-
61.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
62.《答高山人兼呈权、顾二侯》 唐·李白
虹霓掩天光,哲后起康济。
应运生夔龙,开元扫氛翳。
太微廓金镜,端拱清遐裔。
轻尘集嵩岳,虚点盛明意。 -
63.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。 -
64.《夏夜忆卢嵩》 唐·韦应物
霭霭高馆暮,开轩涤烦襟。
不知湘雨来,潇洒在幽林。
炎月得凉夜,芳樽谁与斟。
故人南北居,累月间徽音。
人生无闲日,欢会当在今。
反侧候天旦,层城苦沉沉。 -
65.《季冬自嵩山赴洛道中作》 唐·独孤及
皇运偶中变,长蛇食中土。
天盖西北倾,众星陨如雨。
胡尘动地起,千里闻战鼓。
死人成为阜,流血涂草莽。 -
66.《送饯从叔辞丰州幕归嵩阳旧居》 唐·卢纶
白须宗孙侍坐时,愿持寿酒前致词。
致词何所拟?愿自边城始。
边城贵者李将军,战鼓遥疑天上闻。
屯田布锦周千里,牧马攒花溢万群。 -
67.《高闲上人》 唐·张祜
座上辞安国,禅房恋沃州。
道心黄叶老,诗思碧云秋。
卷轴朝廷饯,书函内库收。
陶欣入社叟,生怯论经俦。 -
68.《送高湘及第后东归觐叔》 唐·刘得仁
此去几般荣,登科鼎足名。
无惭入南巷,高价耸东京。
窗对嵩山碧,庭来洛水声。
门前桃李树,一径已阴成。 -
69.《送李垣先辈归嵩少旧居》 唐·刘驾
高秋灞浐路,游子多惨戚。
君于此地行,独似寻春色。
文章满人口,高第非苟得。
要路在长安,归山却为客。
□□□□□,狂歌罢叹息。
我岂无故山,千里同外国。 -
70.《汝州郡楼望嵩山》 唐·许棠
不共众山同,岧峣出迥空。
几层高鸟外,万仞一楼中。
水落难归地,云篱便逐风。
唯应霄汉客,绝顶路方通。 -
71.《寄嵩阳隐者》 唐·李咸用
昔年江上别,初入乱离中。
我住匡山北,君之少室东。
信来经险道,诗半忆皇风。
何事犹高卧,岩边梦未通。 -
72.《夏晚望嵩亭有怀》 唐·罗邺
正怜云水与心违,湖上亭高对翠微。
尽日不妨凭槛望,终年未必有家归。
青蝉渐傍幽丛噪,白鸟时穿返照飞。
此地又愁无计住,一竿何处是因依。 -
73.《题嵩阳隐者》 唐·崔涂
四十年高梦,生涯指一丘。
无人同久住,有鹤对冥修。
草杂芝田出,泉和石髓流。
更嫌庭树老,疑是世间秋。 -
74.《望嵩山》 唐·吴融
三十六峰危似冠,晴楼百尺独登看。
高凌鸟外青冥窄,翠落人间白昼寒。
不觉衡阳遮雁过,如何钟阜斗龙盘。
始知万岁声长在,只待东巡动玉鸾。 -
75.《嘲邵景、萧嵩》 唐·韦铿
一双胡子著绯袍,一个须多一鼻高。
相对厅前捺且立,自惭身品世间毛。 -
76.《寄嵩岳吉上人》 宋·李若谷
结庵嵩少深,高道恐难偏。
苦海好求宝,天花莫著身。
一心俱已了,五字更应新。
谁谓孤云迹,名曾达紫宸。 -
77.《高宗皇帝挽词》 宋·留正
南北休兵久,仁恩及物深。
九龄终帝梦,四海遏韶音。
圣学高於古,衰衣始自今。
一抔陵上土,他日卜嵩岑。 -
78.《和岳子嵩山草堂宴集》 明·顾闻
绿树覆沧浪,高斋敞夕阳。
鸟殊闻法曲,花故忆明妆。
碧酒衔风急,清琴拂水长。
况逢岩壑侣,同醉白云傍。 -
79.《游嵩华值岳子还吴中赋赠》 明·张诗
欢悰眷春陶,凄怆感秋别。
日予嵩华游,子亦返吴越。
江海壮烟帆,山川险辕辙。
虽殊水陆途,共抱辛勤辙。 -
80.《次韵高要令刘湜峡山寺见寄》 宋·苏轼
新闻妙无多,旧学闲可束。
犹当隐季主,未遽逃梅福。
空肠吐馀思,静似蚕缀簇。
寸田结初果,秀若铜生绿。