-
101.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
一喝当头雷电奔,人间说亦暗销魂。
看来岂止聋三日,直至如今海岳昏。 -
102.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
剃头头光生,洗脚脚清爽。
脱衣上闲眠,抓著通身{左疒右养}。 -
103.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
竹篱茆舍酒旗斜,一个胡芦败两家。
酒后不知天与地,皈来满地是桃花。 -
104.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
彻底冰壶无影像,倒翻筋斗模难成。
千峰两歇黄梅后,桂魄还从海上生。 -
105.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
无目仙人揣骨头,暗中摸索认王侯。
价高毕竟无人买,冷却勾栏{左忄右罗}休。 -
106.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
同根一体都如梦,梦里惺惺眼又花。
蝴蝶飞来过墙去,不知春色落谁家。 -
107.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
甘贽设粥,南泉打锅。
一般病痛,彻底譊讹。
更有些儿好笑,明朝饿杀禅和。 -
108.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
悟得平常达本乡,时人多怕落平常。
青春只有九十日,烂醉都无一百场。 -
109.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
钟送黄昏鸡报晓,赵州何用闲烦恼。
裂破虚空作两边,古庙香炉出芝草。 -
110.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
临济赵州,禅林宗匠。
特地相逢,恰似相扑,撞见今时行脚僧,呼为两个闲和尚。 -
111.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
威风凛凛不容攀,跳入怀中便解颜。
不是酒肠宽似海,争知诗胆大如山。 -
112.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
无魔无我已降魔,添得时人眼里花。
今日镆铘无用处,也知贼不打贫家。 -
113.《颂古三十九首》 宋·释道枢
犯重比生清净行,平等性中无捐益。
水裹不用觅鱼踪,天边何处观鸟迹。 -
114.《颂古三十九首》 宋·释道枢
后念起时前念灭,起灭之念何尝别。
唤取机关木人问,从头弄尽元无说。 -
115.《颂古三十九首》 宋·释道枢
口念木瓜医脚气,纸画锺馗驱鬼崇。
一生若解和罗槌,日日吃酒日日醉。 -
116.《颂古三十九首》 宋·释道枢
镜凹照人瘦,镜凸照人肥。
不如打破镜,还我旧面皮。 -
117.《颂古三十九首》 宋·释道枢
日应群机必有方,未知何处觅南阳。
自从失却猢孙后,桥上多时不作场。 -
118.《颂古三十九首》 宋·释道枢
李下不得整冠,瓜田岂可纳履。
行藏自要分明,免见傍人说你。 -
119.《颂古三十九首》 宋·释道枢
垂垂杨柳暗溪头,不问东西却自由。
几度醉眠牛背上,数声横笛一轮秋。 -
120.《颂古三十九首》 宋·释道枢
犀牛扇子有来由,几度拈来几度休。
荷叶乱倾珠的皪,一番雨过碧溪头。