-
61.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
皎洁中秋月,清光处处同。
是人皆照破,无水不形容。
圆满纤尘净,婆娑桂影重。
古今争赏玩,谁到广寒宫。 -
62.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
旧日重阳,今日重阳,篱菊披金浅浅黄。
休讶去年蓬鬓,今岁半成霜。
喜得同人相访,那边风景,此间风景,且莫论量。
相与对花赊一醉,高歌大笑,手舞足蹈,听教人道掣颠狂。 -
63.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
虎溪冰莹长空月,凤岭松吟后夜风。
堪笑堪悲翁老子,俨然不改旧时容。 -
64.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
可祖齐腰立雪,长庆坐破蒲团。
一人铁壁觑要透,一人沧海沥须乾。
铁壁透,沧海乾,出礼三拜依位立,卷起帘来天下宽。
堪悲堪笑,何易何难。
信道梅花香扑鼻,须是彻骨一番寒。 -
65.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
罗绮丛中,笙歌社里。
灯明如来,放光现瑞。 -
66.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
秋风卷地,秋水连天。
千山影瘦,万木萧然。
渔笛数声江上月,樵歌一曲岭头烟。 -
67.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
杨岐三脚驴,虎丘睡虎子。
毛色既一同,蹄爪亦相似。 -
68.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
无碍慧门,铁壁铁壁。
一击击开,不劳余力。
几人把手拽不入。 -
69.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
横一丈,竖一丈。
满室风生,半窗月上。
山僧要坐便坐,要起便起,终不向这里无风起浪。
诸人若不散去,照雇劈脊拄杖。 -
70.《三句颂·函盖乾坤》 宋·道禅师
乾坤并万象,地狱及天堂。
物物皆真见,头头用不伤。 -
71.《三句颂·截断众流》 宋·道禅师
堆山积岳来,一一尽尘埃。
更擬论玄妙,冰消解瓦摧。 -
72.《三句颂·随波逐浪》 宋·道禅师
辩口利舌间,高低总不亏。
还知应病药,诊候在临时。 -
73.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
三人证龟作鳖,有口都不能说。
须弥顶上浪滔滔,大洋海里遭火爇。
别别,金色头陀曾漏泄。 -
74.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
春风浩荡,古佛榜样。
春水潺湲,忽著眼看。
灯笼跳入露柱,佛殿走出三门,撞著个无面目汉。
却道众口难调,须是临机妙转。 -
75.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
有问西来便答东,从教人笑我佯聋。
白云乍可离青嶂,明月难教下碧空。 -
76.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
万般施设不如常,又不惊人又久长。
谁知远烟浪,别有好思量。 -
77.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
太虚挂剑全生杀,星驰电卷烟豁粗。
可中谁是出头人,长啸一声天地阔。 -
78.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
衲僧一拶,钵盂口阔。
天下杨岐,望林止渴。 -
79.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
弥勒真弥勒,分身千百亿。
时时示时人,时人皆不识。 -
80.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
元正改旦,来千去万。
物物咸新,眼上生尘。
拶破多年桃核里,分明只是旧时人。