-
1.《春日醴泉杜明府承恩五品宴席上赋诗》 唐·岑参
凫舄旧称仙,鸿私降自天。
青袍移草色,朱绶夺花然。
邑里雷仍震,台中星欲悬。
吾兄此栖棘,因得贺初筵。 -
2.《春日醴泉杜明府承恩五品宴席上赋诗》 唐·岑参
凫舄旧称仙,鸿私降自天。
青袍移草色,朱绶夺花然。
邑里雷仍震,台中星欲悬。
吾兄此栖棘,因得贺初筵。 -
3.《酬严给事贺加五品兼简同制水部李郎中》 唐·刘禹锡
九天雨露传青诏,八舍郎官换绿衣。
初佩银鱼随仗入,宜乘白马退朝归。
雕盘贺喜开瑶席,彩笔题诗出锁闱。
闻道水曹偏得意,霞朝雾夕有光辉。 -
4.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
5.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
6.《送品上人入秦》 唐·朱庆馀
独去何人见,林塘共寂寥。
生缘闻磬早,觉路出尘遥。
江雪沾新草,秦园发故条。
心知禅定处,石室对芭蕉。 -
7.《诗品二十四则·雄浑》 唐·司空图
大用外腓,真体内充。
返虚入浑,积健为雄。
具备万物,横绝太空。
荒荒油云,寥寥长风。
超以象外,得其环中。
持之匪强,来之无穷。 -
8.《诗品二十四则·冲淡》 唐·司空图
素处以默,妙机其微。
饮之太和,独鹤与飞。
犹之惠风,苒苒在衣。
阅音修篁,美曰载归。
遇之匪深,即之愈稀。
脱有形似,握手已违。 -
9.《诗品二十四则·纤秾》 唐·司空图
采采流水,蓬蓬远春。
窈窕深谷,时见美人。
碧桃满树,风日水滨。
柳阴路曲,流莺比邻。
乘之愈往,识之愈真。
如将不尽,与古为新。 -
10.《诗品二十四则·沈著》 唐·司空图
绿杉野屋,落日气清。
脱巾独步,时闻鸟声。
鸿雁不来,之子远行。
所思不远,若为平生。
海风碧云,夜渚月明。
如有佳语,大河前横。 -
11.《诗品二十四则·高古》 唐·司空图
畸人乘真,手把芙蓉。
泛彼浩劫,窅然空纵。
月出东斗,好风相从。
太华夜碧,人闻清钟。
虚伫神素,脱然畦封。
黄唐在独,落落玄宗。 -
12.《诗品二十四则·典雅》 唐·司空图
玉壶买春,赏雨茆屋。
坐中佳士,左右修竹。
白云初晴,幽鸟相逐。
眠琴绿阴,上有飞瀑。
落花无言,人淡如菊。
书之岁华,其曰可读。 -
13.《诗品二十四则·洗炼》 唐·司空图
犹矿出金,如铅出银。
超心炼冶,绝爱缁磷。
空潭泻春,古镜照神。
体素储洁,乘月返真。
载瞻星辰,载歌幽人。
流水今日,明月前身。 -
14.《诗品二十四则·劲健》 唐·司空图
行神如空,行气如虹。
巫峡千寻,走云连风。
饮真茹强,蓄素守中。
喻彼行健,是谓存雄。
天地与立,神化攸同。
期之以实,御之以终。 -
15.《诗品二十四则·绮丽》 唐·司空图
神存富贵,始轻黄金。
浓尽必枯,浅者屡深。
露馀山青,红杏在林。
月明华屋,画桥碧阴。
金尊酒满,共客弹琴。
取之自足,良殚美襟。 -
16.《诗品二十四则·自然》 唐·司空图
俯拾即是,不取诸邻。
俱道适往,著手成春。
如逢花开,如瞻岁新。
真予不夺,强得易贫。
幽人空山,过水采蘋.薄言情晤,悠悠天钧。 -
17.《诗品二十四则·含蓄》 唐·司空图
不著一字,尽得风流。
语不涉难,已不堪忧。
是有真宰,与之沈浮。
如渌满酒,花时返秋。
悠悠空尘,忽忽海沤。
浅深聚散,万取一收。 -
18.《诗品二十四则·豪放》 唐·司空图
观花匪禁,吞吐大荒。
由道返气,处得以狂。
天风浪浪,海山苍苍。
真力弥满,万象在旁。
前招三辰,后引凤凰。
晓策六鳌,濯足扶桑。 -
19.《诗品二十四则·精神》 唐·司空图
欲返不尽,相期与来。
明漪绝底,奇花初胎。
青春鹦鹉,杨柳池台。
碧山人来,清酒满杯。
生气远出,不著死灰。
妙造自然,伊谁与裁? -
20.《诗品二十四则·缜密》 唐·司空图
是有真迹,如不可知。
意象欲生,造化已奇。
水流花开,清露未晞。
要路愈远,幽行为迟。
语不欲犯,思不欲痴。
犹春于绿,明月雪时。