-
201.《节假之中风气又作仅将伏枕固难登门更献五章》 宋·李至
出门何所适,他处迹皆疏。
不是陪端揆,多应访老余。
文章今大手,道德古名儒。
何必逢荀令,馨香自有余。 -
202.《颂古三十八首》 宋·释从瑾
自有觅不得,无端面发红。
翻身吃一{左足右颠},两手摸虚空。 -
203.《刺贾秋壑诗》 宋·咸淳士人
深院无人草已荒,漆屏金字尚煇煌。
只知事去身宜去,岂料人亡国亦亡。
理考发身端自有,郑人应梦果何祥。
卧龙不肯留渠住,空使晴光满画墙。 -
204.《贺同知生辰》 宋·许应龙
訾陬之月如阳春,君臣庆会应昌辰。
虹星牛渚将诞圣,崧高维岳先生申。
日角珠庭辉绿鬓,仙风道骨真宣靖。
才凌铁干四十围,量狭银潢三万顷。 -
205.《崔清献公祠堂落成》 宋·翟龛
象笏犹存旧典型,魏谟亦此振家声。
矧今故第堂堂复,不日新祠恰恰成。
嘉定间关全蜀险,端平仓卒护乡城。
此功此德垂千古,自有人人香火情。 -
206.《闻关白信良人上书请讨之志喜》 明·林娙
海寇无端欲弄兵,满廷文武策谁成。
儿夫自有终军志,未必中朝许请缨。 -
207.《自小晦至西晦与曹新昌议民事》 明·徐献忠
行县淹朝雨,盘山转路迟。
溪声连壑起,云气并峰移。
候鸟催耕急,梯田贴石危。
农官方在野,端为有年期。 -
208.《和陶东方有一士》 宋·苏轼
瓶居本近危,甑坠不知完。
梦求亡楚弓,笑解适越冠。
忽然返自照,识我本来颜。
归路在脚底,殽潼失重关。 -
209.《寄李端叔编修》 宋·秦观
旗亭解手屡冬春,闻道归来自发新。
马革裹尸心未艾,金龟换酒气方震。
梦魂偷遶边城月,道从公穿禁路尘。
知有新编号横槊,为凭东使寄淮滨。 -
210.《一室》 宋·陆游
九万笑鹏抟,幽居一室宽。
雨声便早睡,酒力压新寒。
嬾觉闲多味,衰知死有端。
此生吾自断,不必梦邯郸。 -
211.《掩卷有感》 宋·陆游
少年虽读书,每恨性疏嬾;中年颇自励,已叹岁月短。
学不到圣贤,此意终未满。
甑空不忧饥,衣垢不思浣。
区区管晏事,端可付一莞。
羸然八十翁,风雪卧空馆。 -
212.《自阆复还汉中次益昌》 宋·陆游
北首褎斜又几程,骄云未放十分晴。
马经断栈危无路,风掠枯茆飒有声。
季子貂裘端已弊,吴中菰菜正堪烹。
朱颜渐改功名晚,击筑悲歌一再行。 -
213.《入春念归尤切有作》 宋·陆游
六朝覆育忝遗民,扶惫归来雪鬓新。
对酒无欢翻作病,爱诗何得但穷人。
腰钱自昔妨骑鹤,绝笔何时到获麟?乡俗嬉游重端五,剩烹团粽唤比邻。 -
214.《题曹仲本出>,自素天仗以下皆纪画也》 宋·杨万里
德寿宫前春昼长,宫中花开宫外香。
太皇颐神玉霄上,都人久不瞻清光。
今晨忽见肃天仗,翠华黄屋从天降。
一声清跸万人看,天街冰销楼雪残。 -
215.《中秋新霁壕水初满自城东隅泛舟回谢公命赋》 宋·宋祁
斋舫谈经后,官池载酒行。
斜阳鸟外落,新月树端生。
清漾思江浦,夷犹绕郡城。
东辕有遗恨,日日物华清。 -
216.《端午帖子·皇后合五首》 宋·欧阳修
兰苕擢秀迎风紫,槿艳繁开照日红。
嘉节相望传有旧,深宫行乐自无穷。 -
217.《和公仪试进士终场有作》 宋·欧阳修
朝家意在取遗才,乐育推仁亦至哉。
本欲励贤敦古学,可嗟趋利竞朋来。
昔人自重身难进,薄俗多端路久开。
何异鱣鲂争尺水,巨鱼先已化风雷。 -
218.《依韵酬益利钤辖马端左藏》 宋·范仲淹
滥登清顯遇公朝,岂有才谋可致尧。
拙守自惭成木强,宦游谁欢仅蓬飘。
醉来多谢提壶劝,归去宁烦杜宇招。
好乐当年开口笑,此心无事愧重霄。 -
219.《锦堂春 此下原有神光灿修行之士一首未注名》 宋·无名氏
睡魔王。
百般作害为殃。
白日间、犹教可,夜更深、无处潜藏。
恼得人、昏如痴醉,怀修行、轻送无常。 -
220.《端明李侍郎挽歌三首》 宋·梅尧臣
秋树无黄鸟,蝉声亦自哀。
素车新陇去,白马旧宾来。
薤上朝阳露,池中岁劫灰。
短长何足较,嗣子有高才。