-
1.《西江月·守拙宜乎宁耐》 元·马钰
守拙宜乎宁耐。
曾分秀气三台。
龙吟虎啸去还来。
明月清风自在。
五道霞光覆载。
神珠养就辞胎。
一声霹雳洞门开。
始觉山侗奇怪。 -
2.《争臣论》 唐·韩愈
或问谏议大夫阳城于愈,可以为有道之士乎哉?学广而闻多,不求闻于人也。
行古人之道,居于晋之鄙。
晋之鄙人,熏其德而善良者几千人。
大臣闻而荐之,天子以为谏议大夫。 -
3.《爱莲说》 宋·周敦颐
水陆草木之花,可爱者甚蕃。
晋陶渊明独爱菊。
自李唐来,世人甚爱牡丹。
予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉。 -
4.《齐桓晋文之事》 先秦·孟子及弟子
齐宣王问曰:“齐桓、晋文之事,可得闻乎?”孟子对曰:“仲尼之徒,无道桓、文之事者,是以后世无传焉,臣未之闻也。
无以,则王乎?”曰:“德何如则可以王矣?”曰:“保民而王,莫之能御也。
”曰:“若寡人者,可以保民乎哉?”曰:“可。
”曰:“何由知吾可也?”曰:“臣闻之胡龁曰:‘王坐于堂上,有牵牛而过堂下者,王见之,曰:“牛何之?”对曰:“将以衅钟。 -
5.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
6.《圬者王承福传》 唐·韩愈
圬之为技贱且劳者也。
有业之,其色若自得者。
听其言,约而尽。
问之,王其姓。 -
7.《唐介》 宋·王令
以谏得罪者为谁,四海多作唐介诗。
俗儿口狭文字碎,欲状介事语反卑。
嗟嗟我亦介之徒,此恨不助掀目眉。
三更灯死百虑息,四睫不交双目眵。 -
8.《满庭芳 赠武功薛先生》 元·马钰
同流相聚,递相觉察。
须当外搜内恻。
斗做修行,有若争头竞角。
见贤思齐休妒,把神珠、时时擦抹。 -
9.《答宣阗司理》 宋·梅尧臣
风赋义趣深,传训或得失。
後人语虽浅,辨识犹百一。
欧阳最我知,初时且尚窒。
比以为橄榄,回甘始称述。 -
10.《聚星堂咏雪赠欧公》 宋·杜衍
尝闻作者善凭议,咏雪言白菲精思。
及窥古人今人诗,未能一一去其类。
不将柳絮比轻扬,即把梅花作形似。
或夸琼树斗玲珑,或取瑶台造嘉致。 -
11.《赞达磨大师》 宋·释宗元
十万里来卖口嘴,宜乎打落当门齿,面壁九年谁采你。
深雪之中若不得救苦救难观世音菩萨,有甚面归乡里。 -
12.《三贤堂》 宋·张景脩
如是国清寺,宜乎天下闻。
水声常夜雨,山气即朝云。
今古三贤隐,仙凡两路分。
唐人书画在,明日更殷勤。 -
13.《寄慎伯筠》 宋·王安石
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚踏倒青天低。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘欲吹,咸恐声名塞天破。 -
14.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
15.《八桧图》 宋·王令
客有要我八桧吟,手携八桧图来悬。
挂张满壁惕可骇,盼顾左右同嗟叹。
旁摹石刻署名状,各有凭附相黄缘。
或高相扶互倚碍,或断欲蹶犹支颠。 -
16.《赠慎东美伯筠》 宋·王令
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚倒踏青云归。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘似吹,盛恐声名塞天破。 -
17.《和张二少卿丈白菊》 宋·邵雍
清淡晓凝霜,宜乎殿颢商。
自知能洁白,谁念独芬芳。
岂为琼无艳,还惊雪有香。
素英浮玉液,一色混瑶觞。 -
18.《灵岩》 宋·叶适
穹窿右挽眉,天平左垂鬓。
吴人宅沮洳,兹山抑其镇。
陡起为表著,突兀数寻仞。
樛松颇坚瘦,立石乃荣润。 -
19.《满庭芳 和霭戒师师父》 元·马钰
戒师和尚,可称吾徒。
明禅悟道通儒。
子细研穷正觉,并段差殊。
温良恭俭让礼,生老病死苦嗟吁。 -
20.《金鸡叫》 元·马钰
日暮残辉何不晓。
好收心、回光返照。
宜乎急急搜玄妙。
疾速修持,莫待西沉了。
物外修仙非是矫。
早认取、言钩语钓。
诗词香饵吞些小。
跃出迷津,悟得我金鸡叫。