-
1.《市人有弄虎者儿辈请观饲以豚蹄睹其攫噬戏作》 宋·韩元吉
荧荧目色为生寒,蛮獠歌呼意自閒。
莫倚便能探虎穴,势卑还长越王炎。 -
2.《题十二兄野堂》 宋·韩元吉
少年行乐记乡关,月渚霞洲一梦间。
为爱轩窗临野水,只疑风景是家山。
荷香柳影情偏厚,竹色松声意自閒。
堪笑主翁持节手,却来垂钓傍苍湾。 -
3.《昼寒亭》 宋·韩元吉
月里琼宫不禁寒,谁令白昼堕人间。
阴风淅淅来深谷,晴雪霏霏溅雨山。
静爱飞流聊洗耳,坐看绝磴可怡颜。
红尘势客那知此,赤脚青松意自閒。 -
4.《武夷山》 宋·刘学箕
十年不到武夷山,几与神仙绝往还。
九曲依然青嶂裹,一峰仍插画檐间。
潺湲野水溪随转,缥缈秋云意自閒。
我见溪山浑似旧,溪山见我鬓毛斑。 -
5.《和王文州咏雪韵》 宋·王炎
老尽青青江上山,渔蓑如画过前湾。
玲珑冰玉光相射,点缀寒花意自閒。
瓮面春风消寂寞,炉中宿火护尫孱。
请君试跨白霓去,鹤氅凌空我愿攀。 -
6.《题暇亭》 宋·释文珦
人与山同静,亭巡紫翠间。
无时临镜水,终日见南山。
子敬心犹杂,渊明意自閒。
坐来轻世事,薄暮鸟飞还。 -
7.《八月十八日观潮》 宋·喻良能
谁遣群儿把彩旛,翩翩惊浪怒涛间。
不知岸上人皆愕,但觉波心意自閒。 -
8.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
9.《近诗殊少閒行绿阴下喜成杂言以自勉继此当日》 宋·张镃
去冬诗绝稀,作意待好春。
春至病始甦,强赋情少真。
梅花到海棠,不过数十首。
其间岂无兴,有笔慵开口。 -
10.《閒静词》 宋·释文珦
自从住山来,未尝离於山。
予爱山之静,山亦多予閒。
閒静两相得,悠然真意存。
白云乃知此,难与躁者言。 -
11.《九日閒居读陶诗有怀》 宋·吴泳
閒意不在远,吾庐自成趣。
竹阴混午醉,菜甲疏晓露。
庭草更不除,树禽日相语。
每繙架上帙,旋读辄忘去。
佳友或会心,往往谈至莫。
以兹率为常,弥觉太多事。
却思对床眠,寻味所乐处。 -
12.《月中观梅》 宋·方岳
江南地暖得春早,老眼观梅堂草草。
今冬最暖春最迟,忽忆诚斋南海藁。
解道晴暄殊欠寒,城中未有梅花看。
却入山深最寒处,雪照冰溪才一树。 -
13.《閒兴》 宋·释文珦
分得此生閒,於今老更顽。
心终如白水,身不离青山。
拙性从人诮,前诗或自删。
衡门深草色,坏衲上苔斑。
虽有贫居乐,犹闻世道艰。
皇天如有意,会见古风还。 -
14.《乙卯春自郡归赏牡丹适有故意回唯魏紫略放二》 宋·姜特立
归早开迟两寂寥,经年不见董妖娆。
芳心未展缘何事,半是閒愁半是娇。 -
15.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
16.《有闻若管吹者意儿童为之问之乃鸟有名竹管者》 宋·赵蕃
尽日閒窗运秃翁,自怜虚出管城封。
不知尔更何为者,初听犹疑似足蛩。 -
17.《八月十五日夜月意偃蹇夜久微明须臾复瞻叔兄》 宋·魏了翁
长风送月九霄宽,无赖浮云告亦顽。
本自无私长委照,不应有碍似偏悭。
苍生望治东山隐,四海倾风钓濑閒。
潜复虽深终是昭,停觞且待夜深还。 -
18.《禹穴》 宋·钱公辅
一朵云根压众岚,古传深坎自天錾。
藏书未必先王事,好怪惟闻太史探。
洞府閒来何寂寞,龙髯垂处认{上髟下监}鬖。
近岩更剖知章字,谩识奇踪意自甘。 -
19.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
20.《谢人分寄密云大小团》 宋·毛滂
密云不雨西郊黑,小龙蜿蜒出朝夕。
中有濯枝三日霖,可洗流金千里赤。
大龙雨足意貌閒,万里泽流才一息。
无心自为百谷仰,变化风云聊戏剧。