-
61.《题锦浪亭》 宋·曹叔远
泸江东山山更奇,骑鲸飞仙归未归。
桃花千树烂春昼,莫作韩子荒唐讥。 -
62.《郡圃依绿亭》 宋·陈岘
修林平沼久荒埃,招领春风一笑回。
扫净莓苔分径岸,剩添桃李结亭台。
时因休吏文书了,忽作閒人杖屡来。
待与邦人同醉乐,一樽何惜少徘徊。 -
63.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
64.《御风亭》 宋·邓仲倚
饮醉归时户欲扃,烟喧栖鸟噪荒荆。
飘飖万里鹏程远,缥缈三山鹤驾轻。
秋树凉生空过鷁,墓云光动海翻鲸。
酒徒他日如相问,为拂尘埃看姓名。 -
65.《过兰亭》 宋·傅梦得
右军堂下过,尚有读书坛。
水曲觞何在,池荒墨未乾。
人多寻古迹,我亦渡寒滩。
要把兰亭记,摩挲醉眼看。 -
66.《秋日溪亭》 宋·高质斋
帘卷柴桑晚,深山俗驾疏。
荒苔留鹤迹,落叶带虫书。
竹翠侵香案,泉声漱石渠。
烟霞便一枕,应笑把犁锄。 -
67.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
68.《入山亭》 宋·释鉴
荒芜行尽处,幽亭聊暂止。
带雨策孤筇,登高从此始。 -
69.《华亭十咏·顾亭林》 宋·唐询
平林標大道,曾是野王居。
旧里风烟变,荒原草树疏。
湖波空上下,里闬已丘墟。
往事将谁语,凄凉六代馀。 -
70.《华亭十咏·秦始皇驰道》 宋·唐询
秦德衰千祀,江演道不修。
相傅大堤在,曾是翠华游。
玉趾如将见,金椎岂复留。
怅然寻旧迹,蔓草蔽荒丘。 -
71.《华亭十咏·三女岗》 宋·唐询
淑女云亡久,哀丘尚著名。
九原谁可作,千载或如生。
青骨何时化,荒榛此地平。
空馀图谍在,不复启佳城。 -
72.《华亭十咏·吴王猎场》 宋·唐询
昔在全吴日,从禽耀甲戈。
百车尝载羽,一目旧张罗。
地变柔桑在,原荒蔓草多,思人无复见,落日下山坡。 -
73.《黄亭铺》 宋·翁汝正
落日荒荒下远芜,市桥官柳绿扶疏。
沙头一霎腥风起,沽酒老翁来卖鱼。 -
74.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
75.《落雁亭》 宋·张璪
千古南谯炳地灵,穿云雁塔自层层。
残烟落日荒墟上,父老相传落雁亭。 -
76.《九日宴浮金亭》 宋·赵宗德
东山树,何青青。
镡津水,何冷冷。
茂树可荫,流水可听。
眉山夫子能解事,却于水边树下构危亭。 -
77.《忠孝亭》 宋·周洎
晋鼎臲卼奸人窥,孰谋国者如儿嬉。
陷穽弗设延虎貔,虓阚搏噬婴者摧。
群公奔潞峭敢谁,卞公力疾起督师。
谓事迫矣奚生为,以肉餧虎吁可悲。 -
78.《木末亭》 明·郭昭
亭子山之上,登之复隐山。
每过深树下,常见一僧还。
醉怯春风丽,游同夜月闲。
可怜荒冢竹,碧血总成班。 -
79.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
80.《登钟山唯秀亭》 明·兰江濋公
浥袂秀色时苍苍,冯陵八荒隘九阳。
裂地长江走脚下,巡檐赫日当吾旁。
楚天吴天云海宽,千山万山蛟龙蟠。
采石沙头人唤渡,大茅峰顶仙骑鸾。
眼底山川不尽识,藓花石路空辇迹。
忆昔玄岛看波时,六气不动乾坤寂。