-
1.《贺新郎·老去相如倦》 宋·刘过
老去相如倦。
向文君、说似而今,怎生消遣?衣袂京尘曾染处,空有香红尚软。
料彼此、魂消肠断。
一枕新凉眠客舍,听梧桐疏雨秋风颤。 -
2.《贺新郎·老去相如倦》 宋·刘过
老去相如倦。
向文君说似,而今怎生消遣。
衣袂京尘曾染处,空有香红尚软。
料彼此、魂销肠断。 -
3.《连日大雪独坐有感》 宋·虞俦
呼得苍头数橐金,旋沽村酒过墙阴。
焦琴不鼓知音断,冻笔频呵作意吟。
扰扰漫天空眩目,看看出日为寒心。
凭君试向江边问,又涨晴波几尺深。 -
4.《孟童中异科而还来访余於行都赐第辄赠以诗》 宋·郑清之
在昔昌黎公,序赠张童子。
独出超等夷,芳名驾青史。
君门蔼世勋,夐轶四平李。
宗社方同休,彪炳见孩稚。 -
5.《送人还姑苏》 宋·周弼
别十三年返故居,可怜世业半空虚。
布囊惟有焦琴在,乞与秋风葬阖闾。 -
6.《病起》 宋·陈著
西风唤起眼中仙,竹榻饶凉不爱眠。
数树秋声窗著雨,一帘山影屋浮烟。
案头古帖无完纸,壁上焦琴不具弦。
小摘畦蔬炊脱粟,与妻閒话孟光贤。 -
7.《听筝》 宋·姚勉
春檐雪乾初日长,帘花深压梅影香。
美人帐中午睡起,钗横鬓亸慵添妆。
文窗窈窕鲛绡绿,卧按古筝横漆玉。
微揎翠袖露春葱,学弄梁州初遍曲。 -
8.《金刚随机无尽颂·叹仰流通》 宋·释印肃
焦琴月下听,露柱却知音。
世人应不会,侧耳立松阴。 -
9.《琴曲歌辞·思归引》 唐·张祜
重重作闺清旦鐍,两耳深声长不彻。
深宫坐愁百年身,一片玉中生愤血。
焦桐罢弹丝自绝,漠漠暗魂愁夜月。
故乡不归谁共穴,石上作蒲蒲九节。 -
10.《谒焦炼师》 唐·王昌龄
中峰青苔壁,一点云生时。
岂意石堂里,得逢焦炼师。
炉香净琴案,松影闲瑶墀。
拜受长年药,翩翻西海期。