-
201.《寿康堂为吴氏题》 宋·陈杰
人莫不欲寿,文子之祈省非矫。
人莫不欲康,文公之步者非狂。
震风不贷蜗牛庐,堂中老人方晏知,笑我闭门生白须。
安得八荒开寿域,却随童子咏康衢。 -
202.《信府同知黄侯名其读书之室曰广居》 宋·戴表元
隘夫护藩畛,得少便有余。
达士心旷然,清明如太虚。
海岳东鼎俎,羲驾走轩车。
唯诺无不行,尚怀豚与鱼。 -
203.《诸公以嵩师破戒作诗嘲咏因次韵解之》 宋·郭印
老嵩悟尘缘,洪炉一点雪。
飞行三界外,宴坐常兀兀。
有如出笼鸟,岂比缩颈鳖。
万象一诗本,章句真琐屑。 -
204.《题宋公圭宿云轩》 宋·郭印
趋名老鞍马,避世终山林。
二涂各有蔽,贤哲多所箴。
宋侯初出仕,逸足已骎骎。
世路厌荆棘,翩然脱华簪。 -
205.《妙空出示诸公诗卷次元韵》 宋·李处权
已著芭蕉喻此身,木人花鸟岂知春。
他家定自无生灭,此物何尝有故新。
美玉不羞论瓦砾,明珠终解照泥尘。
相逢一笑空归去,无语堪酬彼上人。 -
206.《代书答陈次公》 宋·李覯
咄咄休休一世闲,百年都是浪悲欢。
高谈不待傍人笑,立事须知自古难。
时见老颜来鉴里,已将生计托云端。
六鳌未可挥刀斫,肯便临豀把钓竿。 -
207.《奉寄沈公介石老仙》 宋·牟巘五
不贪富贵即神仙,茗碗香炉古易编。
谁向急流能勇退,方知介石是几先。
三危露下闻清唳,九锁山中断俗缘。
喜有诗有相共住,何时一笑醉丹泉。 -
208.《吴天游竹庄诸公》 宋·丘葵
市尘不百古招提,笑踏西风暂此栖。
松喜客来如解语,鸟知僧定不曾啼。
问禅爪向维摩合,觅句头因领当低。
恐见黄花归未得,云间何处可攀跻。 -
209.《病馀用前韵呈魏公》 宋·释宝昙
蓬莱仙人双鬓霜,有蔬一豆酒一觞。
长歌劝客声激昂,车如流水门如航。
几生道德为腥香,今年入谢朝明光。
归心有如三宿桑,抱琴一笑江中央。 -
210.《答朋上人》 宋·释绍嵩
争渡行人簇晚沙,归舟天际暮云遮。
波生野水雁初下,竹映寒原日已斜。
剩欲出门追笑语,可堪垂白各天涯。
知公颇有奇章病,戏墨贻嘲栖暝鸦。 -
211.《公说再和并前十五篇辄复课六章用足前篇之阙》 宋·苏颂
莫笑凡龟恋泽池,不蕲刳灼效前知。
亲逢日月光华旦,勉慕渊源浸渐师。
义切仰山勤景行,事迷当局戒贪棋。
衰迟犹窃君侯禄,深愧曹风伐辐诗。 -
212.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
213.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
214.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
215.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
216.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
217.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
218.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
219.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
220.《贺进士王参元失火书》 唐·柳宗元
得杨八书,知足下遇火灾,家无余储。
仆始闻而骇,中而疑,终乃大喜。
盖将吊而更以贺也。
道远言略,犹未能究知其状,若果荡焉泯焉而悉无有,乃吾所以尤贺者也。