-
161.《亲祀南郊诗》 宋·蔡襄
天畀元统,赤运开祉。
圣祖神宗,海域平砥。
思皇真考,岳封汾祀。
饵系戎胡,包束戈矢。 -
162.《答葛公绰求猿》 宋·蔡襄
子求穉猿书至闽,我说猿意持赠君。
吾州四面列岩巘,钜木轇葛凌氛氲。
结窠栽槛走疾置,十日可置澄江濆。
嗟邻庶品各有性,拘忧适喜无间分。 -
163.《王公吟》 宋·邵雍
王公大人,天下具瞻。
轻流薄习,重损威严。
此尚未了,彼安能兼。
非唯失道,又复起贪。
顶戴儒冠,心存象教。
本图心宁,复使心闹。
譬如生子,当求克肖。
不教义方,教之窃盗。 -
164.《冰玉堂辞》 宋·晁补之
论世以观士兮,集羲以为词。
所非正而敢从兮,日可罣而东之。
嗟若士之弗获兮,羌何忿而负石。
繄圣贤之出处兮,惟遵道而守徳。 -
165.《次开祖使君韵兼呈端叔大夫圣域长老》 宋·晁补之
神龙异凡马,头角要须敛。
峥嵘法云窟,跳出有家范。
金刚不吐焰,已落天魔胆。
一派感慈中,无波寒湛湛。 -
166.《山坡陀辞》 宋·晁补之
山坡陀兮下属江,势崖绝兮涛波所荡如颓墙。
松郁律兮其高百尺,旁枝虬鹜葛虆之。
仰不见日兮之下可依,吾曳杖兮吾僮以吾之书随。
邈余望兮水中汦,颀然而长者黄冠兮羽衣。 -
167.《赠禧上人》 宋·毛滂
此寺昔荒寒,蠹黑相撑支。
世尊窘风雨,钟磬出茅茨。
吾祖过而慨,开橐为营之。
一理黄金宫,突兀清江湄。 -
168.《和子瞻读道藏》 宋·苏辙
道书世多有,吾读老与庄。
老庄已云多,何况其骈傍。
所读嗟甚少,所得半已强。
有言至无言,既得旋自忘。 -
169.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
170.《冬望》 宋·曾巩
霜余荆吴倚天山,铁色万仞光铓开。
麻姑最秀插东极,一峰挺立高嵬嵬。
我生智出豪俊下,远迹久此安蒿莱。
譬如骅骝踏天路,六辔岂议收驽骀。 -
171.《含山令尹章邦基即其所居剜山得石嵌空乃作堂》 宋·王之道
我闻美玉地所秘,出为世用自有时。
譬犹景星与庆云,千载往往一见之。
君家玉璧岂无说,凿山得石夸瑰奇。
岂惟苍翠实相似,温润清越璠璵姿。 -
172.《薤露歌》 明·刘基
蜀琴且勿弹,齐竽且莫吹。
四筵并寂听,听我《薤露》诗。
昨日七尺躯,今日为死尸。
亲戚空满堂,魂气安所之。 -
173.《感时述事(十首)》 明·刘基
豢狗不噬御,星驰慕民兵。
民兵尽乌合,何以壮干城。
百姓虽云庶,教养素无行。
譬彼原上草,自死还自生。 -
174.《感时述事(十首)》 明·刘基
八政首食货,钱币通有无。
国朝币用楮,流行比金珠。
至今垂百年,转布弥寰区。
此物岂足贵,实由威令敷。 -
175.《和江十浮光隐者》 宋·韩维
我本岩壑性,落身名利场。
譬如笼中鸟,飞举意不忘。
常恨此世人,与古不相方。
争名塞朝市,养志空岩房。 -
176.《杂兴三首》 宋·郑獬
女娲炼五石,上补天之缺。
如锢黄金液,万古无由裂。
尧舜首制度,巨防高嶻嵲。
后世日破穿,通为万鼠穴。 -
177.《怀顾子惇》 宋·郑獬
托身事权门,譬如狎彫虎。
餧之得其欲,弭首乃无怒。
苟或咈其心,腾爪必伤汝。
权门爱曲从,破壳出毛羽。 -
178.《答吴伯固》 宋·郑獬
伯固读我诗,掉头吟不休。
明日踵我门,作诗还相投。
初读颇怪骇,如录万鬼囚。
笔墨又劲绝,涌纸花光流。 -
179.《诫言》 宋·强至
君子言欲艰,出口终身惧。
众人易由言,朝出暮已渝。
言之于一身,譬若户藉枢。
尔枢苟不慎,彼户将谁扶。 -
180.《学古堂为毛应叔题》 宋·冯时行
昔人性嗜古,服用皆古先。
有虞作漆器,弊碗历世传。
货赀以得之,其费溢万千。
孔席伯夷杖,乾没乃复然。