-
41.《种松得徕字(其四在怀古堂,其六在石经院·》 宋·苏轼
春风吹榆林,乱荚飞作堆。
荒园一雨过,戢戢千万栽。
青松种不生,百株望一枚。
一枚已有馀,气压千亩槐。 -
42.《次韵范参政书怀》 宋·陆游
感昔伤怀一喟然,事贤犹及绍兴前。
此身颠仆应无日,诸老凋零不计年。
客少可罗门外雀,家贫也办杖头钱。
插花醉舞春风里,不学庞翁更问禅。 -
43.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
44.《楼上述怀》 宋·王珪
空楼百尺江之浒,醉上凭轩怀故土。
数鸿秋入衡阳云,一帆暮过潇湘雨。
庾客伤心欲断弦,文通别泪空横柱。
旧山几亩林泉乡,安得归兮事农圃。 -
45.《怀同舍石天民编修》 宋·陈傅良
山阴不得见,见期在东阳。
东阳忽岁华,欲往又阻长。
贻书辄无报,有便复寄将。
以君懒於书,我岂望得当。 -
46.《孤雁儿》 宋·程垓
在家不觉穷冬好。
向客里、方知道。
故园梅花正开时,记得清尊频倒。
高烧红蜡,暖熏罗幌,一任花枝恼。 -
47.《孤雁儿》 宋·程垓
在家不觉穷冬好。
向客里、方知道。
故园梅花正开时,记得清尊频倒。
高烧红蜡,暖熏罗幌,一任花枝恼。 -
48.《春草碧·客窗闲理清商谱》 元·钱霖
客窗闲理清商谱。
弹到断肠声,伤今古。
自怜素发无多,犹记纹疏夜深语。
空剩旧时踪。 -
49.《登剑南西川门感怀》 宋·陆游
自古高楼伤客情,更堪万里望吴京。
故人不见暮云合,客子欲归春水生。
瘴疠连年须药石,退藏无地著柴荆。
诸公勉书平戎策,投老深思看太平。 -
50.《客自茂来言元礼日观棋剧饮》 宋·宋祁
寒山倒影入楼扉,铃唱愔愔少诤辞。
左手持螯人嗜饮。
一斑窥豹客争棋。
萍游倦斝伤酲夕,星落残枰斗劫迟。
日日忘怀还忆否,戍时瓜老是归时。 -
51.《秋怀》 宋·释文珦
西风吹客襟,客正白头吟。
无复欢娱意,惟伤迟暮心。
饱虹明远浦,饥鹘下荒林。
日月不相贷,人生那易禁。 -
52.《客中》 宋·释文珦
客中春又半,旧隐欲归难。
唯恐伤怀抱,花开不欲看。 -
53.《晚别乐记室彦》 唐·褚亮
穷途属岁晚,临水忽分悲。
抱影同为客,伤情共此时。
雾色侵虚牖,霜氛冷薄帷。
举袂惨将别,停怀怅不怡。
风严征雁远,雪暗去篷迟。
他乡有岐路,游子欲何之。 -
54.《寒夜独坐游子多怀简知己》 唐·骆宾王
故乡眇千里,离忧积万端。
鹑服长悲碎,蜗庐未卜安。
富钩徒有想,贫铗为谁弹。
柳秋风叶脆,荷晓露文团。
晚金丛岸菊,馀佩下幽兰。
伐木伤心易,维桑归去难。
独有孤明月,时照客庭寒。 -
55.《和振上人秋夜怀士会》 唐·王昌龄
白露伤草木,山风吹夜寒。
遥林梦亲友,高兴发云端。
郭外秋声急,城边月色残。
瑶琴多远思,更为客中弹。 -
56.《京口怀洛阳旧居,兼寄广陵二三知己》 唐·刘长卿
川阔悲无梁,蔼然沧波夕。
天涯一飞鸟,日暮南徐客。
气混京口云,潮吞海门石。
孤帆候风进,夜色带江白。 -
57.《感怀弟妹(一作汝坟示弟妹)》 唐·沈千运
今日春气暖,东风杏花拆。
筋力久不如,却羡涧中石。
神仙杳难准,中寿稀满百。
近世多夭伤,喜见鬓发白。 -
58.《塞上春怀》 唐·武元衡
东风河外五城喧,南客征袍满泪痕。
愁至独登高处望,蔼然云树重伤魂。 -
59.《微之镇武昌中路见寄蓝桥怀旧之作凄然继和兼寄安平》 唐·刘禹锡
今日油幢引,他年黄纸追。
同为三楚客,独有九霄期。
宿草恨长在,伤禽飞尚迟。
武昌应已到,新柳映红旗。 -
60.《遣昼》 唐·元稹
密竹有清阴,旷怀无尘滓。
况乃秋日光,玲珑晓窗里。
旬休聊自适,今辰日高起。
栉沐坐前轩,风轻镜如水。