-
1.《水龙吟(庆王诞辰)》 宋·曹勋
傍阶红药,新梢翠竹,榭阁薰风静。
维神降岳,维熊占梦,姿仪玉聘。
金殿趋庭,禁严衣彩,寝门温靖。
是宗藩帝子,天潢宝牒,当神武、侍明廷。 -
2.《陈丞相诞日》 宋·李洪
两两台符逼斗魁,就盈弥月早春回。
细斟静治曹参酒,重放和羹傅说梅。
山立时行锡难老,鸾停鹄峙喜多才。
千钟未足为公寿,尽挹沧江入寿杯。 -
3.《一基节静江祝圣乐语口号》 宋·李曾伯
五叶尧{萤去虫加六}纪诞弥,庆流文祖已垂基。
星明南极老人行,春布东皇太乙时。
红入仙桃千岁实,青归御柳成年枝。
岭民喜见升平象,拜手同赓天保诗。 -
4.《正纪诞辰辄成三绝句为寿所谓寿者非世俗之寿》 宋·郭印
复卦初爻寓意深,祗缘虚静见天心。
君生正遇黄钟律,宜把真阳却众阴。 -
5.《行从方秀川与刘评事文同宿》 唐·张说
方秀美盘游,频年降天罕。
水共伊川接,山将阙门断。
捧日照恩华,攀云引疲散。
野宿霜入帐,孤衾寒不暖。 -
6.《弘农公以硕德伟材屈于诬枉左官…谨献诗五十韵以毕微志》 唐·柳宗元
知命儒为贵,时中圣所臧。
处心齐宠辱,遇物任行藏。
关识新安地,封传临晋乡。
挺生推豹蔚,遐步仰龙骧。 -
7.《江边四十韵(此后并江陵时作)》 唐·元稹
官借江边宅,天生地势坳。
欹危饶坏构,迢递接长郊。
怪鵩频栖息,跳蛙颇混淆。
总无篱缴绕,尤怕虎咆哮。 -
8.《二遗诗》 唐·陆龟蒙
谁从毫末见参天,又到苍苍化石年。
万古清风吹作籁,一条寒溜滴成穿。
闲追金带徒劳恨,静格朱丝更可怜。
幸与野人俱散诞,不烦良匠更雕镌。 -
9.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
10.《独在开元寺避暑,颇怀鲁望,因飞笔联句》 唐·皮日休
烦暑虽难避,僧家自有期。
泉甘于马乳,苔滑似龙漦. ——皮日休
任诞襟全散,临幽榻旋移。
松行将雅拜,篁阵欲交麾。 -
11.《独在开元寺避暑,颇怀鲁望,因飞笔联句》 唐·皮日休
烦暑虽难避,僧家自有期。
泉甘于马乳,苔滑似龙漦. ——皮日休
任诞襟全散,临幽榻旋移。
松行将雅拜,篁阵欲交麾。 -
12.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
13.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
14.《奉和袭美二游诗·任诗》 唐·陆龟蒙
吴之辟疆园,在昔胜概敌。
前闻富修竹,后说纷怪石。
风烟惨无主,载祀将六百。
草色与行人,谁能问遗迹。 -
15.《清平乐(七月十三日潘令生朝)》 宋·韩淲
鸣琴单父。
凫舄宜飞去。
不比河阳花满树。
此意直高千古。
清秋诞日相逢。
乃同涧上村侬。
笑指壶山为寿,仁心静处加功。 -
16.《满江红》 宋·吴泳
嘉定甲申之秋,七月良夜,梦归家山,过鹤林之下。
见老鹤翩跹,从西南来,方瞳而朱顶,玉立而长身,其色内白,其气孔神,殆类有道者、既寤,作而曰:“岂洁庵老仙诞日之祥耶?”遂书此梦,演成满江红一阕,为斯文寿。
梦绕家山,曾访问、鹤林遗迹。
见老鹤、翩跹飞下,方瞳如漆。 -
17.《括一丛花》 宋·林正大
知章骑马似乘船。
落井眼花圆。
汝阳三斗朝天去,左丞相、鲸吸长川。
潇酒宗之,皎如玉树,举盏望青天。 -
18.《声声慢(寿吴宪·四月十三)》 宋·赵宰
洞宾仙客,诞节明朝,方齐自号今日称觞。
为月金丹,希年近也康强。
平生铁石肺腑,肯依阿、贪恋朝行。
芹溪上,把等闲出处,付与沧浪。 -
19.《兰亭集序/兰亭序》 魏晋·王羲之
永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。
群贤毕至,少长咸集。
此地有崇山峻岭,茂林修竹;又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次。
虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情。 -
20.《金人捧露盘 鸣鹤余音卷一》 元·王志谨
喜乐山村,风月知音,信任岁华交换。
终日掩柴门,处幽轩,闲看古书慵倦。
住坐从容,独行独步,都把声名断。
抱守元阳,情忘境灭,气神和冲,升沉无碍,玉炉炼至宝,欲结清凉,重生温暖。