-
241.《法身颂》 宋·释晓聪
参禅学道莫茫茫,问透法身北斗藏。
余今老倒尪羸甚,见人无力得商量。
唯有钁头知我意,栽松时复上金刚。 -
242.《和参寥寄秦少游》 宋·释元净
岩栖木食已皤然,交旧何人慰眼前。
素与昼公心印合,每思秦子意珠圆。
当年步月来幽谷,柱杖穿云冒夕烟。
台阁山林本无异,故应文字未离禅。 -
243.《偈颂二十九首》 宋·释云
如来禅,祖师意。
绝承当,只这是。
破草鞋,汗臭气。
热碗鸣,驴豚沸。
也大奇,不思议,分明在目前,今古应无坠。
佛灭二千年,比丘少惭愧。 -
244.《越问·驻跸》 宋·孙因
维六飞之南渡兮,潢涛江以东历。
后舜禹三千年兮,履舜禹之遗迹。
驻翠跸以弥年兮,因改元而颁诏。
爰升州而为府兮,冠绍兴之大号。 -
245.《潮阳尉郑太玉梦至泉侧饮之甚甘明日得之东山》 宋·唐康
入道肯著相,出神得佳泉。
起寻定中境,偶在山之巅。
四人蹋{抗扌换乔}{抗扌换虚},数里闻潺湲。
循声到巉绝,满意流甘鲜。 -
246.《次韵良佐歇心歌三首》 宋·陶梦桂
一生受用燕营窠,百岁光阴马驻坡。
晚境喜无干己事,故人远寄歇心歌。
君开经卷尘缘了,我辟山林诗料多。
得句却愁成绮语,何如一意向禅那。 -
247.《题昭明庙》 宋·汪远猷
生为明哲没为神,一点英灵着处新。
秋浦溪山最留意,法华禅定是前身。
九州托庇阴功大,六字加封宠渥频。
更有使君书事实,幽沉从此愈昭伸。 -
248.《赠英公大师》 宋·王承衎
文章篆籀久传芳,灰志禅门道愈光。
丰镐有心营宝刹,潇湘元意卧云房。
陶情早著诗千首,混俗何妨酒百觞。
若许宗雷重结社,愿持香火学空王。 -
249.《题西隐三首》 宋·吴江赵主
脚力穷力地更偏,瘦藤危石两苍然。
山僧已识幽人意,借兴禅床自在眠。 -
250.《壁侍者归自庐山以诗间讯》 宋·徐端
壁公挑云庐山去,自我不见今三年。
出家本是丈夫事,成佛不作文章禅。
西竺东震非道二,心宗教意难言傅。
何进寻我青阳岭,分我一滴庐山泉。 -
251.《过太行山》 宋·徐范
茫茫远树隔烟霏,猎猎西风振客衣。
山雨未晴岚气湿,溪流欲尽水声微。
回车庙古丹青老,碗子城荒草木稀。
珍重狄公千载意,马头重见白云飞。 -
252.《宿草堂寺》 宋·薛嗣昌
驰车晚叩古禅林,乔木参天一径深。
门外乱山连翠色,竹间流水漱清音。
幽怀暂喜来栖处,高士遗踪悉访寻。
谁会宗风当日意,庭前苍桧尚青阴。 -
253.《游妙行寺》 宋·俞本
中峰苍翠里,微径入禅关。
石座香尘积,莲池苔藓班。
鹤盘云在树,龙过雨侵山。
会得规中意,怡然一解颜。 -
254.《题净梵院清虚堂》 宋·俞烈
天清蚕麦余,绿结桃李实。
老僧诗衔袖,过我语言质。
怀山意先行,如病梦芝术。
去□才一舍,鞭策不终日。 -
255.《题回山人画像》 宋·宇文孝叔
仙踪久矣闭禅关,忽遇高人唤得还。
创就琳宫依岌页,移来真像带斓斑。
路通远浦重重水,楼倚长松面面山。
酌我一杯如有意,坐令衰脸变朱颜。 -
256.《题招提院静照堂》 宋·张刍
槜李旧禅扉,丛林自翠微。
寺居天外静,僧向日边归。
野水涵齐几,闲云宿钓矶。
庭前祖来意,谁为相依依。 -
257.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
258.《枫桥寺》 宋·张师中
吴门多精蓝,此寺名尤古。
距城七里馀,冠盖日亭午。
斜迳通采香,远岫对栖虎。
岩扉横野桥,塔影落前浦。 -
259.《囊山寺》 宋·赵汝譡
松门包土囊,石径驻尘鞅。
征途悄愁辛,意豁金利爽。
鼓钟殷林际,堂殿爽磴上。
有亭依后罔,极眺一何郎。 -
260.《题灵岩寺》 宋·赵善悉
江南多名山,雁荡最崒嵂。
山中多古寺,灵岩渺无匹。
天柱高摩云,展旗巧障日。
风榻卧石屏,雾窗涵卓笔。