-
261.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
262.《怨郎诗》 两汉·卓文君
一朝别后,二地相悬。
只说是三四月,又谁知五六年?
七弦琴无心弹,八行书无可传。
九连环从中折断,十里长亭望眼欲穿。 -
263.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
264.《浣溪沙》 清·纳兰性德
十八年来坠世间,吹花嚼蕊弄冰弦,多情情寄阿谁边?
紫玉钗斜灯影背,红绵粉冷枕函边。
相看好处却无言。 -
265.《杂诗 其二》 魏晋·陶渊明
白日沦西阿[1],素月出东岭。
遥遥万里辉,荡荡空中景[2]。
风来入房户,夜中枕席冷。
气变悟时易,不眠知夕永。 -
266.《哀范君三章》 近代·鲁迅
风雨飘摇日,余怀范爱农。
华颠萎寥落,白眼看鸡虫。
世味秋荼苦,人间直道穷。
奈何三月别,竟尔失畸躬。 -
267.《扬州慢·淳熙丙申正日》 宋·姜夔
淳熙丙申正日,予过维扬。
夜雪初霁,荠麦弥望。
入其城
则四壁萧条,寒水自碧,暮色渐起,戍角悲吟。 -
268.《鹧鸪天·辛亥之冬》 宋·姜夔
辛亥之冬,予载雪诣石湖。
止既月,授简索句,且征新声
,作此两曲。
石湖把玩不已,使工妓隶习之,音节谐婉, -
269.《暗香·旧时月色》 宋·姜夔
此两曲,石湖把玩不已。
使工妓隶习之,音节谐婉。
乃名之曰暗香、疏影 -
270.《试院唱酬十一首 次前韵三首》 宋·苏辙
老去在家同出家,《楞伽》四卷即生涯。
粗诗怪我心犹壮,细字怜君眼未花。
霜落初惊衾簟冷,酒酣犹喜笑言哗。
归心知有三秋恨,莫学匆匆下坂车。 -
271.《白马篇》 南北朝·沈约
白马紫金鞍。
停镳过上兰。
寄言狭斜子。
讵知陇道难。 -
272.《燕山亭·裁翦冰绡》 宋·赵佶
裁翦冰绡,打叠数重,冷淡燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少、无情风雨。
愁苦。 -
273.《诗一首》 宋·王禹偁
尽怪吴苏地,琼花冷不销。
时贤临水国,天气似中朝。
密逐江云堕,轻随海吹飘。
影沉松坞乱,片响苇蓬焦。 -
274.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
275.《忆秦娥 咏雪》 宋·张玉娘
天幂幂。
彤云黯淡寒威作。
寒威作。
琼瑶碎剪,乘风飘泊。
佳人应自嫌轻薄。
乱将素影投帘幕。
投帘幕。
不禁清冷,向谁言着。 -
276.《无题三首》 宋·钱惟演
误语成疑意已伤,春山低斂翠眉长。
鄂君绣被朝犹掩,荀令薰炉冷自香。
有恨岂因燕凤去,无言宁为息侯亡。
合欢不验丁香结,只得凄凉对烛房。 -
277.《沁园春·一别三年》 宋·刘过
一别三年,一日三秋,庶几见之。
念丹霞秋冷,风巾雾屦,五湖春暖,雨笠烟蓑。
山水光中,要人携手,独欠金华俞紫芝。
谁知道,向酴醿香里,杯酒同持。 -
278.《话别秦六郎》 明·袁崇焕
海鳄波鲸夜不啾,故人谈剑剡溪头。
言深夜半犹疑昼,酒冷凉生始觉秋。
水国芙蓉低睡月,江湄杨柳软维舟。
自怜作赋非王粲,戛玉鸣金有少游。 -
279.《水调歌头·好是三春景》 宋·陈德武
好是三春景,都在百花轩。
美人眠不成梦,早已绣帘掀。
分付海棠睡足,检点牡丹开未,桃李寂无言。
叶露联珠络,枝月坠金盆。 -
280.《咏菊》 近代·弘一
姹紫嫣红不耐霜,繁华一霎过韶光。
生来未藉东风力,老去能添晚节香。
风里柔条频损绿,花中正色自含黄。
莫言冷淡无知已,曾有渊明为举觞。