-
41.《冬日五湖馆水亭怀别》 唐·杜牧
芦荻花多触处飞,独凭虚槛雨微微。
寒林叶落鸟巢出,古渡风高渔艇稀。
云抱四山终日在,草荒三径几时归。
江城向晚西流急,无限乡心闻捣衣。 -
42.《冬日五浪馆水亭怀别》 唐·许浑
芦荻花多触处飞,独凭虚槛雨微微。
寒林叶落鸟巢出,古渡浪高鱼艇稀。
云抱四山终日在,草荒三径几时归。
江城向暝东风急,一半乡愁闻捣衣。 -
43.《和袭美褚家林亭》 唐·陆龟蒙
一阵西风起浪花,绕栏杆下散瑶华。
高窗曲槛仙侯府,卧苇荒芹白鸟家。
孤岛待寒凝片月,远山终日送馀霞。
若知方外还如此,不要秋乘上海槎。 -
44.《晚泊金陵水亭》 唐·杜荀鹤
江亭当废国,秋景倍萧骚。
夕照残荒垒,寒潮涨古濠。
就田看鹤劣,隔水见僧高。
无限前朝事,醒吟易觉劳。 -
45.《晚泊金陵水亭》 唐·杜荀鹤
江亭当废国,秋景倍萧骚。
夕照残荒垒,寒潮涨古濠。
就田看鹤劣,隔水见僧高。
无限前朝事,醒吟易觉劳。 -
46.《寄和蔡州田郎中(一作寄和蔡州中丞题蒋亭)》 唐·无可
遗迹仍留蔡,幽人出汉朝。
门深荒径在,台迥数峰遥。
岸石欹相倚,窗松偃未凋。
寻思方一去,岂待使君招。 -
47.《竹马子·登孤垒荒凉》 宋·柳永
登孤垒荒凉,危亭旷望,静临烟渚。
对雌霓挂雨,雄风拂槛,微收烦暑。
渐觉一叶惊秋,残蝉噪晚,素商时序。
览景想前欢,指神京,非雾非烟深处。 -
48.《八声甘州(甲辰承诏堂知止亭初毕工,刘无言相过)》 宋·叶梦得
寄知还倦鸟,对飞云、无心两难齐。
漫飘然欲去,悠然且止,依旧山西。
十亩荒园未遍,趁雨却锄犁。
敢忘邻翁约,有酒同携。 -
49.《好事近(白云亭)》 宋·赵彦端
风露入新亭,看尽楚天秋色。
行到暮霞明处,有金华仙刻。
孤城乔木堕荒凉,白云带溪碧。
唤取水舟同醉,话江湖归日。 -
50.《青玉案(池亭)》 宋·王质
浮萍不碍鱼行路。
细数鱼来去。
静倚溪阴深觅句。
碧鲜清润,影摇香度。
易觉阑干暮。
凫雏深傍苹根住。
浴罢红衣褪残缕。
一寸江湖可付。
渚兰汀草,卧烟敧雨。
荒了垂纶处。 -
51.《献仙音·吊雪香亭梅》 宋·周密
松雪飘寒,岭云吹冻,红破数椒春浅。
衬舞台荒,浣妆池冷,凄凉市朝轻换。
叹花与人凋谢,依依岁华晚。
共凄黯。 -
52.《正月二十日往岐亭郡人潘古郭三人送余于女王城东禅庄院》 宋·苏轼
十日春寒不出门,不知江柳已摇村。
稍闻决决流冰谷,尽放青青没烧痕。
数亩荒园留我住,半瓶浊酒待君温。
去年今日关山路,细雨梅花正断魂。 -
53.《放鹤亭记》 宋·苏轼
熙宁十年秋,彭城大水。
云龙山人张君之草堂,水及其半扉。
明年春,水落,迁于故居之东,东山之麓。
升高而望,得异境焉,作亭于其上。 -
54.《沧浪亭记》 明·归有光
浮图文瑛居大云庵,环水,即苏子美沧浪亭之地也。
亟求余作《沧浪亭记》,曰:“昔子美之记,记亭之胜也。
请子记吾所以为亭者。
”余曰:昔吴越有国时,广陵王镇吴中,治南园于子城之西南;其外戚孙承祐,亦治园于其偏。 -
55.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
56.《重赋暨邑池亭》 宋·赵孟坚
新沐试絺綌,凉生神骨清。
发疏逗风爽,半幅纱巾轻。
逍遥池上亭,绿阴取次行。
清和又重见,时序无留停。 -
57.《茌平县西门邮亭废圃中有花名玉珑瑽枝叶与琼》 元·王蒙
笔赋二律谁司后土作花王,忍置瑶华官道傍。
衣袂不经尘世染,梦魂犹带广寒香。
孤蟾照破琼林雪,飞蝶栖残珠树香。
天上人间惟有此,好将阑槛护荒凉。
¤ -
58.《茌平县西门邮亭废圃中有花名玉珑瑽枝叶与琼》 元·王蒙
何年碧海会琼仙,云制衣裳雪作钿。
醉锁素虬缠宝树,闲骑白凤下瑶天。
鹤林寺废空流水,后土祠荒起暮烟。
惭愧邮亭一株雪,春风犹得路人怜。 -
59.《鹧鸪天·秋后亭皋木叶稀》 元·王寂
秋后亭皋木叶稀。
霜前关塞雁南归。
晓云散去山腰瘦,宿雨来时水面肥。
吾老矣,久忘机。
沙鸥相对不惊飞。
柳溪父老应怜我,荒却溪南旧钓 -
60.《钜庭道兄以庐山花径景白亭册属题,勉成二绝》 近代·张元济
桃花开处纷无数,一遇诗人便不同。
千载风流白太傅,长留名迹在山中。
古今名胜几沉,片碣深深掩绿苔。
不有幽人勤拄杖,谁能荒径辟于莱。