-
1.《已亥杂诗 98》 清·龚自珍
一言恩重降云霄,魔劫成尘感不销。
未免初禅怯花影,梦回持偈谢灵箫。 -
2.《沁园春(降魔立治)》 宋·张继先
劫运将新,天书降恩,圣师命魔。
正阴阳错忤,鬼神淆混,依凭城市,绵亘山河。
杀气闭空,阴容夺昼,万姓罹殃日已多。
青城上,见琉璃高座,忽起巍峨。 -
3.《同马太守听九思法师讲金刚经》 唐·高适
吾师晋阳宝,杰出山河最。
途经世谛间,心到空王外。
鸣钟山虎伏,说法天龙会。
了义同建瓴,梵法若吹籁。 -
4.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
5.《大云寺二十韵》 唐·元稹
地胜宜台殿,山晴离垢氛。
现身千佛国,护世四王军。
碧耀高楼瓦,赪飞半壁文。
鹤林萦古道,雁塔没归云。 -
6.《戊辰会静中出贻同志二十韵》 唐·李商隐
大道谅无外,会越自登真。
丹元子何索,在己莫问邻。
蒨璨玉琳华,翱翔九真君。
戏掷万里火,聊召六甲旬。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《赠持《法华经》僧》 唐·齐己
众人有口,不说是,即说非。
吾师有口何所为,莲经七轴六万九千字,日日夜夜终复始。
乍吟乍讽何悠扬, -
9.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
10.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。