞惊坚贞,如魔试金粟。 -
83.《骊龙》 唐·无名氏
有美为鳞族,潜蟠得所从。
标奇初韫宝,表智即称龙。
大壑长千里,深泉固九重。
奋髯云乍起,矫首浪还冲。
荀氏传高誉,庄生冀绝踪。
仍知流泪在,何幸此相逢。 -
84.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
85.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
86.《筹边楼》 唐·薛涛
平临云鸟八窗秋,壮压西川四十州。
诸将莫贪羌族马,最高层处见边头。 -
87.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
88.《同薛员外谊喜雨诗兼上杨使君》 唐·皎然
积旱忽飞澍,烝民心亦倾。
郊云不待族,雨色飞江城。
燋稼濯又发,败荷滋更荣。
时随雾縠重,乍集柳丝轻。 -
89.《送沈居士还太原》 唐·皎然
辞官因世难,家族盛南朝。
名重郊居赋,才高独酌谣。
浪花飘一叶,峰色向三条。
高逸虽成性,弓旌肯忘招。 -
90.《上盐城令述德诗》 唐·张辞
门风常有蕙兰馨,鼎族家传霸国名。
容貌静悬秋月彩,文章高振海涛声。
讼堂无事调琴轸,郡阁何妨醉玉觥。
今日东渐桥下水,一条从此镇常清。 -
91.《奉和郎中游仙岩四瀑布寄包秘监李吏部赵婺州中…十四韵》 唐·李缜
符守分珪组,放情在丘峦。
悠然造云族,忽尔登天坛。
求古理方赜,玩奇物不殚。
晴光散崖壁,瑞气生芝兰。 -
92.《猎客》 唐·司马扎
五陵射雕客,走马占春光。
下马青楼前,华裾独煌煌。
自言家咸京,世族如金张。
击钟传鼎食,尔来八十强。 -
93.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
94.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
95.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
96.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
97.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
98.《阿房宫赋》 唐·杜牧
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
覆压三百余里,隔离天日。
骊山北构而西折,直走咸阳。
二川溶溶,流入宫墙。 -
99.《庆寿光》 宋·晁端礼
事在可疑,有司难之。
次子论列于朝,特封寿光县太君。
诰词有蕴仁积善之褒,因采纶言以名所居之堂曰“积善”,日与亲旧歌酒为寿于其间,命族孙端礼作庆寿光曲,以纪一时之美。
其词曰: -
100.《安阳好(九之五)》 宋·王安中
安阳好,耆旧迹依然。
醉白垂杨低掠水,延松高桧老参天。
曾映两貂蝉。
王谢族,兰玉秀当年。
画隼朱轮人继踵,丹台碧落世多贤。
簪绂看家传。