-
121.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
122.《齐天乐 蝉》 宋·王沂孙
一襟馀恨宫魂断,年年翠阴庭树。
乍咽凉柯,还移暗叶,重把离愁深诉。
西窗过雨。
怪瑶佩流空,玉筝调柱。 -
123.《居庸叠翠》 元·陈孚
断崖万仞如削铁,鸟飞不渡苔石裂。
嵯岈枯木无碧柯,六月不阴飘急雪。
塞沙茫茫出关道,骆驼夜吼黄云老。
征鸿一声起长空,风吹草低山月小。 -
124.《宛转词归丘生后作》 明·呼文如
赤壁矶,蟠桃宴,妾年二八郎相见。
鸳鸯锁,燕子楼,空床绣被为郎留。
郎潮海,妾鄂渚,银河相望牛与女。
妾倚闾,郎悬车,文君自奔马相如。 -
125.《秋怀》 宋·卫宗武
秋至山愈奇,独不入凡目。
翳荟既扫除,清峭如削玉。
剥落千林空,中有岁寒木。
雪霜自凝沍,柯叶不改绿。
犹夫古君子,凛不可荣辱。
贞心以自持,乌肯混流俗。 -
126.《沁园春·多少闲情》 元·舒*
多少闲情,桃源问蹊,柯山看棋。
把杏花春雨,从头吟了,木犀秋月,开户邀之。
气卷风云,眼空江海,万古从前我已知。
君休笑,任陈抟假睡,豫让佯痴。 -
127.《沁园春·多少闲情》 元·舒*
多少闲情,桃源问蹊,柯山看棋。
把杏花春雨,从头吟了,木犀秋月,开户邀之。
气卷风云,眼空江海,万古从前我已知。
君休笑,任陈抟假睡,豫让佯痴。 -
128.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
129.《玉梁道中杂咏》 宋·罗与之
清商从西来,刺刺满林坞。
草木倏变衰,柯叶不相雇。
昔时翳空云,今作连山雨。
菊花犹强项,篱边争媚妩。 -
130.《读岳武穆王传》 明·邓氏
英雄誓复旧山河,曾奈奸邪误国何。
铁马长驱河洛水,金牌亟返郾城戈。
中原父老空遮诉,南渡君臣不耻和。
五国城头烟月惨,千年坟树尽南柯。 -
131.《永庆寺松风亭》 宋·董天吉
长松荫禅宇,柯叶何橚槮。
清风一披拂,奏作绿绮琴。
虬龙舞空祠,鸾凤相与吟。
众籁起幽听,太虚本沉沉。
悠然亭中人,宴坐欢妙音。
心闻得深悟,明月生东林。 -
132.《澹岩六韵奉呈逊叔侍郎兼寄惠照禅老》 宋·潘正夫
祝融之南近湘滨,地出天开戡翠珉。
金阙不关尘世路,丹葩争发洞宫春。
迟留杖履寻真惯,怅望烟苏入梦频。
弈罢空怀烂柯客,云深多失避秦人。
高悬石栈仙风迥,静对岩扉濯色新。
借问时翁与禅伯,如何导往许为邻。 -
133.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
134.《凤凰台》 宋·徐棫翁
只合台前賸种桐,万柯摇碧护春风。
纵无丹凤重来此,且障长安落日中。
台前烟草接青徐,台后风花满殿庑。
千里暮涛空寂寞,醉人春色正西湖。 -
135.《梅林分韵得彭字》 宋·于格
庭柯卧苍龙,阅世如聃彭。
朔风破檀蕊,零落滋玉英。
江空人响绝,影落千丈清。
今代文章籙,缙云主齐盟。 -
136.《醉樵歌》 明·张简
东吴市中逢醉樵,铁冠欹侧发飘萧。
两肩矻矻何所负,青松一枝悬酒瓢。
自言华盖峰头住,足迹踏遍人间路。
学书学剑总不成,惟有饮酒得真趣。 -
137.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
138.《九日山中宴集》 宋·赵源
九日登临老奈何,强将幽恨寄悲歌。
疲欹巾帽愁风动,病著饥肠厌酒多。
东岭荒榛藏马鬣,西岩空榻锁蜂窠。
独怜堂下千章木,跨历齐梁未改柯。 -
139.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
140.《麻姑山》 宋·朱京
仙都朝百灵,奇绝众峰冠。
朝随五马游,万里卷云幔。
春阳散地脉,指顾群阴泮。
刻玉露巉岩,严严色足惮。