-
1.《快倚亭》 宋·胡仲弓
筑得危亭倚太空,品题曾属考亭翁。
著身高处不知快,多少池台在下风。 -
2.《题陈氏净香亭》 宋·袁说友
人生乐事难,清节视险夷。
遇坎而履坦,讵以得丧亏。
我观万物间,独此琅玕宜。
颀然挺冰操,得之风雨时。 -
3.《登无为冠鳌亭分韵得山字》 宋·李流谦
岱嵩拆裂沧溟翻,惊魂去干呼复还。
故人劝我勉自宽,圣贵扬名懲毁残。
十生导师超物先,誓言一拜蠲冤烦。
晓暾破霁山云搴,匹马弄袖风翩翩。 -
4.《题南夫四时佳致园亭》 宋·陆文圭
桐川博士老文学,出处乃在可否间。
舍东支径劣百步,墙北危亭俯两山。
风花辞枝黏草碧,雨竹卸箨连苔斑。
林阜红叶白雁早,江国琼英翠羽寒。 -
5.《鹿门寺》 宋·李廌
蓬莱鹿门道,莽莽汉津渡。
川涂两缅邈,今古同此路。
德公厌州里,翁媪是中去。
风流可引想,千载豹隐雾。 -
6.《赋得华亭鹤》 唐·孔德绍
华亭失侣鹤,乘轩宠遂终。
三山凌苦雾,千里激悲风。
心危白露下,声断彩弦中。
何言斯物变,翻覆似辽东。 -
7.《书河上亭壁》 宋·寇准
暮天寥落冻云垂,一望危亭欲下迟。
临水数村谁画得,浅山寒雪未销时。 -
8.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭一解颜,公科偷得半时闲。
未能投绂寻归路,聊复衔杯对好山。 -
9.《登东峰亭》 宋·刘琦
凯还几度宴东峰,亲构危亭接梵宫。
势人青冥横绝壁,路盘空曲压高松。
临流自笑功名薄,对酒忻逢景色重。
飘泊却惭归未得,日斜坐听暮云钟。 -
10.《送曹广文赋得富览亭》 元·周棐
危亭突兀斗城阴,风物苍茫入望沉。
万古东南多壮观,百年豪杰几登临。
夜中日出扶桑近,天外江流滟滪深。
好趁归帆拂天姥,共凭寥廓寄微吟。 -
11.《九日登高翠微亭分韵得满字》 明·陶安
山川甚雄丽,积雨为磨浣。
天开秋气清,游娱共萧散。
石径接巉岩,兴到行不懒。
微霜护新晴,杲日送余暖。 -
12.《多稼亭前黄菊》 宋·杨万里
危亭俯凉囿,落叶日夜深。
佳菊独何为,开花得我心。
韵孤自无伴,香净暗满襟。
根器受正色,非缘学黄金。 -
13.《和鲜于子骏益昌官舍八咏其六闲燕亭》 宋·苏辙
登山稍已高,旷望良亦远。
危亭在山腹,物景行自变。
诸峰宿露收,草木朝阳绚。
盎盎云出山,溜溜泉垂坂。
徐行得佳处,永日遂忘返。
此乐只自知,傍人任嫌懒。 -
14.《和鲜于子骏益昌官舍八咏 闲燕亭》 宋·苏辙
登山稍已高,旷望良亦远。
危亭在山腹,物景行自变。
诸峰宿露收,草木朝阳绚。
盎盎云出山,溜溜泉垂坂。
徐行得佳处,永日遂忘返。
此乐只自知,傍人任嫌懒。 -
15.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭喜有秋,民安物阜本无忧。
铃斋坐啸虽多暇,争似归田得自由。 -
16.《同鲜于蹈夫管养正饮卫氏云亭》 宋·王之望
谁结危亭古岸头,云容水熊入帘钩。
数峰岚翠欲排闼,半夜溪声碍枕流。
入坐烟霞终日秀,对床风雨一灯幽。
那知戎马纷纭际,杖履相陪得胜游。 -
17.《立春后登裴公亭时已解郡组》 宋·李曾伯
公余赢得片时休,徙倚危亭豁倦眸。
屹屹独存今岳阜,滔滔不尽古湘流。
犹看雪意微茫在,顿觉春光骀荡浮。
举酒莫论今古事,只将身世付沙鸥。 -
18.《九月三日晚登秀亭分韵得七字》 宋·方回
登高佳辰近,暗数屈指七。
古郡拥乱山,危亭低落日。
未堪摘嘉菊,亦且醉新秫。
矢诗记同游,是岁实丙戌。 -
19.《五月十二日晚登平云亭得平字齐字》 宋·郭印
磴道穿乔木,危亭喜杖藜。
郊原春树暗,井邑暮烟低。
日没牛羊下,山空鸟雀啼。
超然尘世外,身与白云齐。 -
20.《伏日陪府公侍御登四望亭分韵得四字》 宋·喻良能
危亭压层城,是中有佳政。
面面看江山,水云自相媚。
使君暇日登,火老金正穉。
杯盘莹无尘,笑语清有味。