-
181.《南池杂咏五首·水月》 唐·皎然
夜夜池上观,禅身坐月边。
虚无色可取,皎洁意难传。
若向空心了,长如影正圆。 -
182.《偶然五首》 唐·皎然
乐禅心似荡,吾道不相妨。
独悟歌还笑,谁言老更狂。
偶然寂无喧,吾了心性源。
可嫌虫食木,不笑鸟能言。 -
183.《白云歌寄陆中丞使君长源》 唐·皎然
一见西山云,使人情意远。
凭高发咏何超遥,道妙如君有舒卷。
萦空叠景多丽容,众峰峰上自为峰。 -
184.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
185.《花石长枕歌答章居士赠》 唐·皎然
楚山有石郢人琢,琢成长枕知是玉。
全疑冰片坐恐销,间发花丛惊不足。
赠予比之金琅玕,琼花烂熳浮席端。 -
186.《洞庭山维谅上人院阶前孤生橘树歌》 唐·皎然
洞庭仙山但生橘,不生凡木与梨栗。
真子无私自不栽,感得一株阶下出。
细叶繁枝委露新,四时常绿不关春。 -
187.《皇太子频赐存问,并索唱和新诗,因有陈谢》 唐·广宣
望苑招延后,禅扉访道馀。
祗言俟文雅,何意及庸虚。
率性多非学,缘情偶自书。
清风闻寺响,白日见心初。 -
188.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
189.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
190.《送僧入幽州》 唐·贯休
高士高无敌,腾腾话入燕。
无人知尔意,向我道非禅。
栗径穿蕃冢,狼声隔远烟。
槃山多道侣,应未有归年。 -
191.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
192.《赠杨公杜之舅》 唐·贯休
分尽君忧一不遗,凤书征入万民悲。
风云终日如相逐,雨露前程即可知。
画舸还盛江革石,秋山又看谢安棋。 -
193.《寄双泉大师师兄》 唐·齐己
清泉流眼底,白道倚岩棱。
后夜禅初入,前溪树折冰。
南凉来的的,北魏去腾腾。
敢把吾师意,密传门外僧。 -
194.《寄双泉大师师兄》 唐·齐己
清泉流眼底,白道倚岩棱。
后夜禅初入,前溪树折冰。
南凉来的的,北魏去腾腾。
敢把吾师意,密传门外僧。 -
195.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
196.《和友人题僧院蔷薇花三首》 唐·崔橹
何人移得在禅家,瑟瑟枝条簇簇霞。
争那寂寥埋草暗,不胜惆怅舞风斜。
无缘影对金尊酒,可惜香和石鼎茶。 -
197.《奉和袭美二游诗·任诗》 唐·陆龟蒙
吴之辟疆园,在昔胜概敌。
前闻富修竹,后说纷怪石。
风烟惨无主,载祀将六百。
草色与行人,谁能问遗迹。 -
198.《南乡子(九日用东坡韵)》 宋·陈师道
晴野下田收。
照影寒江落雁洲。
禅榻茶炉深闭阁,飕飕。
横雨旁风不到头。
登览却轻酬。
剩作新诗报答秋。
人意自阑花自好,休休。
今日看时蝶也愁。 -
199.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
200.《念奴娇(次人韵)》 宋·刘学箕
断虹开霁,净秋容、点点初收微雨。
夕下生阴山影澹,缥渺烟云吞吐。
乌帽风偏,青鞋沙软,误入桃溪坞。
多情鸥鹭,偶来忽又飞去。