-
121.《西江月·酒饮清光滑辣》 元·王哲
酒饮清光滑辣,肉餐软美香甜。
世间迷误总无厌。
个个临头路险。
独我悟来口远,唯余省后心嫌。
十分戒行愈精严。
没分*都赴点。 -
122.《满庭芳 赞丹阳公》 元·王处一
久宦东牟,清门高广,自然别有行藏。
吕真遗训,一指遇重阳。
拂袖西秦顺化,真功就、复返吾乡。
朝元去,回颜换质,处处显嘉祥。 -
123.《抛球乐·细开根基妙道》 元·长筌子
细开根基妙道,几人深知。
自大朴初分,剖散洪ㄨ,画八卦帝尊伏牺。
辨百草、功显神农,播稼穑、德布华夷。
次后运启轩辕,圣明宣教,诸方吐瑞芝。 -
124.《水调歌头·鲸川四重午》 元·王旭
鲸川四重午,岁月若飘风。
诗书万卷何事,白首课儿童。
试把楚词高咏,更取清尊细酌,醒醉竟谁同。
俯仰百年了,求足不求丰。 -
125.《王家坡观瀑》 近代·陈三立
松底秋风翻两袂,杂随妇孺探胜地。
长谷横出小天池,斗下荦确沙石碎。
再折冥径路绝,披拂榛莽穿荒翳。
衣牵发甫脱免,乱石磊磊堆无次。 -
126.《次石屏翁韵》 宋·戴龟朋
走遍江湖早得名,归来哦句伺帏屏。
故人今雨时相过,好酒新春肯独醒。
未用阮生三语掾,但遵迂叟四言铭。
高明已悟闲居福,当见于门发旧馨。 -
127.《留师崇法院》 宋·丁宝臣
濒湖三寺倚峥嵘,梵刹相高对县城。
楼殿尽知随处盛,水林独爱此中清。
翦开木末檐牙出,凿破岩腰磴道成。
悟得祖师心印法,禅僧遥指塔灯明。 -
128.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
129.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
130.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
131.《送吴将军元瑜》 宋·李芬
秦皇寤寐茅盈语,锐意长生欲轻举。
徐福药就仙骨成,云海茫茫但延伫。
东西日月秋复春,海变桑田更几人。
忽思重看旧寰宇,骖鸾直下江淮滨。 -
132.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
133.《破山八咏·体如塔》 宋·刘拯
妙理悟三伊,巍巍抗奇节。
千尺岩下松,萧然独凌雪。
珠影虽青黄,月输岂圆阙。
危石扬寒泉,至今伴清绝。 -
134.《题淡山岩》 宋·盛某
黄公丘壑人,阅遍山水奇。
晚观淡岩作,独许天下稀。
我初颇未信,及到乃愧之。
伟兹过奇特,骤睹心惊疑。 -
135.《和史经》 宋·孙邦
渊明遇佳趣,欲辩每忘言。
道安对胜士,高论矜弥天。
斯人已往不可得,悠悠俗驾徒争先。
梦尸梦秽了不悟,甯论掷足与裸颠。 -
136.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
137.《冬日杂兴》 宋·王偘
泽国风饕霜力紧,黄落凋残碧成锦。
最怜柿叶与枫林,平园物色正潇凛。
造化不翕何所张,独怪廷朝漏融景。
天理真机默玩心,悟取灵根发深省。 -
138.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
139.《玉泉山》 宋·杨叔兰
人生天地间,今古一□观。
凌空绝虚旷,万象罗岩峦。
能一故□应,物化千□端。
万端总归一,唯悟无□言。 -
140.《初夏偶成》 明·张简
清风度虚阁,飞花集罗帏。
方欣昼晷永,不觉春光归。
鸣琴发逸响,嘉树含清辉。
幽情多默悟,淡景宁相违。
览书感澄寂,独闭南斋扉。