-
1.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
2.《韩钦圣问西洛牡丹之盛》 宋·梅尧臣
韩君问我洛阳花,争新较旧无穷已。
今年夸好方绝伦,明年更好还相比。
君疑造化特著意,果乃区区可差耻。
尝闻都邑有胜意,既不锺人必锺此。 -
3.《君不见》 唐·薛逢
君不见,马侍中,气吞河朔称英雄;君不见,韦太尉,二十年前镇蜀地。
一朝冥漠归下泉,功业声名两憔悴。
奉诚园里蒿棘生,长兴街南沙路平。 -
4.《贺小苏先生》 宋·李廌
柱史承恩正紫微,玉皇优诏碧云词。
欲知伯仲文章职,对掌丝纶内外司。
雨露偏浓常棣萼,烟霞常驻凤凰池。
共扶吾道邪归正,同振斯文盛不衰。 -
5.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
6.《看花吟》 宋·陈著
少陵野老老更痴,看花看开千万枝。
安乐窝中打乖叟,看花只看半开时。
二贤看花各有意,我亦有意看离披。
红飞换得绿阴出,潇洒颇与老眼宜。 -
7.《后廿九日复上宰相书》 唐·韩愈
三月十六日,前乡贡进士韩愈,谨再拜言相公阁下。
愈闻周公之为辅相,其急于见贤也,方一食三吐其哺,方一沐三握其发。
天下之贤才皆已举用,奸邪谗佞欺负之徒皆已除去,四海皆已无虞,九夷八蛮之在荒服之外者皆已宾贡,天灾时变、昆虫草木之妖皆已销息,天下之所谓礼、乐、刑、政教化之具皆已修理,风俗皆已敦厚,动植之物、风雨霜露之所沾被者皆已得宜,休征嘉瑞、麟凤龟龙之属皆已备至,而周公以圣人之才,凭叔父之亲,其所辅理承化之功又尽章章如是。
其所求进见之士,岂复有贤于周公者哉?不惟不贤于周公而已,岂复有贤于时百执事者哉?岂复有所计议、能补于周公之化者哉?然而周公求之如此其急,惟恐耳目有所不闻见,思虑有所未及,以负成王托周公之意,不得于天下之心。 -
8.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
9.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
10.《盛衰吟》 宋·邵雍
克肖子孙,振起家门。
不肖子孙,破败家门。
猗嗟子孙,盛衰之根。 -
11.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
12.《以道学谕凤口有感诗写物记事备极词情不容继》 宋·张镃
人间盛衰理甚明,势去有如汤沃冰。
听言一事足叹惋,恐君亦复伤中情。
行都赫奕名王第,列屋珠玑多秀慧。
主翁五十二本兵,宠冠诸家当盛世。 -
13.《西斋秋感二十首》 宋·方回
欲雨雨不堕,谓晴晴无期。
秋阴白日暗,黯淡寒云垂。
华盛不长保,百卉忽已衰。
萧飒枯草中,嘉菊遗妍姿。 -
14.《读礼至五十始衰有感示彦冲》 宋·胡寅
虚斋永昼玩陈编,千古昭昭尚有传。
昨梦饱经全盛日,此生俄叹始衰年。
不须把镜删须雪,且原疏封拓酒泉。
咫尺刘郎住仙境,桃溪应许刺鱼船。 -
15.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
16.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
17.《太行路-借夫妇以讽君臣之不终也》 唐·白居易
太行之路能摧车,若比人心是坦途。
巫峡之水能覆舟,若比人心是安流。
人心好恶苦不常,好生毛羽恶生疮。 -
18.《无可奈何歌》 唐·白居易
无可奈何兮,白日走而朱颜颓。
少日往而老日催,生者不住兮死者不回。
况乎宠辱丰悴之外物, -
19.《二月十六日赏海棠》 宋·陆游
常年春半花事竟,今年春半花始盛。
衰翁不减少年狂,走马直与飞蝶竞。
妍华有露洗愈明,纤弱无风摇不定。
莫放飘零作红雨,剩看倩笑临妆镜。 -
20.《圆机和邵大及予二诗可谓压倒五更枕上诵叹不》 宋·晁说之
借问高吟何所归,元和格律定同时。
折除官职知多少,兼领才名孰盛衰。
奏疏不为黄阁计,结庐且共白云期。
君家博士归依佛,可笑夫君得计迟。