-
361.《减字木兰花(昌甫以嵇叔夜语作曲,戏用杜子美诗和韵)》 宋·韩淲
一杯易足。
自断此生犹杜曲。
词客哀时。
不敢愁来赋别离。
孤城麦秀。
常愧葛洪丹未就。
诗罢长吟。
衰晚迟回违寸心。 -
362.《玉蝴蝶》 宋·高观国
唤起一襟凉思,未成晚雨,先做秋阴。
楚客悲残,谁解此意登临。
古台荒、断霞斜照,新梦黯、微月疏砧。
总难禁。 -
363.《氐州第一》 宋·方千里
朝日融怡,天气艳冶,校英杏萼犹小。
燕垒初营,蜂衙乍散,池面烟光缥渺。
芳草如薰,更潋滟、波光相照。
锦绣萦回,丹青映发,未容春老。 -
364.《满江红(姑苏灵岩寺涵空阁)》 宋·吴潜
客子愁来,闲信马、到涵空阁。
谁为我、敛云收雾,青天为幕。
八万顷湖如镜静,波神护断东南角。
望孤帆、杳杳度微茫,山邀却。 -
365.《沁园春(江西道中)》 宋·吴潜
落雁横空,乱鸦投树,孤村暮烟。
有渔翁拖网,牧儿戴笠,行从水畔,唱过山前。
雨阁还垂,云低欲堕,何处行人唤渡船。
萧萧处,更柴门草店,竹外松边。 -
366.《声声慢(饯魏绣使泊吴江,为友人赋)》 宋·吴文英
旋移轻鹢,浅傍垂虹,还因送客迟留。
泪雨横波,遥山眉上新愁。
行人倚阑心事,问谁知、只有沙鸥。
念聚散,几枫丹霜渚,莼绿春洲。 -
367.《倦寻芳(林钟羽花翁遇旧欢吴门老妓李怜,邀分韵同赋此词)》 宋·吴文英
坠瓶恨井,分镜迷楼,空闭孤燕。
寄别崔徽,清瘦画图春面。
不约舟移杨柳系,有缘人映桃花见。
叙分携,悔香瘢漫爇,绿鬟轻翦。 -
368.《满江红》 宋·何梦桂
春色三分,怎禁得、几番风力。
又早见、亭台绿水,柳摇金色。
满眼春愁无著处,知心惟有幽禽识。
望青山、目断夕阳边,孤云隔。 -
369.《乳燕飞》 宋·刘辰翁
语参差述之
赤壁之游乐。
但古今、风清月白,更无坡作。
矫首中洲公何许,共我横江孤鹤。 -
370.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
371.《探春慢(修门度岁,和友人韵)》 宋·周密
彩胜宜春,翠盘消夜,客里暗惊时候。
翦燕心情,呼卢笑语,景物总成怀旧。
愁鬓妒垂杨,怪稚眼、渐浓如豆。
尽教宽尽春衫,毕竟为谁消瘦。 -
372.《满江红》 宋·蒋捷
秋本无愁,奈客里、秋偏岑寂。
身老大、忄欠敲秦缶,懒移陶甓。
万误曾因疏处起,一闲且向贫中觅。
笑新来、多事是征鸿,声嘹呖。 -
373.《木兰花慢(赵鹤心问余近况,书以寄之)》 宋·张炎
目光牛背上,更时把、汉书看。
记落叶江城,孤云海树,漂泊忘还。
悬知偶然是梦,梦醒来、未必是邯郸。
笑指萤灯借暖,愁怜镜雪惊寒。 -
374.《石州词》 宋·胡松年
月上疏帘,风射小窗,孤馆岑寂。
一杯强洗愁怀,万里堪嗟行客。
乱山无数,晚秋云物苍然,何如轻抹淮山碧。
喜气拂征衣,作眉间黄色。 -
375.《满江红》 宋·游次公
云接苍梧,山莽莽、春浮泽国。
江水涨、洞庭相近,渐惊空阔。
江燕飘飘身似梦,江花草草春如客。
望渔村、樵市隔平林,寒烟色。 -
376.《水龙吟》 宋·丁宥
雁风吹裂云痕,小楼一线斜阳影。
残蝉抱柳,寒蛩入户,凄音忍听。
愁不禁秋,梦还惊客,青灯孤枕。
未更深,早是梧桐泫露,那更度、兰宵永。 -
377.《贺新凉(多景楼落成)》 宋·李演
笛叫东风起。
弄尊前、杨花小扇,燕毛初紫。
万点准峰孤角外,惊下斜阳似绮。
又婉娩、一番春意。 -
378.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
379.《贺新郎(忆鹤)》 宋·刘子才
苍藓黏溪路。
帐山君、翛然羽化,梦魂何许。
曾约秋云萦客袖,舞傍吟皋砚坞。
矫清唳、裂穿云宇。 -
380.《念奴娇》 宋·王梦应
欲霜更雨,记青云篱落,东风前此。
帘外客秋人共老,雁与愁飞千里。
水郭烟明,竹陂波小,万叶寒声起。
凭高那更,九嶷吹尽云气。