-
261.《游虞山兴福寺》 宋·周才
兴福相传古道场,杖藜乘兴访支郎。
案翻梵贝烟消篆,院寂棋声日转廊。
玉版参师多古意,石梅问讯几时香。
禅家识得诗风味,清供杯茶熟煮汤。 -
262.《深静堂》 宋·庄珙
林泉适意可忘年,静境寥寥断俗缘。
满户清风翻贝叶,半公安处晴日袅炉烟。
无尘虚室百生白,隐几安心即是禅。
杖策每来乘逸兴,偷闲聊借北窗眠。 -
263.《游虎丘》 元·郭麟孙
海峰何从来?平地涌高岭。
去城不七里,幻此幽绝境。
芳游坐迟暮,无物惜余景。
树暗云岩深,花落春寺静。 -
264.《同群公饯郑五秀才至鼓山寺分题赠别赋得临沧》 明·高棅
屴崱海上秀,中峰开禅宫。
飞亭挂空翠,直上临方蓬。
溟涨在几席,天光映帘栊。
目极万里外,但见清濛濛。
曙色从东来,晃然灵境空。
登临岂不伟,别意叹无穷。 -
265.《秋夜送户部家叔登黄阜》 明·华察
离亭对衰柳,落日送行客。
秋声在孤屿,兴来恣探陟。
台殿澄夕阴,明灯照禅室。
夜静山月高,潭虚映空色。
水镜清道心,超然垢氛涤。
浮云亦何意,聚散随所适。
风叶逐归蓬,霜空起寒笛。 -
266.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
267.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
268.《昌公房看牡丹歌》 明·陆师道
尝闻乐府牡丹芳春来,一城人若狂。
我今日日被花恼,毋乃花淫如洛阳。
吴中三月花如绮,百品千名斗奇靡。
名园往往平泉庄,禅宫处处西明寺。 -
269.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
270.《咏花影二首》 明·沈泰鸿
晻暧铺芬信化工,不教开谢听春风。
剪裁素手应难定,相像冰姿也未同。
物态尽从形里问,禅心讵待落时空。
绿情红意遮分别,夜月朝阳西复东。
¤ -
271.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
272.《题半塘寺润公房顾叔明所画松壁》 明·孙宁
顾君叔明善写松,妙趣直与韦偃同。
片缣幅纸不易得,人争一睹清双瞳。
玉岩上人即粲可,早跻十地成全功。
禅房素壁耀霜雪,绘画未许来庸工。 -
273.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫。
茫然无心想。
散发不冠带。
行歌南陌上。 -
274.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,孔栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
275.《初发嘉州》 宋·苏轼
朝发鼓阗阗,西风猎画旃。
故乡飘已远,往意浩无边。
锦水细不见,蛮江清更鲜。
奔腾过佛脚,旷荡造平川。
野市有禅客,钓台寻暮烟。
相期定先到,久立水潺潺。
?是日期乡僧宗一,会别钓鱼台下。
? -
276.《次韵僧潜见赠》 宋·苏轼
道人胸中水镜清,万象起灭无逃形。
独依古寺种秋菊,要伴骚人餐落英。
人间底处有南北,纷纷鸿雁何曾冥。
闭门坐穴一禅榻,头上岁月空峥嵘。 -
277.《次韵水官诗?并引原收有老泉水官诗,今删?》 宋·苏轼
净因大觉琏师,以阎立本画水官遗编礼公。
公既报之以诗,谓某:汝亦作。
某顿首再拜次韵,仍录二诗为一卷以献。
高人岂学画,用笔乃其天。 -
278.《次韵参寥寄少游?或谓为释元净作?》 宋·苏轼
岩栖木石已皤然,交旧何人慰眼前。
素与昼公心印合,每思秦子意珠圆。
当年步月来幽谷,拄杖穿云冒夕烟。
台阁山林本无异,故应文字不离禅。 -
279.《残腊独出二首》 宋·苏轼
幽寻本无事,独往意自长。
钓鱼丰乐桥,采杞逍遥堂。
罗浮春欲动,云日有清光。
处处野梅开,家家腊酒香。 -
280.《闻辩才法师复归上天竺以诗戏问》 宋·苏轼
道人出山去,山色如死灰。
白云不解笑,青松有余哀。
忽闻道人归,鸟语山容开。
神光出宝髻,法雨洗浮埃。