-
81.《秋风亭下泛舟》 明·乔宇
荒庭寥落野烟空,汉武雄才想像中。
箫鼓应声开画昚,帆樯飞影动晴虹。
山分秦晋群峰断,水入河汾两派通。
少壮几时还老大,不须回首叹秋风。 -
82.《九日登高翠微亭分韵得满字》 明·陶安
山川甚雄丽,积雨为磨浣。
天开秋气清,游娱共萧散。
石径接巉岩,兴到行不懒。
微霜护新晴,杲日送余暖。 -
83.《六如亭怀古》 明·郑定
香魂艳骨瘗崇阿,瘴雨蛮烟奈尔何。
苔上旧碑行客吊,萝深荒径野僧过。
山花寂寂留妆靥,堤柳青青想翠蛾。
落日平湖风乍起,余情并入采菱歌。 -
84.《前元时昆山王君祐有玉立亭会稽杨廉夫尝饮其》 明·郑文康
亭中曾写铁仙诗,人去亭荒碧草滋。
千尺危峰今尚在,重来磨洗认当时。 -
85.《岁暮柯亭道中》 明·朱显
行旅正纷然,危亭古道边。
晚峰千树雪,寒陇几家烟。
孤棹荒城外,归心去鸟前。
浮踪未能定,况复值残年。 -
86.《登常山绝顶广丽亭》 宋·苏轼
西望穆陵关,东望琅邪台。
南望九仙山,北望空飞埃。
相将叫虞舜,遂欲归蓬莱。
嗟我二三子,狂饮亦荒哉。 -
87.《僧清顺新作垂云亭》 宋·苏轼
江山虽有余,亭榭苦难稳。
登临不得要,万象各偃蹇。
惜哉垂云轩,此地得何晚。
天功争向背,诗眼巧增损。 -
88.《次韵和刘京兆石林亭之作石本唐苑中物散流民》 宋·苏轼
都城日荒废,往事不可还。
惟余故苑石,漂散向人间。
公来始购蓄,不惮道里艰。
尽従尘埃中,来对冰雪颜。 -
89.《正月二十日往岐亭郡人潘古郭三人送余于女王》 宋·苏轼
(一本作代书寄桃山居士张圣可)十日春寒不出门,不知江柳已摇村。
稍闻决决流冰谷,尽放青青没烧痕。
数亩荒园留我住,半瓶浊酒待君温。
去年今日关山路,细雨梅花正断魂。 -
90.《游三游洞游洞之日有亭吏乞诗既为留三绝句于》 宋·苏轼
一径绕山翠,萦纡去似蛇。
忽惊溪水急,争看洞门呀。
滑磴攀秋蔓,飞桥踏古槎。
三扉迎北吹,一穴向西斜。 -
91.《种德亭》 宋·苏轼
小圃傍城郭,闭门芝术香。
名随市人隐,德与佳木长。
元化善养性,仓公多禁方。
所活不可数,相逢旋相忘。 -
92.《种德亭(并叙)》 宋·苏轼
处士王复,家于钱塘,为人多技能而医尤精,期于活人而已,不志于利。
筑室候潮门外,治园圃,作亭榭,以与贤士大夫游,惟恐不及,然终无所求。
人徒知其接花艺果之勤,而不知其所种者德也,乃以名其亭,而作诗以遗之。
小圃傍城郭,闭门芝?香。 -
93.《散郎亭》 宋·苏轼
法花下有散郎亭,老树荒崖如有情。
欢戚已随时事去,壁间只有古人名。 -
94.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
槛折檐倾野水傍,台城佳气已消亡。
难披榛莽寻千古,独倚青冥望八荒。
坐觉尘沙昏远眼,忽看风雨破骄阳。
扁舟此日东南兴,欲尽江流万里长。 -
95.《次韵唐彦猷华亭十咏其八陆机宅》 宋·王安石
故物一已尽,嗟此岁年深。
野桃自著花,荒棘自生鍼。
芊芊谷水阳,郁郁昆山阴。
俛仰但如昨,游者不可寻。 -
96.《韩张亭》 宋·戴复古
此地曾栖双凤凰,登高怀古北风凉。
忠规万乘龙颜粲,谪过千山鸟道荒。
百里隣居天作合,两贤名与日争光。
几人缄口贪官职,身在朝廷志已忘。 -
97.《豫章南浦亭泊舟》 宋·范成大
闰岁花光晚,霜朝草色荒。
趁墟犹市井,收潦再耕桑。
客路东西懒,江流日夜忙。
长歌情不尽,一酌酹沧浪。 -
98.《新作景亭,程咏之提刑赋诗,次其韵》 宋·范成大
小筑聊锄草棘荒,游人错比召南棠。
花边雾鬓风鬟满,酒畔云衣月扇香。
灿烂吟笺烦索句,淋漓醉墨自成行。
报章迟钝吾衰矣,终日冥搜谩七襄。 -
99.《次韵子由题斗野亭》 宋·秦观
满市花风起,平堤漕水流。
不堪春解手,更为晚停舟。
古埭天连雁,荒祠木蔽牛。
杖藜聊复尔,转盼夕烟浮。 -
100.《题阎郎中溧水东皋园亭》 宋·陆游
省中地禁清昼长,侍史深注熏笼香。
荣名挽公公不住,东皋归去栽花忙。
毵毵华发映朱绂,同舍半已排云翔。
正如少陵入严幕,本自不用尚书郎。