-
521.《留题清渭楼》 宋·黄孝先
黄公爱山不知休,终日不下清渭楼。
与官落得官下隐,爱山不得山中游。
朝看暮看山更好,古人今人空自老。
天生定分不可移,白云悠悠寄怀抱。 -
522.《赠许紒岩》 宋·林尚仁
年齿未三十,清名已照人。
才高犹苦学,俸薄不言贫。
留客醉终日,爱花吟过春。
自怜闲未得,满面扑京尘。 -
523.《与僧净璋》 宋·陆九龄
自从相见白云间,离别尝多公聚难。
两度逢迎当汝水,数年隔阔是曹山。
客来濯足旁僧怪,病不烹茶侍者閒。
不是故人寻旧隐,只应终日闭禅关。 -
524.《玉笥山邓仙》 宋·罗知古
骚人胸次几江山,更著危亭山水间。
群鹜齐飞残照落,双凫自在白云闲。
平芜萦绕青罗带,远岫参差绿髻鬟。
此意何人共幽独,我来终日欲忘还。 -
525.《游洞霄》 宋·聂兼善
吾闻洞霄山水妙天下,缭白萦青胜图写。
九重扃錀极深严,一岫宽闲更潇洒。
倚空天柱何孤高,诸峰罗立犹儿曹。
长松怪石入题品,金堂玉室供游遨。 -
526.《鸾溪》 宋·钱闻诗
一溪高占翠嶙间,终日寒泉自往还。
要看仪仪同类舞,惜乎不接凤凰山。 -
527.《书行肇师壁》 宋·释简长
禅径秋苔合,寒窗带雨痕。
心真冥自契,句好与谁论。
露冷蛩声咽,风微叶影翻。
白云如有意,终日在前轩。 -
528.《题会稽豀口躬师上人房》 宋·唐询
豀口相傅地最灵,其间风物与人清。
钟声夜到江头尽,云气朝从槛外生。
几副轻绡供画笔,一林修竹寄闲情。
闭门终日无尘事,卧看南□自晦明。 -
529.《大涤山》 宋·王宗贤
穹崇千尺压群峦,终日登临兴未阑。
佳趣清幽尘自涤,升天犹有许君坛。 -
530.《深静堂》 宋·叶抑
乱山苍苍溪曲盘,烟林漠漠风生寒。
地幽景绝岂易到,中隐萧寺环峰峦。
山僧淳朴寺亦古,筑室为堂蔽风雨。
深静岂与众缘同,万法不传归妙处。 -
531.《书怀》 宋·詹初
独坐终日闭寒庐,回首生年五十初。
岁月不知垂老至,惟从愤乐自如如。 -
532.《题三洞》 宋·张大直
雨过薰风吹面凉,芒鞋终日水云乡。
可怜尘绪萦人久,赖有仙源引兴长。
山鸟无心时自语,林花有意解留香。
村醪不惜杖头费,渴似虹霓饮练光。 -
533.《十咏图·庭鹤》 明·张维
戢翼盘桓傍小庭,不无清夜梦烟汀。
静翘月色一团素,闲啄苔钱数点青。
终日稻粱聊自足,满前鸡鹜漫相形。
已随秋意归诗笔,更与幽栖上画屏。 -
534.《春庄凝思》 宋·张玉孃
春来常是见花羞,终日帘垂懒上钩。
淑气熏人铙旧梦,柳条萦带绾新愁。
情归野草泥寒雨,目断长江送去舟。
笑比南金身自许,镜莺独抱下庄楼。 -
535.《答资政赵庸斋》 宋·赵必蒸
樗栎惭非梁栋材,自甘落拓困尘埃。
明公终日垂青眼,皓首穷年志欲灰。 -
536.《冬至日书怀》 宋·赵处澹
岁月不可挽,迅如双转毂。
人生能几何,苦不自知足。
西风吹繁霜,冻雁鸣相逐。
老干枯无条,积叶掩深谷。 -
537.《题友人山居》 明·董纪
烟萝寂寂荫柴扉,路入苍苔一径微。
江燕定巢来自熟,岩花结子落还希修琴有制先抄谱,沽酒
无钱更典衣。
采药山童终日去,夜深常与鹤同归。 -
538.《闻宁夏边报二首》 明·冯琦
未战先行赏,君恩信是多。
何时诛仆固,终日忆廉颇。
朝士空持橐,边人自枕戈。
争传万里外,有诏下西河。
¤ -
539.《仙岩山居(三首)》 明·孤松秀上
日出苍烟尽,千山入望新。
风流临水树,云逆过桥人。
花竹殊无恙,茅茨未有邻。
颓然自终古,不是学逃秦。
¤ -
540.《苦雨》 明·马氏
终日雨翻盆,愁人欲断魂。
岭云生屋角,野水没篱根。
杨柳深藏径,梨花静掩门。
声声偏入耳,寂寞自朝昏。