-
141.《落星寺》 宋·钱闻诗
望中呈一点,晃若出云躔。
陨石是何宿,到江知几年。
钟声昏晓屿,帆影去来船。
此景分河汉,有槎须问天。 -
142.《卢沟晓日》 明·林环
疏星寥落晓寒凄,月色沙光入望迷。
野戍连云寒见雁,人家隔水远闻鸡。
波间素彩涵秋净,天际清光映树低。
马上曾惊残梦断,钟声遥度禁城西。 -
143.《晓起》 明·明旷
几点星犹在树,成群鸦已出村。
最是依微梵火,居然掩映松门。 -
144.《星》 明·许穀
丽天疑有质,连贝各呈辉。
森布标分野,群来捧太微。
宵占贤士聚,晓觉故人稀。
独喜旄头落,天山奏凯归。 -
145.《江天晓思》 明·许筠
西飞燕,东流水,人生倏忽春梦里。
一夜狂歌不尽欢,十年惆怅情无已。
渚烟汀树春朦胧,曲栏珠箔星在东。
兰台鸣鼓逐晓发,轻帆一片飞长空。 -
146.《蒋墅晓行》 明·雪浪法师
晓发渡金坛,星疏月未残。
三峰如句曲,百折似严滩。
村杵和霜下,渔灯隔雾看。
吴歈多苦调,并入橹声寒。 -
147.《武陵春晓曲》 明·张天英
武陵春晓花冥冥,渔歌兰枻摇残星。
溪涵山气绿如酒,幽禽啼破松烟青。
天上时闻凤凰曲,金门飞梦人初醒。
长啸银台月将落,空翠著衣香雾薄。 -
148.《顺门晓直》 明·郑善夫
城上清钟散御墀,曙鸦声动万年枝。
天回阁道星辰迥,云捧乾清岁月迟。
内省尚承东阙旨,从官稀见早朝仪。
羁孤愁断周南目,仙仗新传到具茨。 -
149.《和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晚,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沉沉,东方白漫漫。 -
150.《夜行观星》 宋·苏轼
天高夜气严,列宿森就位。
大星光相射,小星闹若沸。
天人不相干,嗟彼本何事。
世俗强指摘,一一立名字。 -
151.《晓行》 宋·范成大
篝灯驿吏唤人行,寥落星河向五更。
马上谁惊千里梦,石头冈下小车声。 -
152.《晓出古城山》 宋·范成大
落月堕眇莽,残星澹微茫。
竹舆乱清溪,飞盖入岚光。
松桧雾霭湿,桑麻风露香。
空翠滴尘缨,何必濯沧浪? -
153.《没冰铺晚晴月出,晓复大雨,上漏下湿,不堪》 宋·范成大
晚色熹微暖似薰,儿童欢喜走相闻。
无端星月照湿土,依旧山川生雨云。
旅枕梦寒涔屋漏,征衫潮润冷炉熏。
快晴信是行人愿,又恐田家曝背耘。 -
154.《晓自银林至东灞登舟,寄宣城亲戚》 宋·范成大
晓山障望眼,脉脉紫翠横。
澄江已不见,况乃江上城。
结束治野装,木末浮三星。
羸马陇头嘶,小车谷中鸣。 -
155.《霜晓》 宋·陆游
霜有连甍白,林无一叶青。
纸衾围栗烈,风响送东丁。
酒尽尊余滴,灰深火拨星。
蓬窗了无事,默坐养黄庭。 -
156.《湖边晓行》 宋·陆游
蹇驴清晓掠湖堤,缓辔迎凉帽影低。
露拆渚莲红渐闹,雨催陂稻绿初齐。
先秋叶已时时堕,失旦鸡犹续续啼。
不是老来忘睡美,戴星南亩惯扶犁。 -
157.《夜宿阳山矶将晓大雨北风甚劲俄顷行三百余里》 宋·陆游
五更颠风吹急雨,倒海翻江洗残暑。
白浪如山泼入船,家人惊怖篙师舞。
此行十日苦滞留,我亦芦丛厌鸣橹。
书生快意轻性命,十丈蒲帆百夫举,星驰电骛三百里,坡陇联翩杂平楚。 -
158.《晓枕》 宋·陆游
残漏冬冬急,明星磊磊高。
一从安枕卧,无复揽衣劳。
熨斗生晨火,熏笼覆縕袍。
一杯山药酒,红日满亭皋。 -
159.《六月一日晓赋》 宋·陆游
视夜明星高,蝉声满庭树。
残骸幸差健,散发穿两屦。
岩扉手自开,曳杖得徐步。
碧瓦浮青烟,圜荷泻残露。
草木无俗姿,鸡犬共幽趣。
儿来问晨炊,一笑挥使去。 -
160.《二月十四日晓起看海棠八首》 宋·杨万里
老子侵星起,蜂儿先我忙。
渊才无鼻孔,信口道无香。