-
181.《兰陵王 春日寄钱塘诸友》 元·邵亨贞
旧时月。
曾照河桥夜别。
秋千下、花露染衣,倚马相看动愁绝。
登临黯望彻。 -
182.《角招 次黄伯阳苕溪夭中韵》 元·邵亨贞
暮云起。
苕溪上,画桡荡漾春水。
道人烟浪里。
信笔赋诗,千古无此。 -
183.《蜀葵花 鸣鹤馀音卷五》 元·王哲
上仙传秘诀。
只要尘情灭。
意马与心猿,牢锁闭,莫放劣。
戒悭贪是非,人我无明断绝。 -
184.《卜算子·我为中秋说》 元·马钰
我为中秋说。
休赏中秋节。
外景中秋不益人,内景中秋别。
心到中秋歇。
尘自中秋绝。
金遇中秋结大丹,性似中秋月。 -
185.《满庭芳 骷髅样》 元·马钰
样子骷髅,偏能贩骨,业缘去去来来。
骋驰伶俐,不肯暂心灰。
转换无休无歇,腾今古、更易形骸。
空贪寿,饶经万劫,终久打轮回。 -
186.《满庭芳 赠韩四机宜》 元·马钰
机宜韩氏,不就承荫,无心进修举业。
惟恐名缰相引,无休无歇。
更有一般高见,鼓盆歌、转生欢悦。
常落魄,访村杯闲饮,不拘时节。 -
187.《清心镜 咏三教门人》 元·马钰
九阳数,尽通彻。
三教门人,乍离巢穴。
探春时、幸得相逢,别是般欢悦。
也无言,也无说。
执手大笑,无休无歇。
觉身心,不似寒山,这性 -
188.《满江红 德元来辞,求赠言为荣,且及河防利》 元·王恽
,用殷卿严韵,聊助行色,兼简德裕彦隆二良直冠剑梁园,又去作、庞眉书客。
休自叹、功名几许,一家风雪。
春色似嫌莺燕老,秋霜历试松筠节。
爱赵生、游刃簿书闲,昆刀铁。 -
189.《从幸翠芳亭观橙》 宋·宋庠
祕苑群芳歇,仙橙瑞实黄。
根非淮枳变,味冠禹苞尝。
宫掌遥分露,卿云别护霜。
金垂枝杪重,星隐叶中光。 -
190.《和杨学士和答中丞晏尚书西园玩菊》 宋·宋庠
憭慄众芳歇,金英无与俦。
香疑饮潭日,欢似漉巾秋。
润蘤霜华入,薰丛野色留。
郢兰休自咤,冰玉此赓酬。 -
191.《句》 宋·裘万顷
云归青嶂雨初歇,花卧碧苔春已休。
-
192.《荆渚书怀》 宋·赵汝鐩
明镜明於月,白发白於雪。
月照雪转添,使人心断绝。
连年事行役,曾不须臾歇。
陟冈脚双茧,凌湖舟一叶。 -
193.《喜雨呈赵使君》 宋·刘黻
闰余五月即六月,一雨不来天欲裂。
邦侯赤心走群望,唤醒痴龙睡时节。
雷车凤驭相后先,甘霔连天声未歇。
茅檐静听老农语,今岁夐与他年别。 -
194.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
休去歇去,玲珑岩上落花雨。
消焉息焉,路入清关别有天。
尘不到,暑不到,行亦禅,坐亦禅,高蹈威音未朕前。
吃粥吃饭过,听风听雨眠。 -
195.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
玉壶著脚四围宽,妙处其中转侧看。
顾鉴功忘鼻孔直,津流识尽髑髅乾。
夜横河汉白,霜洗斗牛寒。
休去歇去,绝言绝虑。 -
196.《春风辞寄武威石秘校》 宋·释重顯
春风何萧萧,和雨复兼雪。
坼花功未深,偃草势曾烈。
毗城癡爱老,怯寒对清拙。
衰岩影响士,难御同孤劣。