-
101.《颂古一○一首》 宋·释子淳
珊瑚枝上玉花开,风递清香遍九垓。
勿谓乾坤成委曲,韶阳亲见睦州来。 -
102.《颂古一○一首》 宋·释子淳
水澄月满道人愁,妙尽无依类莫收。
劫外正偏兼带路,不萌枝上辨春秋。 -
103.《颂古一○一首》 宋·释子淳
六国清平贺圣年,珠檐高卷月明前。
金轮那肯当堂坐,不用丹墀击静鞭。 -
104.《颂古一○一首》 宋·释子淳
星流水国夜然灯,月印江天明似镜。
隐顕无私位不该,依稀拟动成偏正。 -
105.《颂古一○一首》 宋·释子淳
道合平常绝异端,行人何必历艰难。
从今莫信孙膑卜,龟壳无灵不用鑽。 -
106.《颂古一○一首》 宋·释子淳
此树不从天地生,登山涉水承渠力。
如今掷向乱峰前,免致丛林为轨则。 -
107.《中春麟德殿会百僚观新乐诗一章,章十六句》 唐·李适
芳岁肇佳节,物华当仲春。
乾坤既昭泰,烟景含氤氲。
德浅荷玄贶,乐成思治人。
前庭列钟鼓,广殿延群臣。 -
108.《唐享昊天乐·第一》 唐·武则天
太阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。 -
109.《唐享昊天乐·第十一》 唐·武则天
礼终肆类,乐阕九成。
仰惟明德,敢荐非馨。
顾惭菲奠,久驰云輧。
瞻荷灵泽,悚恋兼盈。 -
110.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。 -
111.《郊庙歌辞·享龙池乐章·第一章》 唐·姚崇
恭闻帝里生灵沼,应报明君鼎业新。
既协翠泉光宝命,还符白水出真人。
此时舜海潜龙跃,此地尧河带马巡。
独有前池一小雁,叨承旧惠入天津。 -
112.《郊庙歌辞·武后享清庙乐章十首·第一》 唐·佚名
建清庙,赞玄功。
择吉日,展禋宗。
乐已变,礼方崇。
望神驾,降仙宫。 -
113.《郊庙歌辞·太清宫乐章·序入破第一奏》 唐·佚名
真宗开妙理,冲教统清虚。
化演无为日,言昭有象初。
瑶台肃灵瑞,金阙映仙居。
一奏三清乐,长回八景舆。 -
114.《郊庙歌辞·仪坤庙乐章·金奏(一本无此章)》 唐·佚名
阴灵曜祉,轩曜降精。
祥符淑气,庆集柔明。
瑶俎既列,雕桐发声。
徽猷永远,比德皇英。 -
115.《横吹曲辞·陇头(一曰陇头水)》 唐·张籍
陇头已断人不行,胡骑夜入凉州城。
汉家处处格斗死,一朝尽没陇西地。
驱我边人胡中去,散放牛羊食禾黍。
去年中国养子孙,今著毡裘学胡语。
谁能更使李轻车,收取凉州属汉家。 -
116.《横吹曲辞·骢马(一曰骢马驱)》 唐·李群玉
浮云何权奇,绝足势未知。
长嘶青海风,躞蹀振云丝。
由来渥洼种,本是苍龙儿。
穆满不再活,无人昆阆骑。 -
117.《飞龙引二首·其一》 唐·李白
黄帝铸鼎于荆山,炼丹砂。
丹砂成黄金,骑龙飞上太清家,云愁海思令人嗟。
宫中彩女颜如花,飘然挥手凌紫霞,从风纵体登鸾车。
登鸾车,侍轩辕,遨游青天中,其乐不可言。 -
118.《杂曲歌辞·前有一尊酒行二首》 唐·李白
春风东来忽相过,金尊绿酒生微波。
落花纷纷稍觉多,美人欲醉朱颜酡。
青轩桃李能几何,流光欺人忽蹉跎。 -
119.《杂曲歌辞·昔昔盐·一去无还意》 唐·赵嘏
良人征绝域,一去不言还。
百战攻胡虏,三冬阻玉关。
萧萧边马思,猎猎戍旗闲。
独把千重恨,连年未解颜。 -
120.《杂曲歌辞·水调歌第一》 唐·佚名
平沙落日大荒西,陇上明星高复低。
孤山几处看烽火,壮士连营候鼓鼙。