-
201.《沁园春 三教一理》 元·王*
道曰金丹,儒曰太极,释曰玄珠。
矧三教之道,本来同祖,心存至德,性悟真如。
阖*辟机关,抽添运用,返照回光复本初。
休分别,那些儿妙处,无字称呼。 -
202.《陆象山先生墓》 宋·郭波
大道久荆榛,歧路苦未并。
博约岂不贤,末学恣驰骋。
口耳谩纷纭,徒知响与影。
吾心自神明,一掬涵万境。 -
203.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
204.《大节堂碑引》 宋·时少章
天降疢疾殄我民,鸱鹠奋怒豺虎狞。
掩道赤鸦蔽阳精,夜罗鬼火塞要津。
当涂大吏腰缠金,挠腘稽颡泪满膺。
嗢咿软语若稚婴,欺卖宗祏倾皇灵。 -
205.《偈颂二十三首》 宋·释云岫
流而不返名曰情,湛而不摇名曰性。
灵而不昏名曰神,光而不乱名曰明。
迷此四者为之凡,悟此四者为之圣。 -
206.《中秋歌》 宋·孙复
明月一岁中,影圆十二回。
如何今夕里,争赏罗樽垒。
既爱盈盈色,更上高高台。
人心莫如此,试为君言哉。 -
207.《首夏静观堂书怀》 宋·章翊
杖策下层岭,来憩云外庄。
檐低绕颓垣,澹泊在一堂。
山高户牖虚,风清长夏凉。
翳翳动林影,潋潋浮溪光。 -
208.《寄生槐》 宋·欧阳修
桧惟凌云材,槐实凡木贱。
奈何柔脆质,累此孤高干。
龙鳞老苍苍,鼠耳光粲粲。
因缘初莫原,感吒徒自叹。 -
209.《南獠》 宋·欧阳修
洪宋区夏广,恢张际四维。
狂孽久不耸,民物含春熙。
耆稚适所尚,游泳光华时。
遽然摄提岁,南獠掠边陲。 -
210.《寄题孙氏碧鲜亭》 宋·范仲淹
天地何风流,复生王子猷。
黄金买碧鲜,绿玉排清秋。
非木亦非草,东君岁寒实。
耿耿金石性,雪霜不能老。 -
211.《晓发石门渡湍水道中》 元·元好问
疏星淡秋明,阴霞绚朝映。
积雨成坐愁,晨光动幽兴。
石门归驭引,湍浦渔舠并。
旷荡万景新,归藏四山静。 -
212.《满庭芳·身是庵儿》 宋·无名氏
身是庵儿,性为庵主,耳目便是门窗。
壁中为舍,腹是厨房。
心是当厨博士,运水火、炼就元阳。
心宁守,依时饭熟,盛与主人尝。 -
213.《满庭芳·恬淡家风》 宋·无名氏
恬淡家风,寂寥活计,无为无作无言。
行住坐卧,莫放马猿颠。
性有调和柔弱,触来无火无烟。
通真理,无情无欲,无罪亦无愆。 -
214.《永遇乐·试问诸公》 宋·无名氏
试问诸公,本来模样,如何形状。
纵使丹青,难描这个,旷劫端严相。
无形无影,观之不见,听之又无响。
露堂堂、不摇不动,目前甚是明朗。 -
215.《锦堂春·活骷髅》 宋·无名氏
活骷髅。
算来有甚风流。
着衣衫、遮形盖体,弄精神、虚度春秋。
又不念、无常近也,又不怕、阎老来勾。 -
216.《青玉案 此下原有青玉案一从东别长安道一首》 宋·无名氏
无为大道人难晓。
只为工夫少。
猛悟回光常返照。
三田之内,六府之中,尘垢频频扫。
诸缘断处清怀抱。
一点虚灵自耀。
认得玄元清静道。
百关调畅,一性圆明,得出游仙岛。 -
217.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
218.《七月十六日赴庾直有怀》 宋·梅尧臣
白日落我前,明月随我後。
流光如有情,徘徊上高柳。
高柳对寝亭,风影乱疏牖。
我马卧其傍,我仆倦搘肘。 -
219.《石塘感旧十绝》 宋·刘克庄
光霁丰标今寂灭,灵明根性讵消磨。
夜来一段佳风月,不见尧夫只见窝。 -
220.《演雅二十韵》 宋·刘克庄
学道无所得,惟于鄙事能。
九帙后篇什,来世有公评。
岂未登社坛,直欲破刘城。
六言与七字,如九转炼成。