-
121.《寿星明》 宋·晁端礼
露湿晴花,散红香清影,建章宫殿。
玉宇风来,银河云敛,天外老人星现。
向晓千官入,称庆山呼鳌抃。
凤髓香飘,龙墀翡翠,帘栊高卷。 -
122.《燕归梁(高平晓)》 宋·周邦彦
帘底新霜一夜浓。
短烛散飞虫。
曾经洛浦见惊鸿。
关山隔、梦魂通。
明星晃晃,回津路转,榆影步花骢。
欲攀云驾倩西风。
吹清血、寄玲珑。 -
123.《燕归梁(高平晓)》 宋·周邦彦
帘底新霜一夜浓。
短烛散飞虫。
曾经洛浦见惊鸿。
关山隔、梦魂通。
明星晃晃,回津路转,榆影步花骢。
欲攀云驾倩西风。
吹清血、寄玲珑。 -
124.《渔家傲·天接云涛连晓雾》 宋·李清照
天接云涛连晓雾,星河欲转千帆舞。
仿佛梦魂归帝所。
闻天语,殷勤问我归何处。
我报路长嗟日暮,学诗谩有惊人句。
九万里风鹏正举。
风休住,蓬舟吹取三山去! -
125.《念奴娇(晓起观落梅)》 宋·李洪
丽谯吹角,渐疏星明澹,帘筛残月。
袅袅霜飙欺翠袖,飞下一庭香雪。
半面妆新,回风舞困,此况真奇绝。
桄榔林里,苏仙偏感华发。 -
126.《蝶恋花(春风一夕浩荡,晓来柳色一新)》 宋·程垓
寒意勒花春未足。
只有东风,不管春拘束。
杨柳满城吹又绿。
可人青眼还相属。
小叶星星眠未熟。
看尽行人,唱彻阳关曲。
心事一春何计续。
芳条未展眉先蹙。 -
127.《蝶恋花(春风一夕浩荡,晓来柳色一新)》 宋·程垓
寒意勒花春未足。
只有东风,不管春拘束。
杨柳满城吹又绿。
可人青眼还相属。
小叶星星眠未熟。
看尽行人,唱彻阳关曲。
心事一春何计续。
芳条未展眉先蹙。 -
128.《霜天晓角》 宋·吴潜
为花问月,谁把金瑰屑。
犹有残英剩蕊,秋向老、香逾冽。
且莫都攀折,有个人愁绝。
纵使姮娥念旧,星星鬓、如何说。 -
129.《霜天晓角(再和)》 宋·吴潜
举杯吸月,一洗烦襟热。
相见摩诃池上,星斗转、挂银阙。
金吾传漏铁,此时滋味别。
阶砌寒蛩声细,携手处、人如雪。 -
130.《贺新郎·秋晓》 宋·蒋捷
渺渺啼鸦了。
亘鱼天,寒生峭屿,五湖秋晓。
竹几一灯人做梦,嘶马谁行古道。
起搔首、窥星多少。 -
131.《晓入郡城》 清·朱彝尊
轻舟乘间入,击缆坏篱根。
古道横边马,孤城闭水门。
星含兵气动,月傍晓烟昏。
辛苦乡关路,重来断客魂。 -
132.《晓行》 清·张问陶
人语梦频惊,辕铃动晓征。
飞沙沉露气,残月带鸡声。
客路逾千里,归心折五更。
回怜江上宅,星汉近平明。 -
133.《更漏子·星斗稀》 唐·温庭筠
星斗稀,钟鼓歇,帘外晓莺残月。
兰露重,柳风斜,满庭堆落花。
虚阁上,倚阑望,还似去年惆怅。
春欲暮,思无穷,旧欢如梦中。 -
134.《金鸡报晓》 明·朱元璋
鸡叫一声撅一撅,鸡叫两声撅两撅。
三声唤出扶桑日,扫尽残星与晓月。 -
135.《拂晓行军》 明·朱元璋
忙着征衣快着鞭,回头月挂柳梢边;
两三点露不成雨,七八个星犹在天。
茅店鸡声人过语,竹篱犬吠客惊眠;
等闲推出扶桑日,社稷山河在眼前。 -
136.《贺新郎·天远星飘渺》 现代·顾随
天远星飘渺。
漏声残、月轮高挂,尘寰静悄。
南北东西都何处,着我情怀懊恼。
况岁暮、天寒路杳。 -
137.《晓起》 宋·林景怡
天鸡弄喔咿,残星在斜汉。
整衣出幽扉,山城漏初断。
微微水风生,冉冉田露散。
此时游葛天,淡然空百羡。
海色上寒梢。
渐识梅花面。 -
138.《七夕集晓榭》 清·宗元豫
逃暑偏宜竹,观云更有台。
双星天上会,二妙日南来。
露逼枫林老,凉催菊蕊开。
白头甘抱拙,那望鹊桥回。 -
139.《挽赵秋晓》 宋·邓元奎
文星陨向凤台城,凶讣传来验奠楹。
天若假年加富贵,人生梦枕做功名。
谪仙诗在晚唐重,坡老身亡两蜀轻。
豪迈如今存者几,惜乎吾道重伤情。 -
140.《挽赵秋晓》 宋·黎献
岭海英游少,诗书旺气衰。
先生今不起,后死竟安归。
文曲星何暝,灵光赋又非。
儒宗真可憾,岂但哭吾私。