-
21.《哭李远》 唐·卢尚书
昨日舟还浙水湄,今朝丹旐欲何为。
才收北浦一竿钓,未了西斋半局棋。
洛下已传平子赋,临川争写谢公诗。
不堪旧里经行处,风木萧萧邻笛悲。 -
22.《哭李远》 唐·卢尚书
昨日舟还浙水湄,今朝丹旐欲何为。
才收北浦一竿钓,未了西斋半局棋。
洛下已传平子赋,临川争写谢公诗。
不堪旧里经行处,风木萧萧邻笛悲。 -
23.《鼓笛令》 宋·黄庭坚
宝犀未解心先透。
恼杀人、远山微皱。
意淡言疏情最厚。
枉教作、著行官柳。
小雨勒花时候。
抱琵琶、为谁清瘦。
翡翠金笼思珍偶。
忽拚与、山鸡僝僽。 -
24.《鼓笛慢》 宋·秦观
乱花丛里曾携手,穷艳景,迷欢赏。
到如今谁把,雕鞍锁定,阻游人来往。
好梦随春远,从前事、不堪思想。
念香闺正杳,佳欢未偶,难留恋、空惆怅。 -
25.《笛家弄(用耆卿韵)》 宋·朱雍
琼质仙姿、缟袂清格,天然疏秀。
静轩烟锁黄昏后。
影瘦零乱,艳冷珑璁,雪肌莹暖,冰枝萦绣。
更赋风流,几番攀赠,细捻香盈手。 -
26.《沁园春(中秋约僚佐观击圆,登怀远,用前韵)》 宋·李曾伯
唤麹生来,与常娥约,从太守游。
把玉箫声寄,萧关短笛,霓裳曲换,清塞重裘。
桂影飘摇,桐阴立尽,多少征人霜满头。
油幢暇,不掀髯一笑,辜负中秋。 -
27.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
28.《望江南·闲梦远》 五代·李煜
闲梦远,南国正芳春。
船上管弦江面渌,满城飞絮辊轻尘。
忙杀看花人!
闲梦远,南国正清秋。
千里江山寒色远,芦花深处泊孤舟,笛在月明楼。 -
29.《舟过山塘闻笛》 清·舒位
红穗疏灯水上楼,笛声纤远指痕留。
定知吹笛人双髻,可惜湘帘不上钩。 -
30.《念奴娇·远山一带》 宋·陆凝之
远山一带,溯晴空、极目天涯浮白。
枫落鸦翻谈笑处,不觉云涛横席。
酒病方苏,睡魔犹殢,一扫无留迹。
吴帆越棹,恍然飞上空碧。 -
31.《远浦棹歌》 宋·饶鲁
片帆雨霁飞烟江,渔翁停棹歌沧浪。
一声欸乃山水绿,浪中惊起双鸳鸯。
双鸳鸯情一何美,同宿同飞在秋水。
不似人生苦别离,女嫁征夫男战死。 -
32.《江上闻笛》 明·徐良彦
笛声入江楼,怨入长江水。
悠悠孤光月,寒影沉江底。
长笛吹月落,短笛吹月起。
无情不解吹,有情为吹死。
因风寄远心,不知谁家子。 -
33.《潇湘八景画·远浦归帆》 明·朱瞻基
斜阳欲挂晴川树,丹霞远映潇湘浦。
洞庭湖上接星沙,万里归舟自何处。
云帆缥缈天际来,势压滔天云浪摧。
须臾已达汉江曲,江声汹涌如鸣雷。 -
34.《念奴娇·凭高眺远》 宋·苏轼
凭高眺远,见长空,万里云无留迹。
桂魄飞来,光射处,冷浸一天秋碧。 -
35.《见远亭上王郎中》 宋·王安石
高亭豁可望,朝暮对溪山。
野色轩楹外,霞光几席间。
树侵苍霭没,鸟背夕阳还。
草带平沙阔,烟笼别戍闲。 -
36.《远游》 宋·陆游
老子平生喜远游,流麈不惜闇貂裘。
江亭吹笛三巴夜,关路骑驴二华秋。
但使澄心同止水,自知幻境等浮沤。
悠然饱听松风睡,勾漏丹砂底用求? -
37.《病退颇思远游信笔有作》 宋·陆游
平日身如不系舟,曾从楚尾客秦头。
风生江浦千帆晓,月落山城一笛秋。
万事只能催白发,百年终是卧荒丘。
扶衰强项君休笑,尚忆人间汗漫游。 -
38.《山中呈聂心远诸客》 宋·文天祥
谁入山来问野舟,一篙花外渡深流。
小颦风树蹁跹鹤,浅约湍沙浩荡鸥。
湖上有时思洛社,人间何处不滁州。
徘徊才是黄昏候,短笛先催月上楼。 -
39.《鼓笛慢/水龙吟》 宋·无名氏
淡烟池馆,霜飚乍紧,又是年华暮。
黄花老尽,丹枫舞困,江梅初吐。
点缀南枝,暗传春信,玉苞微露。
凭危阑空断,谁家素脸,遥山远、空凝伫。 -
40.《见牧牛人隔江吹笛》 宋·梅尧臣
朝与牛出牧,昼与牛在野。
日暮穿林归,长笛初在骻。
面尾骑且吹,音响未成雅。
随风散远近,举调任高下。