-
121.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
122.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
123.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
124.《悼离赠妹诗二首 一》 魏晋·左思
郁郁岱青。
海渎所经。
阴精神灵。
为祥为祯。 -
125.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
126.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
127.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
128.《皇雅十首·《帝籍》二章》 宋·尹洙
帝赉高年,式宴且喜。
种种黄发,族立而议。
我生艰难,暴乱以继。
耳狃金鼓,目狎戎器。
皇其我图,亲讲农事。
有子有孙,力田孝悌。 -
129.《海棠》 宋·周弼
海棠最佳须老丛,远及百年花始红。
历看名葩此为盛,刚柯硬叶交相映。
倚石攒青二三丈,雨膏倒吸胭脂上。
仿佛璇霄发曙光,细族蓬莱绣旗仗。 -
130.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
131.《和钟西耘庶常德祥律门感怀诗》 清·黄遵宪
狼慌遗种等高车,万族相从到尾间。
魑魅入林逢不若,蛤蟆吞月鉴方诸。
昔闻靺鞨歌西乐,今见佉卢制左书。
始受—廛濠镜地,有明师早漏多鱼。 -
132.《送黄钦之赴广州盐税三首》 宋·陈藻
一族名家叔度孙,同时入岭五华轩。
使台帅閫终须到,官职高低且暂论。 -
133.《京口行》 宋·皇甫明子
京口兵可用,酒可饮。
一语参差族成血,忠贼相持各凛凛。
岂知好丑隔形骸,父为孔鸾子为鸩。
人众天定理则那,遗臭流芳且高枕。 -
134.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
135.《题义门胡氏华林书院》 宋·陈象舆
孝弟扬芳累世传,书斋云锁碧峰前。
轩窗翠滴松筠接,砌槛清涵水石连。
旌表华门诚积善,褒崇合族慤敦贤。
义高管郑徵猷远,名重曾颜德行全。
弟侄登科当景连,公卿记美会佳篇。
华林胜概终寻访,旧约依依已数年。 -
136.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
137.《赠李崇义应童子科长歌》 宋·江湘
通经应童科,诗书尤所长。
生儿有如此,族党真有光。
五车举舌端,观者绕回廊。
崭新露头角,志气何坚刚。 -
138.《题浯溪》 宋·留筠
天生一代老文词,留得高名日月垂。
山□犹余元氏族,溪痕几□鲁公碑。
未论再造中兴业,却羡三吾高卧时。
崖石虽磨千古在,渡香桥下木空悲。 -
139.《游洞霄宫》 宋·潘良正
百坛风冷露华凝,群玉峥嵘族画屏。
水赤久传丹作井,山高时借翠为庭。
鹤迎仙驭迷三岛,云入洞天朝百灵。
回首武陵归去路,碧桃零落晚峰青。 -
140.《寿赵仙尉》 宋·阮文卿
君不见苕溪有山号浮玉,降神储瑞皆天族。
又不见苕溪有水名水晶,地灵人杰尽维城。
苕溪山川称第一,孕秀梅仙尤杰出。
我来席上揖清风,义气相与吞长虹。