-
41.《次韵和永叔石枕与笛竹簟》 宋·梅尧臣
溪上枕剖龙卵石,蕲匠簟制蛇皮纹。
客从东方一持赠,竹色蒸青石抱云。
磨沙斲骨自含润,饱霜吊节无留尘。
京师贵豪空有力,六月耐此炎蒸剧。 -
42.《上亭北轩对月吹笛得才元舍人昭华引醉霜月草》 宋·文同
群山暝色烟开后,远水寒光雨过时。
今夜何人醉霜月,卧听缑岭玉参差。 -
43.《铁笛亭》 宋·李吕
孤吹人已远,横笛处犹在。
清史欣有托,奔云放天籁。 -
44.《夜听刘昭远弹琴》 宋·王之道
河阴高转月光流,露脚斜飞夜气收。
焦尾冷含三尺水,悲风弹破一庭秋。
广陵别后多新操,子敬亡来绝旧游。
欲洗世间筝笛耳,为言千斛不须求。 -
45.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处。
寒窗梦里,犹记经行旧时路。 -
46.《闻邻船吹笛》 明·杨基
江空月寒江露白,何人船头夜吹笛?参差楚调转吴音,定
是江南远行客。
江南万里不归家,笛里分明说鬓华。
已分折残堤上柳,莫教吹落陇头花。 -
47.《闻笛》 明·袁凯
花发吴淞江上村,隔花吹笛正黄昏。
风尘远道归何日,灯火高楼合断魂。
夜静几家无别泪,雨声终日过闲门。
天边杨柳今无数,短叶长条非故园。 -
48.《江上闻笛》 宋·释智圆
夜久闻横笛,寥寥景更赊。
天容垂极岸,月色冷平沙。
静引乡心远,闲惊旅鬓华。
哀音殊未已,可处落梅花。 -
49.《渔笛》 宋·林景熙
楚竹声何远,苍茫想钓舟。
横当半逢月,吹破一江秋。
落叶纷前浦,惊鸣过别洲。
曲终枕蓑卧,无梦到凉州。 -
50.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
51.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
52.《同綦毋学士月夜闻雁》 唐·张九龄
栖宿岂无意,飞飞更远寻。
长途未及半,中夜有遗音。
月思关山笛,风号流水琴。
空声两相应,幽感一何深。
避缴归南浦,离群叫北林。
联翩俱不定,怜尔越乡心。 -
53.《奉和送金城公主适西蕃应制》 唐·唐远悊
皇恩眷下人,割爱远和亲。
少女风游兑,姮娥月去秦。
龙笛迎金榜,骊歌送锦轮。
那堪桃李色,移向虏庭春。 -
54.《从军行七首》 唐·王昌龄
烽火城西百尺楼,黄昏独上海风秋。
(独上 一作:独坐)
更吹羌笛关山月,无那金闺万里愁。
琵琶起舞换新声,总是关山旧别情。 -
55.《和袁郎中破贼后军行过剡中山水谨上太尉(即李光弼)》 唐·刘长卿
剡路除荆棘,王师罢鼓鼙。
农归沧海畔,围解赤城西。
赦罪春阳发,收兵太白低。
远峰来马首,横笛入猿啼。
兰渚催新幄,桃源识故蹊。
已闻开阁待,谁许卧东溪。 -
56.《秋日夏口涉汉阳,献李相公》 唐·刘长卿
日望衡门处,心知汉水濆。
偶乘青雀舫,还在白鸥群。
间气生灵秀,先朝翼戴勋。
藏弓身已退,焚藁事难闻。 -
57.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
58.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
59.《疲兵篇》 唐·刘长卿
骄虏乘秋下蓟门,阴山日夕烟尘昏。
三军疲马力已尽,百战残兵功未论。
阵云泱漭屯塞北,羽书纷纷来不息。 -
60.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。