-
101.《汉江行次》 唐·韩偓
村寺虽深已暗知,幡竿残日迥依依。
沙头有庙青林合,驿步无人白鸟飞。
牧笛自由随草远,渔歌得意扣舷归。
竹园相接春波暖,痛忆家乡旧钓矶。 -
102.《汉江行次》 唐·韩偓
村寺虽深已暗知,幡竿残日迥依依。
沙头有庙青林合,驿步无人白鸟飞。
牧笛自由随草远,渔歌得意扣舷归。
竹园相接春波暖,痛忆家乡旧钓矶。 -
103.《岐下闻杜鹃》 唐·吴融
化去蛮乡北,飞来渭水西。
为多亡国恨,不忍故山啼。
怨已惊秦凤,灵应识汉鸡。
数声烟漠漠,馀思草萋萋。
楼迥波无际,林昏日又低。
如何不肠断,家近五云溪。 -
104.《长安雪后》 唐·喻坦之
碧落云收尽,天涯雪霁时。
草开当井地,树折带巢枝。
野渡滋寒麦,高泉涨禁池。
遥分丹阙出,迥对上林宜。 -
105.《新竹》 唐·李建勋
袅袅薰风软,娟娟湛露光。
参差仙子仗,迤逦羽林枪。
迥去侵花地,斜来破藓墙。
箨干犹抱翠,粉腻若涂装。 -
106.《雪中作》 唐·徐铉
赋分多情客,经年去国心。
疏钟寒郭晚,密雪水亭深。
影迥鸿投渚,声愁雀噪林。
他乡一尊酒,独坐不成斟。 -
107.《雪中作》 唐·徐铉
赋分多情客,经年去国心。
疏钟寒郭晚,密雪水亭深。
影迥鸿投渚,声愁雀噪林。
他乡一尊酒,独坐不成斟。 -
108.《和太常萧少卿近郊马上偶吟》 唐·徐铉
田园经雨绿分畦,飞盖闲行九里堤。
拂袖清风尘不起,满川芳草路如迷。
林开始觉晴天迥,潮上初惊浦岸齐。
怪得仙郎诗句好,断霞残照远山西。 -
109.《北使还襄邑道中作(九月三十日)》 唐·徐铉
九月三十日,独行梁宋道。
河流激似飞,林叶翻如扫。
程遥苦昼短,野迥知寒早。
还家亦不闲,要且还家了。 -
110.《宿烟含白露》 唐·孙頠
析析有新意,微微曙色幽。
露含疏月净,光与晓烟浮。
迥野遥凝素,空林望已秋。
著霜寒未结,凝叶滴还流。
比玉偏清洁,如珠讵可收。
裴回阡陌上,瞻想但淹留。 -
111.《春台晴望》 唐·郑蕡
追赏层台迥,登临四望频。
熙熙山雨霁,处处柳条新。
草长秦城夕,花明汉苑春。
晴林翻去鸟,紫陌阅行人。
旅客风尘厌,山家梦寐亲。
迁莺思出谷,鶱翥待芳辰。 -
112.《长宁公主宅流杯》 唐·景龙文馆士
凭高瞰迥足怡心,菌阁桃源不暇寻。
馀雪依林成玉树,残霙点岫即瑶岑。 -
113.《喜晴联句》 唐·白居易
苦雨晴何喜,喜于未雨时。
气收云物变,声乐鸟乌知。
——白居易
蕙泛光风圃,兰开皎月池。 -
114.《送昼公联句》 唐·皎然
相逢情不厌,惜别意难为。
——韩章
吾道应无住,前期未可知。
——皎然 -
115.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
116.《送杜司马再游蜀中》 唐·无可
为客应非愿,愁成欲别时。
还游蜀国去,不惜杜陵期。
剑水啼猿在,关林转栈迟。
日光低峡口,雨势出蛾眉。
山迥逢残角,云开识远夷。
勿令双鬓发,并向锦城衰。 -
117.《答俞校书冬夜》 唐·皎然
夜闲禅用精,空界亦清迥。
子真仙曹吏,好我如宗炳。
一宿觌幽胜,形清烦虑屏。
新声殊激楚,丽句同歌郢。 -
118.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
119.《江行早发》 唐·齐己
舟子相呼起,长江未五更。
几看星月在,犹带梦魂行。
鸟乱村林迥,人喧水栅横。
苍茫平野外,渐认远峰名。 -
120.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。