-
301.《代赵信甫千人助冬衣》 宋·陈著
忆昔浑家衣天香,翩翩风流公子裳。
蟾宫步武云送上,雁塔姓名星摇芒。
绿袍照眼初意锐,青毡入手前路长。
谁知蕉鹿成夜梦,日与蓬鷃争时光。 -
302.《寄卢致远》 宋·陈著
春来日日雪满山,雪晴初放春风还。
高人佳处独先得,挼蓝新涨溪一湾。
垂杨隔岸竹隔水,梅花飞香莎草斑。
市声咫尺自辟易,天景呈发无留悭。 -
303.《上乘展墓示子侄》 宋·陈著
吾行荷谢老天公,不放南来送雨风。
筇杖步前皆雅兴,梅花香底欠诗工。
尘埃辟易青山外,邱垄凄凉落照中。
一片初心分付处,儿孙他日记衰翁。 -
304.《送阮子俊归池阳》 宋·陈著
袖携诸老义门诗,烨烨精神起病衰。
千里远来风教地,一言不及浪游私。
山家饭粟论交淡,驿路逢梅信步迟。
古道蔼然三代上,由来好事要扶持。 -
305.《游净慈道中》 宋·陈著
衰年少出门,信步过冬暄。
黄叶问梅路,青烟芟麦村。
危时一自适,造物万相□。
试与松风约,尚堪来几番。 -
306.《书于灵济方丈》 宋·陈著
信步领儿行,又来天尽堂。
老衰凭酒健,春好得诗香。
花柳年年事,江山处处乡。
拍阑一相和知,白鸟入微茫。 -
307.《念昔游四首》 宋·胡仲弓
昔游虎邱山,满天饱风雪。
毡帽骑款段,瘦岭衰草歇。
下马独支筇,十步八九蹶。
石呼古木僵,铁花露土骨。 -
308.《畏风》 宋·董嗣杲
病骨怯风寒,懒纵江头步。
江头归船多,奈我未得渡。
自知年尚壮,颜发就衰暮。
南峰山庐在,窗户掩高树。 -
309.《薄薄酒》 宋·王炎
薄酒可成礼,何必饮上尊。
丑妇可成室,何必求丽人。
人生有欲皆求得,谁能有得终无失。
多藏未免诲穿窬,厚味亦能生疢。 -
310.《与滕元英》 宋·王炎
君尚精神健,吾真气血衰。
肯来同晤语,别去即怀思。
不厌经过数,惟忧后会迟。
春暄宜缓步,何必以秋期。 -
311.《水龙吟 予一病五十日始俞,因自点检,目视》 元·许有壬
。
手可挥翰,足可步园,腹可容酒,齿可啮肉,耳可听歌,体禀素弱,今六十有七,而得所谓六可者,私自喜幸,戏成此曲。
子之所慎疾也,乃深几年三到三台,往年不似今年好。
故人云集,远山屏列,蔚蓝清晓。 -
312.《水龙吟 予一病五十日始俞,因自点检,目视》 元·许有壬
。
手可挥翰,足可步园,腹可容酒,齿可啮肉,耳可听歌,体禀素弱,今六十有七,而得所谓六可者,私自喜幸,戏成此曲。
子之所慎疾也,乃深几年三到三台,往年不似今年好。
故人云集,远山屏列,蔚蓝清晓。 -
313.《林若愚七十》 宋·陈藻
思我从网山,问道红泉市。
托翁自渔溪,饷我百余里。
数穷初值变,巢穴夜焚毁。
我恰还君家,晓霜失行李。 -
314.《春野五首》 宋·宋庠
陂色入柴关,阳和远近还。
平芜随蹇步,新水照衰颜。
废堞鸟声乐,晴皋雉羽斑。
一逢樵客语,无竢办连环。 -
315.《次韵答胡委履二首》 宋·项安世
吾易不师房与雄,吾筴不占方与功。
曰生一字有馀矣,万有二千无隐尔。
家人养火青枫前,过鼎一散成灰烟。
泉亭长在麓之始,一止于山斯蹇矣。 -
316.《司马归州挽诗》 宋·项安世
玉立气如春,魁然长者人。
三朝陈素业,两郡驾朱轮。
国干须名族,吾衰倚大姻。
那知沙步酒,一别遂终身。 -
317.《忆筇杖》 宋·陈傅良
岷峨山下筇竹杖,危者使安衰可壮。
秦皇汉武穷兵不可得,我独得之今丞相。
前年有旨还故园,其冬急召朝日边。
半岁驱驰数千里,赖有此杖常扶颠。 -
318.《闻下亲征诏志喜》 宋·章甫
闻下亲征诏,军民喜溢颜。
天威方一怒,国步久多艰。
思古伤心处,平戎反掌间。
书生苦衰懦,空使鬓毛斑。 -
319.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
320.《谢诸友移且游德及亭》 宋·刘宰
老去疏文会,朋来惬素公。
结庐惭远引,挈榼荷亲临。
反旆孤成约,临池得胜寻。
鸟飞青嶂远,鱼戏碧波深。