-
21.《登咒土寺东台》 宋·郭印
寻幽通野寺,访古得危亭。
木偃千年盖,山围一面屏。
登临徐发兴,萧散偶忘形。
倚郭繁华地,斯游喜屡经。 -
22.《泛舟至临江院》 宋·郭印
清江借篙师,津流不须问。
行行镜中天,水鸟嗔人近。
绝岸得危亭,一目千里尽。
山川草木妍,造物无少吝。
谁知天壤间,眇然一方寸。 -
23.《念奴娇·登建康赏心亭呈史致道留守》 宋·辛弃疾
我来吊古,上危楼、赢得闲愁千斛。
虎踞龙蟠何处是,只有兴亡满目。
柳外斜阳,水边归鸟,陇上吹乔木。
片帆西去,一声谁喷霜竹。 -
24.《竹马子·登孤垒荒凉》 宋·柳永
登孤垒荒凉,危亭旷望,静临烟渚。
对雌霓挂雨,雄风拂槛,微收烦暑。
渐觉一叶惊秋,残蝉噪晚,素商时序。
览景想前欢,指神京,非雾非烟深处。 -
25.《峡江寺飞泉亭记》 清·袁枚
余年来观瀑屡矣,至峡江寺而意难决舍,则飞泉一亭为之也。
凡人之情,其目悦,其体不适,势不能久留。
天台之瀑,离寺百步,雁宕瀑旁无寺。
他若匡庐,若罗浮,若青田之石门,瀑未尝不奇,而游者皆暴日中,踞危崖,不得从容以观,如倾盖交,虽欢易别。 -
26.《念奴娇 登建康赏心亭,呈史留守致道》 宋·辛弃疾
我来吊古,上危楼赢得、闲愁千斛。
虎踞龙蟠何处是?只有兴亡满目。
柳外斜阳,水边归鸟,陇上吹乔木。
片帆西去,一声谁喷霜竹? -
27.《奉和九日幸临渭亭登高应制得枝字》 唐·韦安石
重九开秋节,得一动宸仪。
金风飘菊蕊,玉露泫萸枝。
睿览八纮外,天文七曜披。
临深应在即,居高岂忘危。 -
28.《宴梓州南亭得池字》 唐·卢照邻
二条开胜迹,大隐叶冲规。
亭阁分危岫,楼台绕曲池。
长薄秋烟起,飞梁古蔓垂。
水鸟翻荷叶,山虫咬桂枝。
游人惜将晚,公子爱忘疲。
愿得回三舍,琴尊长若斯。 -
29.《裴侍中晋公以集贤林亭即事诗三十六韵见赠…以伸酬献》 唐·白居易
三江路千里,五湖天一涯。
何如集贤第,中有平津池。
池胜主见觉,景新人未知。
竹森翠琅玕,水深洞琉璃。 -
30.《表海亭》 宋·欧阳修
望海亭亭古堞间,独凭危槛俯人寰。
苦寒冰合分流水,欲雪云垂四面山。
髀肉已消嗟病骨,冻醪犹可慰愁颜。
颍田二顷春芜没,安得柴车自驾还。 -
31.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
32.《题绝尘亭》 宋·郭印
咫尺有佳境,何用山泽游。
地偏尘自远,松竹鏁深幽。
亭亭出危塔,湛湛俯长流。
凭轩目一纵,骄蹇万象收。 -
33.《临江郡斋邀凉亭分韵得居字》 宋·彭龟年
子猷犹爱竹,爱竹意已疏。
著脚踏危机,肉相元未除。
要识竹情性,顾我求其初。
是中傥虚明,处处我与居。 -
34.《游北台》 宋·韩维
南谯古佳郡,四郊富登临。
晨跻北原上,却视涡水阴。
云昔魏太子,离宫构嵚崟。
故事邈已远,荒台犹至今。 -
35.《点易亭》 宋·司马伋
洞天占胜作新亭,曲槛危檐揖翠屏。
四顾风烟入怀裹,一湾溪水抱沙汀。
羽人不见论平昔,双鹤犹存有典型。
幸得官闲成吏隐,何妨续脱旧羲经。 -
36.《予顷从穰下移涖河阳洎出中书复领分陕惟兹二》 宋·寇准
暮天寥落冻云垂,一望危亭欲下迟。
临水数村谁画得,浅山寒雪未销时。 -
37.《方务德元夕不张灯留饮赏梅务观索赋古风》 宋·韩元吉
昨日风雨今日晴,绿水桥南春水生。
使君元夕罢高宴,亭午邀客花间行。
危亭直上花几许,水仙夹径梅纵横。
不须沈水薰画戟,帘幕自有香风清。 -
38.《同胡原仲吴公路游清湍亭赋诗得流字》 宋·刘子翚
出山曾几时,桂露飒已秋。
兴来任两屐,散此默默忧。
岚光近仍灭,鸟语静忽流。
新亭迥临危,急润循岩陬。 -
39.《题巽亭》 宋·韩维
薄阴散秋曦,爽气来孟月。
慨然登兹亭,嘉观非远涉。
径幽出深竹,栈峻跻危堞。
身腾尘境外,心与空界接。 -
40.《题芜湖雄观亭》 宋·陈造
大江来东南,旁受众壑输。
下驿峡下窄,积水陡下百尺馀。
势如千鼓駴万马,闛{外门内沓}啮蹙崩腾排轧争危涂。
蟂矶赖是作龃龉,不然颓沙裂岸复通舳舻。