-
141.《赠江瞻道》 宋·张耒
我行于四方,其所急者友。
呜呼得之难,百不一邂逅。
人心不可齐,若十指于手。
随其短与长,亦各有所取。 -
142.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
143.《水谷夜行寄子美圣俞》 宋·欧阳修
寒鸡号荒林,山壁月倒挂。
披衣起视夜,揽辔念行迈。
我来夏云初,素节今已届。
高河泻长空,势落九州外。 -
144.《颜跖》 宋·欧阳修
颜回饮瓢水,陋巷卧曲肱。
盗跖厌人肝,九州恣横行。
回仁而短命,跖寿死免兵。
愚夫仰天呼,祸福岂足凭。 -
145.《答吕公著见赠》 宋·欧阳修
晋人歌蟠蟀,孔子录於诗。
因知圣贤心,岂不惜良时。
行乐不及早,朱颜忽焉衰。
驰光如騕褭,一去不可追。 -
146.《镇阳读书》 宋·欧阳修
春深夜苦短,灯冷焰不长。
尘蠹文字细,病眸濮无光。
坐久百骸倦,中遭群虑戕。
寻前顾後失,得一念十忘。 -
147.《怀嵩楼晚饮示徐无党无逸》 宋·欧阳修
滁山不通车,滁水不载舟。
舟车路所穷,嗟谁肯来游。
念非吾在此,二子来何求。
不见忽三年,见之忘百忧。 -
148.《答圣俞白鹦鹉杂言》 宋·欧阳修
忆昨滁山之人赠我玉兔子,粤明年春玉兔死。
日阳昼出月夜明,世言兔子望月生。
谓此莹然而白者,譬夫水之为雪而为冰,皆得一阴凝结之纯精。 -
149.《人日聚星堂燕集探韵得丰字》 宋·欧阳修
污池以其下,众流之所锺。
尺水无长澜,蛟龙岂其容。
顾予诚鄙薄,群俊枉高踪。
得一不为少,虽多肯辞岂。 -
150.《再和圣愈见答》 宋·欧阳修
两畿相望东与西,书来三日犹为稽。
短篇投子譬瓦砾,敢辱报之金褭蹄。
文章至宝被埋没,气象往往干云霓。
飞黄伯乐不世出,四顾骧首空长嘶。 -
151.《僧子思以卷来见》 宋·梅尧臣
明珠与翡翠,中国反好之。
诗书出邹鲁,诵学无蛮夷。
服彼而习此,养騂安问犁。
古者耕钓士,处心殊处卑。
譬彼乃可语,吾病强扶持。 -
152.《顾弥邵以其尊内翰所有欧阳公集遗侄季澈赋诗》 宋·晁说之
昭陵人物一朝盛,晚有醉翁为拟伦。
譬如群凤粲羽翰,来下千里仪九成。
凤归乐绝天寥寥,人间坠简空垂精。
可但光华开日月,要识忠愤耸幽神。 -
153.《偶得双头莲花戏作》 宋·晁说之
君子不见昭仪飞燕姊妹在汉宫,同妍共丽媚赤凤,赤凤一日与俱逝长空。
又不见大舅小舅兄弟专晋亦何有,兄招千里兵,弟殒一杯酒。 -
154.《杂兴》 宋·刘克庄
田赋不可增,商贾不可笼。
虽有百孔桑,安能救国空。
钱钞谁创智,造楮以权铜。
南渡初未有,隆乾始流通。 -
155.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
156.《送方蒙仲赴辟江图分韵得既字》 宋·刘克庄
昔忝玉麟招,主君解衣衣。
于时事会来,中原方鼎沸。
封侯命大谬,更仆谈未既。
俯仰四十年,岁月堪累欷。 -
157.《夜坐》 宋·王令
破窗多穿风,冷烛无定焰。
滴沥随衣泪,反覆到心念。
趋生迷夷涂,失城陷深堑。
病拙未为疗,膏肓不容砭。 -
158.《寄孙莘老》 宋·王令
默默曹自得,劳劳非吾任。
不与君子逢,谁复明此心。
偶客来自南,口有千里音。
知无木索勤,颇复山水吟。 -
159.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
160.《泊吴江寄胡武平》 宋·蔡襄
遥夜吴江濒,露坐鬚成葆。
天空不带云,野逈正收潦。
徘徊波上月,滟漾浮光好。
清风送炎歊,翻觉秋气早。