-
301.《玉盘盂二首(并叙)》 宋·苏轼
东武旧俗,每岁四月大会于南禅、资福两寺,以芍药供佛。
而今岁最盛,凡七千余朵,皆重跗累萼,繁丽丰硕。
中有白花正圆如覆盂,其下十余叶稍大,承之如盘,姿格绝异,独出于七千朵之上,云得之于城北苏氏园中,周宰相莒公之别业也,而其名俚甚,乃为易之。
杂花狼藉占春余,芍药开时扫地无。 -
302.《海市(并叙)》 宋·苏轼
予闻登州海市旧矣,父老云常出于春夏,今岁晚不复见矣。
予到官五日而去,以不见为恨,祷于海神广德王之庙,明日见焉,乃作此诗。
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。 -
303.《送苏屯田广西转运》 宋·王安石
置将从来欲善师,百城蹉跌起毫厘。
驱除久费兵符出,按抚纷烦使节移。
恩泽易行穷苦後,功名常见急难时。
孺文此日风流在,直笔他年岂愧辞。 -
304.《和圣俞农具诗十五首其十二耰耡》 宋·王安石
锻金以为曲,揉木以为直。
直曲相後先,心手始两得。
秦人望屋食,以此当金革。
君勿易耰耡,耰耡胜锋镝。 -
305.《简陈叔方问病》 宋·戴复古
闻君卧病知何病,医者难从脉上寻。
自是读书多损气,或缘忧国重惊心。
饱参妙理床头易,细写幽怀膝上琴。
蛇影无疑自无恙,此方何止直千金。 -
306.《访陈复斋寺丞于私第》 宋·戴复古
以时为出处,真有古人风。
奉母易为孝,事君难尽忠。
闲居非傲世,直气尚摩空。
语及朝廷事,乾坤万感中。 -
307.《题赵忠定公雪锦楼诗》 宋·戴复古
九鼎重安国势牢,功名易办谤难逃。
手扶日月扫云雾,身向江湖直羽毛。
雪锦诗成先谶兆,金滕书启见勤劳。
纷纷论定知忠定,不负朝廷两字褒。 -
308.《司马迁》 宋·秦观
子长少不羁,发轫遍丘壑。
晚遭李陵祸,愤悱思远托。
高辞振幽光,直笔诛隐恶。
驰骋数千载,贯穿百家作。 -
309.《东斋杂书》 宋·陆游
药与疾相当,何恙不能已。
良医善用药,疾去药亦止。
晨晡节饮食,劳佚时卧起。
藉臼米长生,耄期直易尔。 -
310.《春晴》 宋·陆游
春如人易老,愁与漏俱长。
酒著多思睡,花熏直欲狂。
新晴乾蝶翅,微暖滑莺吭。
谁见龟堂叟,搘藤送夕阳。 -
311.《雪後寻梅偶得绝句十首》 宋·陆游
相逢未易可疏亲,不是登墙宋玉邻。
林下风标许谁比,直须江左谢夫人。 -
312.《家居自戒》 宋·陆游
平居少愧怍,动以直自遂;虽堕虎兕群,我已无死地。
神仙果可学,吾辈恐差易。
勿言闻道晚,努力补黥劓。 -
313.《冬日斋中即事》 宋·陆游
一帚常在傍,有暇即扫地。
既省课童奴,亦以平血气。
按摩与导引,虽善亦多事;不如扫地法,延年直差易。 -
314.《思归引》 宋·陆游
善泅不如稳乘舟,善骑不如谨持辔。
妙於服食不如寡欲,工於揣摩不如省事。
在天有命谁得逃,在我无求直差易。
散人家风脱纠缠,烟蓑雨笠全其天。 -
315.《炭尽地炉危坐至夜分戏作》 宋·陆游
短景窗易黑,长宵炉少红。
直令贫到骨,未害气如虹。
志士元谋道,儒生敢讳穷。
霜严鸡喔喔,但愧读书功。 -
316.《书怀示子遹》 宋·陆游
平生山林几緉屐,何意随人戴朝帻!口言报国直妄耳,断简围坐晨至夕。
道山堂东直庐冷,手种疏篁半窗碧。
但虞风波起平地,岂有亮发能补益。
成书朝奏暮请老,入耳幸免烦言啧。 -
317.《书里中事》 宋·陆游
事近接耳目,诞信良易知。
颇疑有定数,一惑不可移。
坐视非所安,忠告反取疑。
虽抱愚直意,妄发悔曷追? -
318.《寄题李季章侍郎石林堂》 宋·陆游
林虑灵壁名宇宙,震泽舂陵稍居後。
翟公黄鹤得数峰,对客掀髯诧奇秀。
我行新滩见益奇,千岩万窦雷雨垂。
古来岂无好事者,根株盘踞不可移。 -
319.《近村民舍小饮》 宋·陆游
秋风吹细雨,萧然濯炎炽。
老夫疾顿平,甘食仍熟寐。
春物财几何,摇落已复至。
昔人喻死生,谓若屈伸臂。 -
320.《赠萧巽斋》 宋·文天祥
未有大挠书,先有伏羲易。
古人尚卜筮,今人信命术。
八卦与五行,皆自河图出。
易中元有命,道一万事毕。