-
81.《至正戊戌九日感怀》 元·叶颙
风急登高野客伤,悲笳声里过重阳。
正须击剑论《孤愤》,何暇携壶举一觞!白骨不埋新战恨,黄花空发旧枝香。
寒烟冷日东篱下,西望柴桑路更长。 -
82.《石湖伤王履吉》 明·黄省曾
欢境凄怀动,新林逝客栽。
嵇庭仍茂竹,张宅半荒苔。
湖忆临杯绿,花疑作赋开。
酒船今寂寞,不复子云来。 -
83.《秋日怀庞学博》 明·陆弼
萧萧一径入秋苔,束带时愁长吏催。
旅食又看鸿雁至,家书常共荔枝来。
花边小几听禽坐,竹里孤琴候客开。
千载赋成伤不遇,白头谁惜董生才。 -
84.《怀方二叔子》 未知·王中
闻说临濠客,衰年谪宦贫。
爱憎多异报,消息定谁真。
得失虽由命,才名实累身。
平生交契重,东望苦伤神。 -
85.《山台晓望怀仅初不至》 明·姚咨
客舍起常早,旷然思远游。
弥伤岁华晚,来眺高台秋。
落叶满山径,寒风吹敝裘。
夫君独不至,湖水空悠悠。 -
86.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
87.《舣舟怀信亭》 宋·宋祁
使麾得请印垂腰,不畏秋风病鬓凋。
游子已携河上手,客槎犹在斗边桥。
水从南浦伤离剧,马近东方作意骄。
晓榻梦回翻自愧,卧听人赴午门朝。 -
88.《登黄楼有怀苏眉山》 宋·贺铸
登黄楼,望黄州,黄州望不见,楼下水东流。
水流何可留,浮云更悠悠。
伤心泽畔客,憔悴楚兰秋。 -
89.《怀长吉上人北游》 宋·林逋
青山日已远,香裓渐多尘。
应爱淮流上,聊逢月色新。
孤禅安逆旅,警句语谁人。
复有伤离客,中林病过春。 -
90.《次友人寒食书怀韵二首》 宋·张元干
往昔升平客大梁,新烟然烛九衢香。
车声驰道内家出,春色禁沟宫柳黄。
陵邑只今称虏地,衣冠谁复问唐装。
伤心寒食当时事,梦想流莺下苑墙。 -
91.《春日白门写怀用高季迪韵(五首)》 明·杨基
远归偏惜窜余身,多难番为异姓亲。
前度刘郎非故物,当时燕子总西邻。
家贫母老难为客,酒薄愁深不醉人。
走向津头看春色,绿波芳草却伤神。
¤ -
92.《永阳登楼怀阙下知已》 宋·宋庠
西北楼边路欲分,神皋不见见浮云。
晋邮尺牍波中断,洛客归心笛里闻。
丽赋有情伤桂魄,劳歌无节怨兰薰。
汉家续食催西上,忍逐江鸥狎旧群。 -
93.《寓宿南宫言怀》 宋·宋庠
始寓南台直,偏惊素签霜。
悲秋真骑省,出沐愧山郎。
自许鸥机息,谁矜鹤胫长。
尘缁洛客袂,枌老汉人乡, -
94.《舟中感怀》 宋·张嵲
故园此去浑如客,异县而今却是家。
还日檐楹应着燕,来时杨柳未藏鸦。
孤舟泛泛春江阔,去鸟飞飞岸横斜。
却忆当年南下日,伤心泣尽日昏华。 -
95.《泛南池有怀南溪圣公》 明·李东阳
轻舟别浦路迢遥,危石虚亭影动摇。
云去好山争入座,雨来新水欲平桥。
多情留客空杯酒,旧事伤心但柳条。
今日我来还我去,小山丛桂竟谁招。 -
96.《次韵鲜于伯几秋怀长句》 宋·方回
逾燕涉漠将十霜,西风满眼榆林黄。
时逢北客话围场,鞍马意气犹扬扬。
骆驼红乳蒲萄酒,袒割一醉千百觞。
君今病店卧南方,掉头不顾尚书郎。
紫阳山人饿欲死,江湖一壑秋田伤。
哀歌相和意惨怆,夜视宇宙何茫茫。 -
97.《旅怀》 宋·释文珦
北风吹荒林,萧骚起寒声。
客子耳中闻,展转伤离情。
亲朋不在眼,他乡但{左女右上乃中日下子}{左女右上乃中日下子}。
狐死亦亦首丘,奈此终身行。 -
98.《月夕得友偶集文选古诗句赋感怀一首》 宋·宋伯仁
人生寄一世,但伤知音稀。
明月何皎皎,游子寒无衣。
客从远方来,携手同车归。
愁多知夜长,各在天一涯。 -
99.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
100.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。