-
141.《鹊踏枝·秋入蛮蕉风半裂》 唐·冯延巳
秋入蛮蕉风半裂,狼籍池塘,雨打疏荷折。
绕砌□声芳草歇,愁肠学尽丁香结。
回首西南看晚月,孤雁来时,塞管声呜咽。
历历前欢无处说,关山何日休离别。 -
142.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
143.《和陈莹中了斋自警六绝》 宋·杨时
盈科日进几时休,到海方能止众流。
只恐达多狂未歇,坐驰还爱镜中头。 -
144.《废墟》 近代·弘一
看一片平芜,家家衰草迷残砾。
玉砌雕栏溯往昔,影事难寻觅。
千古繁华,歌休舞歇,剩有寒(jiang)泣。 -
145.《蓦山溪·王徐道友》 元·刘处玄
王徐道友,今日重相别。
甚日再相逢,到来岁、新秋重歇。
一年一到,百载几番来,且暂坐,意休忙,乌兔生还灭。
人间宠辱,辱似圆光缺。 -
146.《筝人劝酒》 明·王恭
新丰美人青楼姬,绛裙素腕娇双眉。
暂歇秦筝劝郎酒,西凉葡萄金屈卮。
郎君但饮休辞醉,百年悠悠梦中是。
神血朝凝不复知,日暮青山北邙里。 -
147.《山居十三首》 宋·蔡格
硬着脊梁休放肩,肩挑重负路漫延。
生前气力无停歇,一息奄奄尚向前。 -
148.《八咏楼》 宋·丁逢
槛外溪山缥缈楼,共看雨歇涨痕收。
天开图画无穷态,峡束盘涡自在流。
赋咏偶然休吊古,登临政尔可销忧。
邛徕九折经行遍,又向东吴寄此游。 -
149.《回舟石壁书感》 宋·邵棠
熏风入佩舞翩翩,不到林泉二十年。
钟歇恐惊岩豹隐,水流不动石牛眠。
野桥风月诗愁里,客路光阴归鬓边。
长笑一声烟雨暝,书堂唤起贯休禅。 -
150.《颂古四十五首》 宋·释如珙
洞水无缘会逆流,见他苦切故相酬。
西来祖意实无意,妄想狂心歇便休。 -
151.《颂古五首》 宋·释守仁
凉宵爱月上危楼,几处笙歌几处愁。
歌管未阑愁未歇,忽然天晓一时休。 -
152.《偈二首》 宋·释显
禅莫参,道休学,歇意忘机常廓落。
现成公案早周遮,只个无心已穿凿。
直饶坐断未生前,难透山僧错错错。 -
153.《偈五首》 宋·释志璇
休去,歇去,一切万年去,寒灰枯木去,古庙里香炉去,一条白练去。
-
154.《偈五首》 宋·释志璇
不休去,不歇去,业识忙忙去,七颠八倒去,十字街头闹浩浩地声色里坐卧去,三家村里盈衢寒路荆棘里游戏去,刀山剑树劈腹剜心鑊汤炉炭皮穿骨烂去。
-
155.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
156.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
157.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
158.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
159.《春思曲》 明·魏学礼
别意落凄枝,闲怀写愁叶。
缄怨投素鳞,衔情卷故箧。
误嫁游侠郎,弃置薄命妾。
香缕罗衣襞不开,玉摇宝钗寒自叠。 -
160.《和赵郎中捕蝗见寄次韵》 宋·苏轼
麦穗人许长,谷苗牛可没。
天公独何意,忍使蝗虫发。
驱攘著令典,农事安可忽。
我仆既胼胝,我马亦款矻。