-
161.《春思曲》 明·俞允文
江南花时二三月,少妇乘春逐芳节。
心性稳惬含清真,弄影晴川自流悦。
青丝刻带锦作裳,宝扇轻摇翡翠光。
芸房露冷春窗火,兰径烟开粉腻香。 -
162.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
163.《满庭芳·命似清风》 宋·无名氏
命似清风,性如朗月,莹然独见辉辉。
灵光普照,何日不归依。
常在无明之处,任升腾、斗转星移。
通真理,不无不有,动静应神机。 -
164.《谢宣赐御草书急就章并朱邸旧集歌》 宋·王禹偁
臣闻伏羲画卦朴且淳,苍颉迼字初有文。
大篆小篆八分体,楷隶章草何纷纭。
因兹八法各有要,遂使六艺区以分。
其中最难惟草圣,玄妙功夫自天性。 -
165.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
166.《泛汝联句》 宋·韩维
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两崖古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
167.《书夜乐 钟公云,镜能照他人,不能照自》 元·王哲
百练青铜圆又小。
平平正吐灵耀。
向人前、相对相观,别辨容颜分晓。
好丑*妍并老少。 -
168.《喜适莺 赠道友》 元·王哲
问公为善。
这大道无方,如何回转。
猛舍浮华,搜寻玄妙,闲里做成修练。
认取起初真性,捉住根源方便。 -
169.《无调名 赠王公叠字调(原误作玩丹砂)》 元·马钰
运三车入宝瓶。
花灿烂,玉堂明。
光照耀,鬼神惊。
散阴魔,精自秘,藏丹颗,性灵灵。
明出现,绝多能。 -
170.《皇甫一首》 宋·苏籀
吏部初学除陈言,学成理达无可删。
腐朽点化皆不凡,有如黄河出崑崙。
鱼龙万怪随涛奔,志气刚伟充乾坤。
灌溉所短夸雄浑,篇什性情礼义根。 -
171.《赋得慎罚》 唐·虞世南
帝图光往册,上德表鸿名。
道冠二仪始,风高三代英。
乐和知化洽,讼息表刑清。
罚轻犹在念,勿喜尚留情。 -
172.《初发道中赠王司马兼寄诸公》 唐·张九龄
昔岁尝陈力,中年退屏居。
承颜方弄鸟,放性或观鱼。
曾是安疵拙,诚非议卷舒。
林园事益简,烟月赏恒馀。 -
173.《诸官游招隐寺》 唐·王昌龄
山馆人已空,青萝换风雨。
自从永明世,月向龙宫吐。
凿井长幽泉,白云今如古。
应真坐松柏,锡杖挂窗户。 -
174.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
175.《送李校书二十六韵》 唐·杜甫
代北有豪鹰,生子毛尽赤。
渥洼骐骥儿,尤异是龙脊。
李舟名父子,清峻流辈伯。
人间好少年,不必须白晰。 -
176.《甘林》 唐·杜甫
舍舟越西冈,入林解我衣。
青刍适马性,好鸟知人归。
晨光映远岫,夕露见日晞。
迟暮少寝食,清旷喜荆扉。 -
177.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
178.《风雨看舟前落花,戏为新句》 唐·杜甫
江上人家桃树枝,春寒细雨出疏篱。
影遭碧水潜勾引,风妒红花却倒吹。
吹花困癫傍舟楫,水光风力俱相怯。 -
179.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
180.《春日即事》 唐·耿湋
邻里朝光遍,披衣夜醉醒。
庖厨非旧火,林木发新青。
接果移天性,疏泉逐地形。
清明来几日,戴胜已堪听。