-
21.《秋居法华寺下院望高顶赠如献上人》 唐·皎然
峰色秋天见,松声静夜闻。
影孤长不出,行道在寒云。 -
22.《望明河(赠路侍郎使高丽)》 宋·刘一止
华旌耀日,报天上使星,初辞金阙。
许国精忠,试此日傅岩,济川舟楫。
向来鸡林外,况传咏、篇章雄绝。
问人地、真是唐朝第一,未论勋业。 -
23.《秋波媚·七月十六日晚登高兴亭望长安南山》 宋·陆游
秋到边城角声哀,烽火照高台。
悲歌击筑,凭高酹酒,此兴悠哉。
多情谁似南山月,特地暮云开。
灞桥烟柳,曲江池馆,应待人来。 -
24.《东风第一枝(壬戌闰腊望,雨中立癸亥春,与高宾王各赋)》 宋·史达祖
草脚愁苏,花心梦醒,鞭香拂散牛土。
旧歌空忆珠帘,彩笔倦题绣户。
黏鸡贴燕,想立断、东风来处。
暗惹起、一掬相思,乱若翠盘红楼。 -
25.《虞美人·高城望断尘如雾》 宋·秦观
高城望断尘如雾,不见联骖处。
夕阳村外小湾头,只有柳花无数、送归舟。
琼枝玉树频相见,只恨离人远。
欲将幽恨寄青楼,争奈无情江水、不西流。 -
26.《望海潮 发高丽作》 元·赵可
云垂馀发,霞拖广袂,人间自有飞琼。
三馆俊游,百衔高选,翩翩老阮才名。
银汉会双星。
尚相看脉脉,似隔盈盈。 -
27.《登高丘而望远海》 明·顾璘
登高而望远,不见天地端。
日月互上下,东西如跳丸。
长风自何起,瀛海翻波澜。
六鳌正抃舞,五岳无时安。 -
28.《登高丘而望远海》 明·全室宗泐
登高丘,望东溟。
溟水方荡激,中有怒吼鲸。
耸脊类峰岳,鼓浪如雷霆。
嘘烟喷沫云雾冥,扬鬐掉尾三山倾。 -
29.《次伯兄高原望高台韵》 明·许妹氏
层台一柱压嵯峨,西北浮云接塞多。
铁峡霸图龙已去,穆陵秋色雁初过。
山回大陆吞三郡,水割平原纳九河。
万里登临日将暮,醉凭青嶂独悲歌。 -
30.《登高丘而望远》 唐·李白
登高丘而望远海,六鳌骨已霜,三山流安在?
扶桑半摧折,白日沉光彩。
银台金阙如梦中,秦皇汉武空相待。 -
31.《题吴江三高堂陆鲁望》 宋·杨万里
读尽诗书不要官,饥寒欲死岂无田。
生憎俗子慵开眼,逢著诗人便绝弦。
笠泽弁小三益友,笔床茶灶一鱼船。
羡渠赤脚弄明月,蹈破五湖光底天。 -
32.《高邮野望二首》 宋·杨万里
望中四野掌船平,远树成行一带横。
树外天容仍淡白,不愁树影不分明。 -
33.《高邮野望二首》 宋·杨万里
江南十里九青山,江北无山只野田。
更遣野田无远树,郭熙尽巧若为传。 -
34.《醉蓬莱·望秋高梨岭》 宋·无名氏
望秋高梨岭,星下莆阳,庆生贤哲。
问瑞蓂留两荚。
小试宏才,暂劳雕邑,布阳春仁泽。
庭有驯禽,村无吠犬,稻黄连陌。 -
35.《出游龙虎山舟中望仙岩壁立千仞者不可上其高》 宋·晁补之
稽天巨浸洗南荒,尚有千峰骨立强。
民未降丘应宅此,举头天壁有囷仓。 -
36.《过铜陵南望一山高出云上奇秀可骇余未尝至江》 宋·晁补之
云端忽露碧孱颜,如髻如簪缥缈间。
惊骇舟中齐举首,不言知是九华山。 -
37.《登高丘而望远海》 明·刘基
登高丘,望远海。
长风簸浪高于山,蓬莱宫阙无光采。
云雾翳旸谷,羲和安所之?鲸鲵作队行,鳞鬛如朱旗。
精卫衔石空有心,口角流血天不知。
登高丘,望远海。
弱水浩荡不可航,一望令人玄发改。 -
38.《浙西刈禾以高竹叉在水田中望之如群驼》 宋·曹勋
浙西纯种晚秋禾,更得明年雨不多。
且刈且歌丰岁甚,平洋弥望列明驼。 -
39.《到高亭山望南北高峰》 宋·汪莘
每泛西湖不忍还,高亭数叠出云间。
如今回至高亭路,却望西湖数叠山。 -
40.《高山寺晚望》 宋·徐照
石路近门方不险,刺桐疎处见僧归。
小坡重叠无平屋,四月阴寒尚裌衣。
山到道州高莫比,水分湘口绿相围。
暮云不隔东南望,一片遥兼白鸟飞。