-
101.《登嵩山十首 峰顶寺》 宋·苏辙
重重山前峰,上上终非顶。
行登众岭彻,始得山门迥。
高风惨多寒,落日侧先暝。
却视向所经,眇如在深井。 -
102.《登嵩山十首 登封坛》 宋·苏辙
登封事已遥,大碑摧风雨。
灵坛久销秃,古木中梁柱。
峰峦至此尽,苍石无寸土。
俯视万仞高,悲辛但狂顾。 -
103.《嵩岳十四韵》 宋·魏野
东西南北岳,峻极尽难群。
有感生贤相,无偏像圣君。
四方观玉像,万壑绝妖氛。
影入周公侧,声曾汉后闻。 -
104.《送任逵度支监嵩山崇福宫》 宋·曾巩
汉阳门下士,车骑幕中宾。
志节初皆壮,风流久更新。
枢庭承远派,郎位袭清尘。
雅淡琴声古,温纯玉性真。 -
105.《题高邮何将军老山图》 元·杨维桢
何家将军多爱山,以小比老尤坚顽。
青山面目元不老,将军却笑须眉斑。
昆仑何时鳌背裂,将军气高嵩华绝。
小夫移山良自愚,将军一怒天柱折。 -
106.《和孙廷平坦嵩山十首·天外峰》 宋·韩维
孤峰望不极,却视天形低。
天高岂可逾,直以云蒙之。
何时一扫去,高下皎不疑。 -
107.《高宗皇帝挽章四首》 宋·陈造
精一心传后,功隆道固存。
徐乘仙驭去,往债玉皇尊。
典诰无遗意,臣民有断魂。
嵩灵弓剑望,愁雾惨中原。 -
108.《嵩阳书院诗》 宋·李廌
束发从政事,佩缓曳长裾。
守令有民社,裂地皆分符。
问之尔何由,必曰因业儒。
自致或世赏,因儒升仕涂。 -
109.《同天隐少章游嵩少怀元明》 宋·李弥逊
秦公我辈士,早踏翰墨场。
万言若投石,十年犹枯囊。
苦欲泛江海,有亲在高堂。
牢落京华春,门无一壶浆。 -
110.《过紫嵩菴》 宋·宋庠
新结禅菴当小斋,见山何必上高台。
嵩岩更似知音赏,雨罢先供翠色来。 -
111.《高司业二首》 宋·张嵲
春浮花气拥门阑,星昴神嵩瑞世间。
一字梦灵通洛学,诸儒文弊隔贤关。
巨源淳德真金玉,吏部高名信斗山。
此去致君尧舜上,黑头卿相自朱颜。 -
112.《温泉庄卧病寄杨七炯》 唐·宋之问
移疾卧兹岭,寥寥倦幽独。
赖有嵩丘山,高枕长在目。
兹山栖灵异,朝夜翳云族。
是日濛雨晴,返景入岩谷。 -
113.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
114.《同宋参军之问梦赵六赠卢陈二子之作》 唐·陈子昂
晓霁望嵩丘,白云半岩足。
氛氲涵翠微,宛如嬴台曲。
故人昔所尚,幽琴歌断续。
变化竟无常,人琴遂两亡。 -
115.《九日进茱萸山诗五首》 唐·张说
家居洛阳下,举目见嵩山。
刻作茱萸节,情生造化间。
黄花宜泛酒,青岳好登高。
稽首明廷内,心为天下劳。 -
116.《送刘十(一作刘十一)》 唐·李颀
三十不官亦不娶,时人焉识道高下。
房中唯有老氏经,枥上空馀少游马。
往来嵩华与函秦,放歌一曲前山春。 -
117.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
118.《东京留别诸公(一题作京还别新丰诸友)》 唐·孟浩然
吾道昧所适,驱车还向东。
主人开旧馆,留客醉新丰。
树绕温泉绿,尘遮晚日红。
拂衣从此去,高步蹑华嵩。 -
119.《东京留别诸公(一题作京还别新丰诸友)》 唐·孟浩然
吾道昧所适,驱车还向东。
主人开旧馆,留客醉新丰。
树绕温泉绿,尘遮晚日红。
拂衣从此去,高步蹑华嵩。 -
120.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。