-
241.《虞美人·池塘处处生春草》 元·赵孟*
池塘处处生春草。
芳思纷缭绕。
醉中时作短歌行。
无奈夕阳、偏旁小窗明。
故园荒径迷行迹。
只有山仍碧。
及今作乐送春归。
莫待春归、去后 -
242.《沁园春·说与黄花》 元·周权
说与黄花,九日今朝,同谁举觞。
笑指点行囊,虽然羞涩,*来闹市,怎忍荒凉。
螯压橙香,酒浮萸紫,醉脱乌纱鬓欲霜。
孤云外,是吾庐三径,归兴偏长。 -
243.《王家坡观瀑》 近代·陈三立
松底秋风翻两袂,杂随妇孺探胜地。
长谷横出小天池,斗下荦确沙石碎。
再折冥径路绝,披拂榛莽穿荒翳。
衣牵发甫脱免,乱石磊磊堆无次。 -
244.《赠隐者》 宋·刘镇
夫子生东野,经年不到城。
爱吟无俗趣,贪画得閒名。
荒径侵山影,虚堂出燕声。
我惭为谪吏,泉石负幽情。 -
245.《国师南岩诗》 宋·蔡如松
七闽山秀江逾碧,俗知礼义亡奸慝。
贼潮何事率淮民,拥众南来稍蚕食。
椎埋却冢荒径里,醉饱呼天烂渔弋。
孽驹蹑迹逞神怪,河海波腾云泼墨。 -
246.《寿徐仓使》 宋·黄垺
四明山水远且清,秀气钟作千人黄。
南州高士真济美,天地正粹涵中襟。
学问渊源派伊洛,文章典丽铿{径去彳加音}韺。
射策丹墀压群彦,声名一日蜚玉京。 -
247.《梅庄春间》 宋·刘厚南
最喜逍遥泉石间,幽居四面绕青山。
苔迷荒径人稀到,花压重门昼自关。
古刹风传钟磬远,平畴雨过桔槔閒。
荷锄手摘园中笋,配酒三杯壮客颜。 -
248.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
249.《姑苏怀古》 宋·吕江
台成知费几金槌,回首荒芜走鹿麛。
自是误君曲宰嚭,孰云亡国为西施。
春风蝶梦迷香径,秋水龙文冷剑池。
四顾湖山烟雨里,倚阑新恨入支颐。 -
250.《题资福院平绿轩》 宋·莫柯
深林閟嘉趣,门径惬幽居。
野色通荒阜,津梁动碧虚。
日边山隐隐,烟外竹疏疏。
从倚怡双目,白云知故庐。 -
251.《原居早秋》 宋·释怀古
秋生深径里,老病眼慵开。
户外行人绝,林间朔吹回,乱蛩鸣古堑,残日照荒台。
唯有他山约,相亲入望来。 -
252.《送惟凤之衡阳》 宋·释行肇
重城独隐居,世人寡相识。
回塘路寂寥,深径花狼籍。
西风思忽生,南泉语还忆。
遥山去意长,大江归梦直。
日暮立荒原,迢迢望空碧。 -
253.《和西涯相公春兴诗(二首)》 宋·孙冕
山馆悠悠倚峻陂,别来应是两年过。
鹿麋昔日游偏好,风雨他乡梦更多。
松下小轩闲雨菊,月中荒径掩云萝。
归来若待头颅白,其奈岩花笑客何。
¤ -
254.《春閒》 宋·王宗道
最喜逍遥泉石间,幽居四面绕青山。
草迷荒径人稀到,花压重门昼自关。
古刹风传钟磬远,平畴雨过桔槔閒。
荷鉏手劚园中笋,佐酒三杯壮客颜。 -
255.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
256.《夜访金秀才》 明·华察
独夜山阴客,停桡江月斜。
溪深闻犬吠,叶尽见人家。
荒径存生事,寒灯映鬓华。
坐看霜气白,宿雁满平沙。 -
257.《秋日游石堂奉呈卢佥宪》 明·蓝智
荒郊通径僻,野竹闭门深。
白日羲皇世,青山绮皓心。
潜蛟多在壑,宿鸟独归林。
知尔荷锄倦,时为《梁甫吟》。 -
258.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
259.《汪长文张成叔北上便道见访》 明·沈野
乌皮几净映莓苔,卧病柴扉昼不开。
庭树叶齐花尽落,屋梁尘动燕初回。
黄金散后青山在,三径荒时二仲来。
借问一尊留茂苑,何如并马向燕台? -
260.《闭斋自述寄王驾部》 明·施渐
始知蓬藋蔽门深,岂是幽居避物心。
旧业尽荒秋雨里,一身闲卧碧溪阴。
园空三径人稀到,名在诸生老半侵。
几度忆君相共语,高山无伴只囊琴。