-
341.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
342.《望远行》 唐·李珣
春日迟迟思寂寥,行客关山路遥。
琼窗时听语莺娇,柳丝牵恨一条条¤
休晕绣,罢吹箫,貌逐残花暗凋。 -
343.《祭天神(中吕调)》 宋·柳永
叹笑筵歌席轻抛亸。
背孤城、几舍烟村停画舸。
更深钓叟归来,数点残灯火。
被连绵宿酒醺醺,愁无那。 -
344.《轮台子(中吕调)》 宋·柳永
雾敛澄江,烟消蓝光碧。
彤霞衫遥天,掩映断续,半空残月。
孤村望处人寂寞,闻钓叟、甚处一声羌笛。
九凝山畔才雨过,斑竹作、血痕添色。 -
345.《绕佛阁(大石旅情)》 宋·周邦彦
暗尘四敛。
楼观迥出,高映孤馆。
清漏将短。
厌闻夜久,签声动书幔。 -
346.《绕佛阁(大石旅情)》 宋·周邦彦
暗尘四敛。
楼观迥出,高映孤馆。
清漏将短。
厌闻夜久,签声动书幔。 -
347.《水调歌头(和李泰发尚书泊舟严陵)》 宋·刘一止
千古严陵濑,清夜月荒凉。
水明沙净,波面一叶弄孤光。
北望旄头天际,杀气遥昏楚甸,云树失青苍。
愁绝未归客,衰鬓点吴霜。 -
348.《念奴娇》 宋·朱敦儒
见梅惊笑,问经年何处,收香藏白。
似语如愁,却问我、何苦红尘久客。
观里栽桃,仙家种杏,到处成疏隔。
千林无伴,淡然独傲霜雪。 -
349.《水调歌头(追和)》 宋·张元干
举手钓鳌客,削迹种瓜侯。
重来吴会三伏,行见五湖秋。
耳畔风波摇荡,身外功名飘忽,何路射旄头。
孤负男儿志,怅望故园愁。 -
350.《水调歌头》 宋·袁去华
鸟影度疏木,天势入平湖。
沧波万顷,轻风落日片帆孤。
渡口千章云木,苒苒炊烟一缕,人在翠微居。
客里更愁绝,回首忆吾庐。 -
351.《兰陵王(次周美成韵)》 宋·袁去华
小桥直。
林表遥岑寸碧。
斜阳外、霞绚晚空,一目千里总佳色。
初寒遍泽国。 -
352.《雨中花(按调乃满路花)》 宋·袁去华
江上西风晚。
野水兼天远。
云衣拖翠缕,易零乱。
见柳叶满梢,秀色惊秋变,百岁今强半。 -
353.《沁园春》 宋·陆游
一别秦楼,转眼新春,又近放灯。
忆盈盈倩笑,纤纤柔握,玉香花语,雪暖酥凝。
念远愁肠,伤春病思,自怪平生殊未曾。
君知否,渐香消蜀锦,泪渍吴绫。 -
354.《朝中措》 宋·范成大
天容云意写秋光。
木叶半青黄。
珍重西风祛暑,轻衫早怯新凉。
故人情分,留连病客,孤负清觞。
陌上千愁易散,尊前一笑难忘。 -
355.《念奴娇》 宋·范成大
双峰叠障,过天风海雨,无边空碧。
月姊年年应好在,玉阙琼宫愁寂。
谁唤痴云,一杯未尽,夜气寒无色。
碧城凝望,高楼缥缈西北。 -
356.《谒金门》 宋·吕胜己
嗟久客。
又见他乡寒食。
流水断桥春寂寂。
孤村烟火息。
白去红飞无迹。
千树总成新碧。
醉里伤春愁似织。
东风欺酒力。 -
357.《满江红(登长沙定王台和南轩张先生韵)》 宋·吕胜己
小立危亭,风惨淡、斜阳满目。
望渺渺、湘江一派,楚山千簇。
芳草连云迷远树,断霞散绮飞孤鹜。
感骚人、赋客向来词,愁如束。 -
358.《念奴娇》 宋·陈三聘
水空高下,望沈沈一色,浑然苍碧。
天籁不鸣凉有露,金气横秋寂寂。
玉宇琼楼,望中何处,月到天中极。
御风归去,不愁衣袂无力。 -
359.《谒金门(常山道中)》 宋·赵师侠
风策策。
山迥暮烟横白。
淅沥穿林翻败叶。
羁怀愁倦客。
问宿荒村山驿。
谁识离情脉脉。
雁足无昼孤夜色。
音尘千里隔。 -
360.《征招》 宋·姜夔
篷方底,舟师行歌,徐徐曳之如偃卧榻上,无动摇突兀势,以故得尽情骋望。
予欲家焉而未得,作徵招以寄兴。
徵招、角招者,政和间,大晟府尝制数十曲,音节驳矣。
予尝考唐田畸声律要诀云:徵与二变之调,成非流美,故自古少徵调曲也。