-
81.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
82.《四牧图戴嵩画》 元·王冕
牧儿小职奚以为,力耕得暇则放之。
浴流食青随所宜,岂同人牧潜危机?重爵厚禄那自欺,坐看败肉加鞭笞。
何如牧儿心坦夷?出入自在无羁縻。
高林雨晴白日迟,平原春暖芳草肥。 -
83.《和河阳王宣徽九日平嵩阁宴集》 宋·司马光
九日英僚集,千秋胜赏同。
飞桥贯河渚,危阁压霜风。
金散黄花泛,雷惊叠鼓通。
百常高鸟外,万里寸眸中。 -
84.《登封庞国博年三十八自云欲弃官隐嵩山作吏隐》 宋·司马光
懋德负长才,全牛不足剸。
缠为百里宰,骥足殊未展。
齿发方盛强,趣尚已高远。
结庵睋二室,志欲巢绝巘。
贤人心如云,无迹有舒卷。
不须惊俗目,旧荦乃求显。
既知吏可隐,何必遗轩冕。 -
85.《怀嵩楼晚饮示徐无党无逸》 宋·欧阳修
滁山不通车,滁水不载舟。
舟车路所穷,嗟谁肯来游。
念非吾在此,二子来何求。
不见忽三年,见之忘百忧。 -
86.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。 -
87.《嵩山十二首·天池》 宋·欧阳修
高步登天池,灵源湛然吐。
俯窥不可见,渊默神龙护。
静夜天籁寒,宿客疑风雨。 -
88.《嵩山十二首·二室道》 宋·欧阳修
二室对迢嶢,群峰耸崷直。
云随高下起,路转参差碧。
春晚桂丛深,日下山烟白。
芝英已可茹,悠然想泉石。 -
89.《和人游嵩山十二题其八·天门泉》 宋·范仲淹
天门有灵泉,埃尘未尝至。
日月自高照,云霞亦辉庇。
惟抱夷齐心,饮之可无愧。 -
90.《和人游嵩山十二题其十·三醉石》 宋·范仲淹
巍巍八仙坛,上有三醉石。
怜此高阳徒,如乐华胥域。
憔悴泽边人,独醒良可惜。 -
91.《和人游嵩山十二题其十一·崚极上寺》 宋·范仲淹
徘徊崚极寺,清意满烟霞。
好风從天来,吹落桂树花。
高高人物外,犹属梵王家。 -
92.《临江仙 内乡寄嵩前故人》 元·元好问
昨夜半山亭下醉,洼尊今日留题。
放船直到淅江西。
冰壶天上下,云锦树高低。
世上红尘争白日,山中太古熙熙。
外人初到故应迷。
桃花三百里,浑是武陵溪。 -
93.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其十三醉石》 宋·梅尧臣
相期物外游,共醉僊坛石。
举手薄高穹,清风生两腋。
都忘尘世烦,笑傲聊为适。 -
94.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其九天池》 宋·梅尧臣
安知最高顶,清浅水池开。
有时片云出,倏忽生风雷。
谁羡双黄鹄,刷羽来徘徊。 -
95.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其十二峻极寺》 宋·梅尧臣
山高路已穷,倏尔逢兰若。
落日老僧闲,支颐古松下。
缓步入禅庭,苔苍但萧洒。 -
96.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
97.《因杨刑曹往荆南代书寄二唐高士》 宋·晁说之
二唐今日操,真视二龚多。
不道荆州远,其如梁苑何。
魂收苍壁梦,泪断绿珠歌。
顾我非夫甚,嵩山空薜萝。 -
98.《望嵩楼》 宋·苏辙
连山鄣吾北,二室分西东。
东山几何高,不为太室容。
西山为我低,少室见诸峰。
临轩一长叹,隐见由所逢。 -
99.《登嵩山十首 法华岩》 宋·苏辙
飞桥走岩居,茅屋今已破。
何年避世僧,此地常独卧。
秋风高鸟入,夜月寒猿过。
自非心已灰,静极生悲惰。 -
100.《蹇师嵩山图》 宋·苏辙
峻极登高二十年,汝州回望一依然。
君行亦是高秋後,试觅神清古洞天。