-
141.《和卢谏议朝回书情即事寄两省阁老兼呈二起居谏院诸院长》 唐·杨巨源
宠位资寂用,回头怜二疏。
超遥比鹤性,皎洁同僧居。
华组澹无累,单床欢有馀。
题诗天风洒,属思红霞舒。 -
142.《渔家傲》 宋·可旻
天涯。
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等床吹动波千派。
五蕴山头云叆叇。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
143.《满庭芳 攒三字》 元·王处一
三光。
从道,神守清凉。
悟正,遥唱满庭芳。
上朝归去,性、光泛纯阳。 -
144.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
145.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
146.《满庭芳 以上上清太玄集卷九》 元·侯善渊
粮畚担簦,云山水陆,远途不避风霜。
为求天宝,与汝诉衷肠。
至理先明一性,二仪现、三殿恢彰。
玄关外,临空奕奕,杲日布红光。 -
147.《送北禅释天泉长老入燕》 宋·陆文圭
金身梦觉白马东,西来禅教各一宗。
讲师高据狮子座,缁素群集惊盲聋。
天华咫尺飞隧地,夜烛神光满室红。
远师道林嗣宗风,专谈义学离禅锋。 -
148.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
149.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
150.《古诗(三首)》 明·王景
明月出天东,团团历东井。
不因朝阳辉,何以散光景。
中涵古桂华,期与天地永。
本体无盈亏,清明乃其性。 -
151.《送贡先生(五十韵)》 明·唐之淳
先生京国来,称有母氏丧。
问之几何时,二十余星霜。
八月发秦淮,九月下涛江。
旦闻云海滴,夜视星斗芒。 -
152.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
153.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
154.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
155.《姑苏杂咏 太湖》 明·高启
长溪如白虹,分走荆霅派。
具区纳群流,襟带三郡界。
太虚混鸿蒙,元气流沆瀣。
初疑溟渤宽,稍觉云梦隘。 -
156.《江神子令》 元·刘志渊
一江九曲虎龙奔。
意雄雄。
气融融。
匝转昆仑,霹雳震乾坤。 -
157.《泛汝联句》 宋·孙永
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两岩古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
158.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
159.《靖安八咏》 明·古春兰公
陈桧昔闻后庭花,今见祯明桧。
双剑列雌雄,每与风雨会。
艮岳莫可移,夜挟惊霆坏。
至今左纽枝,老气发光彩。 -
160.《读瞿存斋剪灯新话作歌》 明·桂衡
山阳才人畴与侣,开口为今阖为古。
春以桃花染性情,秋将桂子熏言语。
感离抚遇心怦怦,道是无凭还有凭。
沉沉帐里昼吹笛,煦煦窗前宵剪灯。